Τις περισσότερες φορές, τους αφήνουμε εμείς να το κάνουν... Ποιους; Θα πούμε παρακάτω...
Δεν τα κλειδώνουμε σωστά, βαριόμαστε να κουβαλήσουμε ένα "βαρύ" πέταλο ή τσιγκουνευόμαστε να πάρουμε τη σωστή κλειδαριά, δεν έχουμε ενημερωθεί σωστά... Πολύ συχνά, απλά δεν πιστεύουμε ότι θα συμβεί σε εμάς. Έχει πολύ ενδιαφέρον, ότι ενώ ξοδεύουμε σημαντικά ποσά στην αγορά ενός ποδηλάτου, μας φαίνεται ακριβή μια πολύ καλή κλειδαριά ή άλλα παρεμφερή όπως κράνος ή φωτάκια για να μας βλέπουν και οι γύρω μας και να μην μας φάνε μπαμπέσικα. Άρα, το σωστό είναι, όταν κάποιος σκέφτεται ν' αγοράσει ποδήλατο, να υπολογίσει αρχικά ΟΛΑ μαζί τα έξοδα του, δηλαδή και ένα καλό πέταλο, κράνος, φωτάκια κτλ κτλ.
Σκεφτείτε επίσης πολύ καλά που το αφήνετε. Καλό είναι να κλειδώνετε το ποδήλατο σε μέρος φωτεινό, που έχει πολλή κίνηση από κόσμο, σε κάτι που είναι στέρεο και καλά "πακτωμένο" στο έδαφος. Φυσικά, φροντίστε να παρκάρετε έτσι που να μην εμποδίζει πεζούς, άτομα με ειδικές ανάγκες κτλ. Είπαμε, οι ποδηλάτες είναι ευσυνείδητοι πολίτες. Μην περιμένετε όμως, πως θα ασχοληθεί κανένας σοβαρά με το ποδήλατό σας. Ότι δηλαδή θα το προσέχει, θα δει τον κλέφτη και θα τρέξει να τον σταματήσει και άλλα τέτοια ρομαντικά. Οι ήρωες έχουν πεθάνει προ πολλού! Τις περισσότερες φορές δεν θα πάρει κανείς χαμπάρι, γιατί ειδικά τα συρματόσχοινα κόβονται τόσο γρήγορα που είναι σαν να προσπαθεί κάποιος να το ξεκλειδώσει!
Ας μην γελιόμαστε όμως... Οι κλοπές γίνονται γιατί κάποιοι από εμάς, αγοράζουν κλεμμένα. Τελεία και παύλα. Όλα είναι προσφορά και ζήτηση. Αν δεν κατέβαιναν κάποιοι στο ¨στέκι" πώλησης που είναι Μενάνδρου και Σοφοκλέους (τι μοίρα τους επιφύλασσε και αυτούς, να δουν τα όνοματά τους έτσι ατιμωμένα) κανείς δεν θα ασχολιόταν με τα ποδηλατάκια μας. Ίσως δεν είμαστε και μόνο εμείς βέβαια υπεύθυνοι. Μπορεί να υπάρχουν και οργανωμένα κυκλώματα που απλά θέλουν να αγοράσουν κλεμμένα για μεταπώληση. Αυτό όμως κανείς δεν ξέρει ή μπορεί να το αποδείξει.
Και ύστερα φυσικά έρχονται οι άλλοι κρίκοι της αλυσίδας. Οι "εκτελεστές". Που είναι όμως και τα θύματα ταυτόχρονα. Κυρίως ναρκομανείς και μετά δεύτεροι στη σειρά μετανάστες, κυρίως Αφγανοί, σχεδον όλοι παράνομοι. Εννοείτε πως δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι αυτοί δεν είναι το πρόβλημα, αποτελούν απλά τα θλιβερά κομμάτια του παζλ. Ένα κλεμμένο ποδήλατο "σκοτώνεται" στην πιάτσα το πολύ για 60-100 ευρώ. Αυτό στον ναρκομανή θα του δώσει την πολυπόθητη δόση και στον μετανάστη λίγες μέρες ακόμα επιβίωσης στην προσπάθεια να φύγει προς την Ευρώπη, να πληρώσει τον μαφιόζο που μπορεί να τον απειλεί ότι θα τον διώξει από τα παράνομα ξενοδοχεία του Ιστορικού Κέντρου, που στοιβάζονται και 50 άτομα μέσα σε δωμάτια, με άθλιες συνθήκες.
Όλα κύκλος είναι. Το έγκλημα έχει τις ρίζες του πολύ βαθιά μέσα σε δομές και κοινωνικές καταστάσεις που πολλοί από εμάς απορρίπτουμε συλλήβδην. Δεν θέλουμε να ξέρουμε, δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε, δεν θέλουμε να μας ενοχλούν. Δεν θέλουμε εμείς να το αξιώσουμε, οπότε άλλο τόσο δεν θέλει και η αστυνομία και συνολικά η πολιτεία να το πράξει. Κρυβόμαστε πίσω από τις κουρτίνες μιας θεατρικής παράστασης με πρωταγωνιστές το ρατσισμό, την απάθεια, τον οίκτο. Δίνουμε πρώτο ρόλο, πρώτη θέση σε φωνές που διαιρούν, τους δίνουμε πρώτη θέση λόγου στα media, ψηφίζουμε "ανθρώπους" με πύρινο και λαϊκίστικο λόγο και κάθονται στα έδρανα της βουλής... Εγκαταλείπουμε Ιστορικά Κέντρα και ιστούς της πόλης για την ψεύτικη ησυχία του προαστίου αλλά το βράδυ εκεί θέλουμε να κατέβουμε να τα πιούμε, να τα σκάσουμε στα μπαρ, να ψωνίσουμε "μαυρούλες", να ψωνίσουμε τίποτα περίεργο, είμαστε αστυνομικοί και μπράβοι μαζί, είμαστε φυντάνια και παπαρούνες ταυτόχρονα. Προσφορά και ζήτηση, όλα σε αυτό το μότο...
Το να κάτσουμε κάτω όλοι, να μιλήσουμε, να δούμε τι μπορεί να γίνει σοβαρά, να εφαρμόσουμε πολιτικές σωστές και τίμιες ένταξης, απεξάρτησης, να δούμε γιατί γίνεται αυτό, πως να το αντιμετωπίσουμε έιναι ψιλά γράμματα. Ο κατήγορος μας πάει παραπάνω... Μας αρέσει. Αν έρθει και η κάμερα, ακόμα καλύτερα!
Φυσικά και όλοι οι κλέφτες δεν είναι λουλουδάκια. Φυσικά και εμείς μόνοι δεν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα. Φυσικά και δεν ευθυνόμαστε μόνο εμείς. Αλλά, όσο στο αίμα μας κυλάει ο ωχ αδερφισμός, μια μεγάλη πληγή της φυλής μας, όσο θέλουμε να προσφέρουμε αντίτιμο για αυτό, αυτά, ΟΛΑ που μας πουλάνε, τόσο πάλι τα ίδια θα λέμε...
Απλά προσέχετε και μην αγχώνεστε... Πάρτε τα μέτρα σας και μην σκάτε παραπάνω... Γίνετε ενεργοί πολίτες, γίνετε κάτι παραπάνω από αυτό που θέλει να σας μειώνει κάθε μέρα. Δεν θα αλλάξετε τον κόσμο. Λυπάμαι... Απλά θα έχετε τη χαρά της ήρεμης, ανάλαφρης συνείδησης και έστω μιας προσπάθειας που κάτι άξιζε!
CHECK OUT THIS VIDEO AS A FINAL WORD...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου