Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κλοπές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κλοπές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Μέρος 2: Γιατί μας κλέβουν τα ποδήλατα;

Τις περισσότερες φορές, τους αφήνουμε εμείς να το κάνουν... Ποιους; Θα πούμε παρακάτω...

Δεν τα κλειδώνουμε σωστά, βαριόμαστε να κουβαλήσουμε ένα "βαρύ" πέταλο ή τσιγκουνευόμαστε να πάρουμε τη σωστή κλειδαριά, δεν έχουμε ενημερωθεί σωστά... Πολύ συχνά, απλά δεν πιστεύουμε ότι θα συμβεί σε εμάς.  Έχει πολύ ενδιαφέρον, ότι ενώ ξοδεύουμε σημαντικά ποσά στην αγορά ενός ποδηλάτου, μας φαίνεται ακριβή μια πολύ καλή κλειδαριά ή άλλα παρεμφερή όπως κράνος ή φωτάκια για να μας βλέπουν και οι γύρω μας και να μην μας φάνε μπαμπέσικα.  Άρα, το σωστό είναι, όταν κάποιος σκέφτεται ν' αγοράσει ποδήλατο, να υπολογίσει αρχικά ΟΛΑ μαζί τα έξοδα του, δηλαδή και ένα καλό πέταλο, κράνος, φωτάκια κτλ κτλ.  

Σκεφτείτε επίσης πολύ καλά που το αφήνετε.  Καλό είναι να κλειδώνετε το ποδήλατο σε μέρος φωτεινό, που έχει πολλή κίνηση από κόσμο, σε κάτι που είναι στέρεο και καλά "πακτωμένο" στο έδαφος. Φυσικά, φροντίστε να παρκάρετε έτσι που να μην εμποδίζει πεζούς, άτομα με ειδικές ανάγκες κτλ.  Είπαμε, οι ποδηλάτες είναι ευσυνείδητοι πολίτες.  Μην περιμένετε όμως, πως θα ασχοληθεί κανένας σοβαρά με το ποδήλατό σας.  Ότι δηλαδή θα το προσέχει, θα δει τον κλέφτη και θα τρέξει να τον σταματήσει και άλλα τέτοια ρομαντικά.  Οι ήρωες έχουν πεθάνει προ πολλού!  Τις περισσότερες φορές δεν θα πάρει κανείς χαμπάρι, γιατί ειδικά τα συρματόσχοινα κόβονται τόσο γρήγορα που είναι σαν να προσπαθεί κάποιος να το ξεκλειδώσει!

Ας μην γελιόμαστε όμως... Οι κλοπές γίνονται γιατί κάποιοι από εμάς, αγοράζουν κλεμμένα.  Τελεία και παύλα.  Όλα είναι προσφορά και ζήτηση.  Αν δεν κατέβαιναν κάποιοι στο ¨στέκι" πώλησης που είναι Μενάνδρου και Σοφοκλέους (τι μοίρα τους επιφύλασσε και αυτούς, να δουν τα όνοματά τους έτσι ατιμωμένα) κανείς δεν θα ασχολιόταν με τα ποδηλατάκια μας.  Ίσως δεν είμαστε και μόνο εμείς βέβαια υπεύθυνοι.  Μπορεί να υπάρχουν και οργανωμένα κυκλώματα που απλά θέλουν να αγοράσουν κλεμμένα για μεταπώληση.  Αυτό όμως κανείς δεν ξέρει ή μπορεί να το αποδείξει.

Και ύστερα φυσικά έρχονται οι άλλοι κρίκοι της αλυσίδας.  Οι "εκτελεστές".  Που είναι όμως και τα θύματα ταυτόχρονα.  Κυρίως ναρκομανείς και μετά δεύτεροι στη σειρά μετανάστες, κυρίως Αφγανοί, σχεδον όλοι παράνομοι.  Εννοείτε πως δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι αυτοί δεν είναι το πρόβλημα, αποτελούν απλά τα θλιβερά κομμάτια του παζλ.  Ένα κλεμμένο ποδήλατο "σκοτώνεται" στην πιάτσα το πολύ για 60-100 ευρώ.  Αυτό στον ναρκομανή θα του δώσει την πολυπόθητη δόση και στον μετανάστη λίγες μέρες ακόμα επιβίωσης στην προσπάθεια να φύγει προς την Ευρώπη, να πληρώσει τον μαφιόζο που μπορεί να τον απειλεί ότι θα τον διώξει από τα παράνομα ξενοδοχεία του Ιστορικού Κέντρου, που στοιβάζονται και 50 άτομα μέσα σε δωμάτια, με άθλιες συνθήκες.  

