Το ποδήλατο και οι σαράντα κλέφτες! Μέρος 1...

Το τηλέφωνο χτύπησε περίπου κατά τις 11 το βράδυ... Στην άλλη άκρη του ακουστικού, η φίλη, σχετικά πρόσφατο ενθουσιώδες "μέλος" της αστικής ποδηλασίας, Μαρία, με σβησμένη φωνή και γεμάτη απογοήτευση, μου ανακοινώνει πως το αγαπημένο της Kona, Dew πάει έκανε φτερά από το σταθμό της Εθνικής Άμυνας... Δεμένο φυσικά με συρματόσχοινο, παρόλο που η φίλη Μαρία έχει ένα καλό πέταλο... Που της είχα πάει εγώ ο ίδιος. Το πέταλο ξεκουραζόταν στο σπίτι... Γιατί; Έ, έτσι... Γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι θα του συμβεί φυσικά... Αχχχχ...

Πω Πω Πω Μαρία σ' αγαπώ, γιατί το έκανες αυτό;!...

Δυστυχώς, όλο και πιο συχνά, μαθαίνω ότι τα αγαπημένα ποδήλατα φίλων και μη, πέφτουν θύματα κλοπής.

Είναι γεγονός πια, πως και με την ανοχή φυσικά της αστυνομίας, που απλά αδιαφορεί (σιγά το νέο θα μου πείτε), υπάρχουν περιοχές, που αν το ποδήλατο μείνει έξω, με ένα απλό συρματόσχοινο, απλά "φωνάζει" ελάτε να με κλέψετε. Τέτοιες είναι περιοχές που έχουν κοντά σταθμούς μετρό, όπως ειδικά η Εθνική Άμυνα, το Μοναστηράκι, η Ομόνοια, το ιστορικό κέντρο... Αλλά δεν μένουμε μέχρι εκεί. Κλέφτες έχουν κλέψει ποδήλατα από τα εύκολα, δηλαδή πυλωτές, και από τα πιο δύσκολα, δηλαδή έχουν μπει σε κήπους του Ψυχικού με φράχτη, στην Κυψέλη μέσα σε πολυκατοικίες, σε γκαράζ κτλ κτλ. Η λίστα είναι μεγάλη και ατελείωτη. Πολλές μικρές ιστορίες, με αποτέλεσμα μια γεμάτη θλίψη... Γιατί με το ποδήλατο δένεσαι και εσείς που δεν είστε του ποδηλάτου, αυτό δεν το καταλαβαίνετε... Η κλοπή σου αρπάζει ένα "φίλο"... Ένα συνεργάτη.

Κοινός παρανομαστής φυσικά σε όλα αυτά, είναι ότι 100% το περιπτώσεων ,το ποδήλατο ήταν ή ξεκλείδωτο ή απλά δεμένο με το γνωστό συρματόσχοινο ή απλή κουλούρα. Μεγάλη μερίδα ευθύνης παίζουν φυσικά οι ιδιοκτήτες, που όσο και αν φωνάζουμε, όσο και αν σπαταλάμε κόπο και το λέμε συνέχεια, επιμένουν να κυκλοφορούν ποδήλατα των 300, 400 ευρώ και βάλε , με συρματόσχοινα της πλάκας, ακόμα και πιο χοντρές κουλούρες, που και αυτές σπάνε.
Γιατί; Γιατί δεν ξέρουν... Ακόμα και τώρα, συναντώ στο δρόμο κυρίως νέους ποδηλάτες που με κοιτάνε σαν ούφο, όταν τους εξηγώ την κατάσταση. Άλλοι πάλι το ξέρουν, αλλά τσιγκουνεύονται, με αποτέλεσμα μετά να πληρώνουν με μεγάλη διαφορά την τσιγκουνιά. Και κάποιοι, νομίζουν ότι δεν θα τους συμβεί, ή δεν θέλουν να κουβαλάνε κάτι σχετικά βαρύ. Για αυτό υπάρχουν οι πλάγιες τσάντες, οι σχάρες κτλ. Καλύτερα 1 κιλό και κάτι παραπάνω, παρά ξαφνικά 14 και βάλε κιλά ελαφρύτερος. Ιστορίες έχω πολλές, αλλά δεν είναι της ώρας.

Η λύση είναι ένα πέταλο ασφαλείας, άριστο, αξιόπιστο και όχι κανένα φτηνιάρικο...Υπολογίστε ότι πρέπει να δώσετε περίπου το 20% της αξίας του ποδηλάτου σας, για να πάρετε μια καλή κλειδαριά.

Φυσικά όλα αυτά δεν είναι πανάκεια. Κανείς δεν αμφιβάλει ότι ένα ποδήλατο αφημένο στο δρόμο και μάλιστα για μέρες, ακόμα και μ' ένα πέταλο, δεν μπορεί να μην αποτελέσει στόχο. Όμως οι πιθανότητες μειώνονται σημαντικά και ειδικά αν το ποδήλατο είναι συνδυαστικά κλειδωμένο, δηλαδή με μια καλή κουλούρα και ένα καλό πέταλο, αυτή τη στιγμή στην Αθήνα είναι πολύ καλά προστατευμένο. Και λέω αυτή τη στιγμή, γιατί ακόμα τα πέταλα δεν έχουν μάθει να τα σπάνε (στο μέλλον μπορεί να γίνει και αυτό) και γενικά έχουν πολύ περισσότερη διαδικασία για να γίνει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Τα συρματόσχοινα κόβονται ακόμα και με νυχοκόπτες και με τους γνωστούς κόπτες... Ένα πέταλο πρέπει να τροχιστεί με τροχό ή να σπάσει με το γνωστό πάγωμα και θραύση. Ένα αξιόπιστο και λίγο ακριβό πέταλο όμως, που σέβεται τον εαυτό του, αυτά τα δοκιμάζει σε τεστ και αν το ψάξετε λίγο, στο μαγικό κόσμο του Ίντερνετ, θα βρείτε αρκετά τεστ που έχουν να σας πουν πολλά. Οι πιο γνωστές εταιρείες είναι η Κryptonite, η OnGuard και η Abus... Ψαχτείτε λίγο!
Υπάρχει και ένας σύλλογος, "Οι Φίλοι του Ποδηλάτου", που βρίσκεται στην οδό Επταχάλκου 3 στο Θησείο, έχει και site (αν δουλεύει το http://www.filoi.eie.gr/). Αυτοί λοιπόν οι τύποι, φέρνουν κάτι κλειδαριές (PitBull της OnGuard) από το Ίντερνετ σε πολύ καλή τιμή και έχουν δώσει σε πολύ κόσμο. Μπορείτε να τους βρείτε κάθε Τρίτη, μετά τις 2130 στο Θησείο. Σήμερα, ας πούμε... Άντε κάντε όλοι μια καλή αρχή, για να μην έχει η σχέση σας με το ποδήλατο άδικο τέλος...
Συνέχεια... Μέρος 2, αύριο... "Μα γιατί ξαφνικά κλέβουν τα ποδήλατα τόσο πολύ;"