Όλα κύκλος είναι.  Το έγκλημα έχει τις ρίζες του πολύ βαθιά μέσα σε δομές και κοινωνικές καταστάσεις που πολλοί από εμάς απορρίπτουμε συλλήβδην.  Δεν θέλουμε να ξέρουμε, δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε, δεν θέλουμε να μας ενοχλούν.  Δεν θέλουμε εμείς να το αξιώσουμε, οπότε άλλο τόσο δεν θέλει και η αστυνομία και συνολικά η πολιτεία να το πράξει.  Κρυβόμαστε πίσω από τις κουρτίνες μιας θεατρικής παράστασης με πρωταγωνιστές το ρατσισμό, την απάθεια, τον οίκτο.  Δίνουμε πρώτο ρόλο, πρώτη θέση σε φωνές που διαιρούν, τους δίνουμε πρώτη θέση λόγου στα media, ψηφίζουμε "ανθρώπους" με πύρινο και λαϊκίστικο λόγο και κάθονται στα έδρανα της βουλής...  Εγκαταλείπουμε Ιστορικά Κέντρα και ιστούς της πόλης για την ψεύτικη ησυχία του προαστίου αλλά το βράδυ εκεί θέλουμε να κατέβουμε να τα πιούμε, να τα σκάσουμε στα μπαρ, να ψωνίσουμε "μαυρούλες", να ψωνίσουμε τίποτα περίεργο, είμαστε αστυνομικοί και μπράβοι μαζί, είμαστε φυντάνια και παπαρούνες ταυτόχρονα. Προσφορά και ζήτηση, όλα σε αυτό το μότο...
Το να κάτσουμε κάτω όλοι, να μιλήσουμε, να δούμε τι μπορεί να γίνει σοβαρά, να εφαρμόσουμε πολιτικές σωστές και τίμιες ένταξης, απεξάρτησης, να δούμε γιατί γίνεται αυτό, πως να το αντιμετωπίσουμε έιναι ψιλά γράμματα.  Ο κατήγορος μας πάει παραπάνω... Μας αρέσει.  Αν έρθει και η κάμερα, ακόμα καλύτερα!

Φυσικά και όλοι οι κλέφτες δεν είναι λουλουδάκια.  Φυσικά και εμείς μόνοι δεν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα.  Φυσικά και δεν ευθυνόμαστε μόνο εμείς.  Αλλά, όσο στο αίμα μας κυλάει ο ωχ αδερφισμός, μια μεγάλη πληγή της φυλής μας, όσο θέλουμε να προσφέρουμε αντίτιμο για αυτό, αυτά, ΟΛΑ που μας πουλάνε, τόσο πάλι τα ίδια θα λέμε...

Απλά προσέχετε και μην αγχώνεστε... Πάρτε τα μέτρα σας και μην σκάτε παραπάνω... Γίνετε ενεργοί πολίτες,  γίνετε κάτι παραπάνω από αυτό που θέλει να σας μειώνει κάθε μέρα.  Δεν θα αλλάξετε τον κόσμο.  Λυπάμαι... Απλά θα έχετε τη χαρά της ήρεμης, ανάλαφρης συνείδησης και έστω μιας προσπάθειας που κάτι άξιζε!

CHECK OUT THIS VIDEO AS A FINAL WORD...

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Το ποδήλατο και οι σαράντα κλέφτες! Μέρος 1...

Το τηλέφωνο χτύπησε περίπου κατά τις 11 το βράδυ... Στην άλλη άκρη του ακουστικού, η φίλη, σχετικά πρόσφατο ενθουσιώδες "μέλος" της αστικής ποδηλασίας, Μαρία, με σβησμένη φωνή και γεμάτη απογοήτευση, μου ανακοινώνει πως το αγαπημένο της Kona, Dew πάει έκανε φτερά από το σταθμό της Εθνικής Άμυνας... Δεμένο φυσικά με συρματόσχοινο, παρόλο που η φίλη Μαρία έχει ένα καλό πέταλο... Που της είχα πάει εγώ ο ίδιος. Το πέταλο ξεκουραζόταν στο σπίτι... Γιατί; Έ, έτσι... Γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι θα του συμβεί φυσικά... Αχχχχ...

Πω Πω Πω Μαρία σ' αγαπώ, γιατί το έκανες αυτό;!...

Δυστυχώς, όλο και πιο συχνά, μαθαίνω ότι τα αγαπημένα ποδήλατα φίλων και μη, πέφτουν θύματα κλοπής.


Είναι γεγονός πια, πως και με την ανοχή φυσικά της αστυνομίας, που απλά αδιαφορεί (σιγά το νέο θα μου πείτε), υπάρχουν περιοχές, που αν το ποδήλατο μείνει έξω, με ένα απλό συρματόσχοινο, απλά "φωνάζει" ελάτε να με κλέψετε. Τέτοιες είναι περιοχές που έχουν κοντά σταθμούς μετρό, όπως ειδικά η Εθνική Άμυνα, το Μοναστηράκι, η Ομόνοια, το ιστορικό κέντρο... Αλλά δεν μένουμε μέχρι εκεί. Κλέφτες έχουν κλέψει ποδήλατα από τα εύκολα, δηλαδή πυλωτές, και από τα πιο δύσκολα, δηλαδή έχουν μπει σε κήπους του Ψυχικού με φράχτη, στην Κυψέλη μέσα σε πολυκατοικίες, σε γκαράζ κτλ κτλ. Η λίστα είναι μεγάλη και ατελείωτη. Πολλές μικρές ιστορίες, με αποτέλεσμα μια γεμάτη θλίψη... Γιατί με το ποδήλατο δένεσαι και εσείς που δεν είστε του ποδηλάτου, αυτό δεν το καταλαβαίνετε... Η κλοπή σου αρπάζει ένα "φίλο"... Ένα συνεργάτη.

Κοινός παρανομαστής φυσικά σε όλα αυτά, είναι ότι 100% το περιπτώσεων ,το ποδήλατο ήταν ή ξεκλείδωτο ή απλά δεμένο με το γνωστό συρματόσχοινο ή απλή κουλούρα.
Μεγάλη μερίδα ευθύνης παίζουν φυσικά οι ιδιοκτήτες, που όσο και αν φωνάζουμε, όσο και αν σπαταλάμε κόπο και το λέμε συνέχεια, επιμένουν να κυκλοφορούν ποδήλατα των 300, 400 ευρώ και βάλε , με συρματόσχοινα της πλάκας, ακόμα και πιο χοντρές κουλούρες, που και αυτές σπάνε.
Γιατί; Γιατί δεν ξέρουν... Ακόμα και τώρα, συναντώ στο δρόμο κυρίως νέους ποδηλάτες που με κοιτάνε σαν ούφο, όταν τους εξηγώ την κατάσταση. Άλλοι πάλι το ξέρουν, αλλά τσιγκουνεύονται, με αποτέλεσμα μετά να πληρώνουν με μεγάλη διαφορά την τσιγκουνιά. Και κάποιοι, νομίζουν ότι δεν θα τους συμβεί, ή δεν θέλουν να κουβαλάνε κάτι σχετικά βαρύ. Για αυτό υπάρχουν οι πλάγιες τσάντες, οι σχάρες κτλ. Καλύτερα 1 κιλό και κάτι παραπάνω, παρά
ξαφνικά 14 και βάλε κιλά ελαφρύτερος. Ιστορίες έχω πολλές, αλλά δεν είναι της ώρας.

Η λύση είναι ένα
πέταλο ασφαλείας, άριστο, αξιόπιστο και όχι κανένα φτηνιάρικο...Υπολογίστε ότι πρέπει να δώσετε περίπου το 20% της αξίας του ποδηλάτου σας, για να πάρετε μια καλή κλειδαριά.

Φυσικά όλα αυτά δεν είναι πανάκεια. Κανείς δεν αμφιβάλει ότι ένα ποδήλατο αφημένο στο δρόμο και μάλιστα για μέρες, ακόμα και μ' ένα πέταλο, δεν μπορεί να μην αποτελέσει στόχο. Όμως οι πιθανότητες μειώνονται σημαντικά και ειδικά αν το ποδήλατο είναι συνδυαστικά κλειδωμένο, δηλαδή με μια καλή κουλούρα και ένα καλό πέταλο, αυτή τη στιγμή στην Αθήνα είναι πολύ καλά προστατευμένο. Και λέω αυτή τη στιγμή, γιατί ακόμα τα πέταλα δεν έχουν μάθει να τα σπάνε (στο μέλλον μπορεί να γίνει και αυτό) και γενικά έχουν πολύ περισσότερη διαδικασία για να γίνει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Τα συρματόσχοινα κόβονται ακόμα και με νυχοκόπτες και με τους γνωστούς κόπτες... Ένα πέταλο πρέπει να τροχιστεί με τροχό ή να σπάσει με το γνωστό πάγωμα και θραύση. Ένα αξιόπιστο και λίγο ακριβό πέταλο όμως, που σέβεται τον εαυτό του, αυτά τα δοκιμάζει σε τεστ και αν το ψάξετε λίγο, στο μαγικό κόσμο του Ίντερνετ, θα βρείτε αρκετά τεστ που έχουν να σας πουν πολλά. Οι πιο γνωστές εταιρείες είναι η Κryptonite, η OnGuard και η Abus... Ψαχτείτε λίγο!
Υπάρχει και ένας σύλλογος, "Οι Φίλοι του Ποδηλάτου", που βρίσκεται στην οδό Επταχάλκου 3 στο Θησείο, έχει και site (αν δουλεύει το http://www.filoi.eie.gr/). Αυτοί λοιπόν οι τύποι, φέρνουν κάτι κλειδαριές (PitBull της OnGuard) από το Ίντερνετ σε πολύ καλή τιμή και έχουν δώσει σε πολύ κόσμο. Μπορείτε να τους βρείτε κάθε Τρίτη, μετά τις 2130 στο Θησείο. Σήμερα, ας πούμε... Άντε κάντε όλοι μια καλή αρχή, για να μην έχει η σχέση σας με το ποδήλατο άδικο τέλος...
Συνέχεια... Μέρος 2, αύριο... "Μα γιατί ξαφνικά κλέβουν τα ποδήλατα τόσο πολύ;"

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Που είναι τα φωτάκια οεο; Και οι κλειδαριές;

Πολλές φορές το βράδυ, όταν κυκλοφορώ βλέπω και άλλα ποδήλατα τα οποία όμως δεν έχουν κανένα φωτάκι πάνω ούτε μπρος ούτε πίσω και σαν μην έφτανε αυτό πολλοί φοράνε και σκούρα χρώματα και μαύρα....
Βρε παιδιά γιατί έτσι μαύροι σαν την καλιακούδα;
Μην νομίζετε ότι σας βλεπουν με τα αντανακλαστικά όπως κάποιος μου είπε χθες!!
Χαμπάρι δεν σας παίρνουν...
Λοιπόν, αντε ξεκουνηθείτε και καιρός να στολιστείτε και εσείς με κανα λαμπιόνι να γίνεται και ορατοί!
Μια φορά Χριστούγεννα ήταν είχα και στην τσάντα φωτάκια ψίρες με μπαταρία...
Έτσι και στο κλίμα των ημερών είχα μπει και φαινόμουνα ωσαν μια γιρλάντα φωτεινή και περιδιαβαίνουσα τους δρόμους της Αθήνας.

ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ...

Τρέλα με πιάνει που βλέπω πανάκριβα καινούρια ποδήλατα στο δρόμο με όλα αυτά τα συρμάτινα σκουλίκια που υποτίθεται είναι αλυσίδες και τα προστατεύουν...
Βαρέθηκα να αφήνω χαρτάκια...
Με ένα φίλο μαζί που ξέρω από τους Ποδηλάτ(ισσ)ες φτιάξαμε κάτι χαρτάκια που τα αφήνουμε με λαστιχάκια πάνω στα ποδήλατα σαν φύλακες άγγελοι... Αν βρείτε κανένα είναι από εμένα!
Τί λένε;
Να μπείτε παρακαλώ εδώ http://www.podilates.gr/?q=lock μπας και ενημερωθείτε λίγο...
Λέμε οπωσδήποτε κλειδαριά πέταλο, καλής ποιότητας (όχι δεν παίρνουμε μίζα από τους πεταλομαικερς) απλά μέχρι τώρα γενικά δεν σπάνε εύκολα.
Υπολογίστε να επενδύσετε σε μια κλειδαριά περίπου 20 με 30% της αξίας του Ποδηλάτου σας.
Δηλαδή τα τσιγκουνεύστε για να χάσετε όλο το ποδήλατο που κοστίζει πολύ παραπάνω;