Ποδηλατικός Γύρος και... ένα παραμύθι!

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια χώρα που ήταν σφηνωμένη στην άκρη μιας μεγάλης ηπείρου, που έτυχε αυτή η ίδια, να της πλάσει ένα μύθο και να της δώσει το όνομα Ευρώπη...

Κάποτε, ήταν μια  χώρα με πολλά μεγαλεία και ανθρώπους σοφούς, που δεν δίστασαν να πουν τρομερά και φοβερά πράγματα για την εποχή τους... Υποστήριξαν, ας πούμε, ότι η γη δεν ήταν επίπεδη και απέδειξαν με μαθηματική ακρίβεια διάφορα φαινόμενα... Δώσανε πολύ τροφή στο πνεύμα και στη φιλοσοφία και πήγαν πολύ μπροστά επιστήμες, όπως η Ιατρική και η Μηχανολογία... Α!  Και ήταν πολύ της κουλτούρας.  Ανακάλυψαν και ένα μοναδικό θέαμα, μια τέχνη μαγική... Όπου άνθρωποι ανέβαιναν σε μια σκηνή επάνω και έπαιζαν ιστορίες και παρίσταναν άλλους ανθρώπους!  Και το είπαν θέατρο... Αυτά και πολλά άλλα θαυμαστά έγιναν τότε... Και χτίστηκαν και μεγάλες περίλαμπρες πόλεις.  Βέβαια, ήταν και λίγο της φασαρίας και που και που όλο και κάποιο πόλεμο είχαν μεταξύ τους... Αυτό, βέβαια, διατηρήθηκε ως έθιμο μέχρι σήμερα σ' αυτή τη φυλή...

Πέρασαν πολλά, πολλά φεγγάρια και κύλησε η ρόδα του χρόνου...

Σήμερα, η ακρούλα αυτή της γης, εξακολουθεί να υπάρχει αλλά οι κάτοικοί της είναι τελικά πολύ περίεργοι. Σε πολλά και όταν τους συμφέρει, αναπολούν τα περασμένα μεγαλεία και κάνουν πως στεναχωριούνται, αλλά βασικά δεν τους νοιάζει και τόσο.  Άσε που πολλοί δεν ξέρουν και πολλά τελικά.  Κάτι πήρε το αυτί τους.  Κάτι πήγανε να κάνουν, όταν οργάνωσαν, κάτι μεγάλους αγώνες, που τους είχαν και στην αρχαιότητα και γι' αυτό πολύ χαρήκαν, αλλά μετά χάσανε και πάλι τον προσανατολισμό τους και μάλλον προς τα πίσω πήγανε.  Χαθήκανε, μεταξύ μας.  Καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες να χτίσουν τα πάντα, κάθε πιθαμή γής, γιατί το έχουν άχτι, και επειδή η φύση είναι κάτι που δεν το καταλαβαίνουν. Και γιατί έχουν μια καινούρια θρησκεία...

Η καινούρια θρησκεία λέγεται Βιτρίνα... Σε αυτήν υποκλίνονται πολλοί.  Γιατί είναι πολύ σημαντικό, στη νέα αυτή λατρεία, να φαίνεσαι θαυμαστός και όχι να είσαι βέβαια!  Έχει πολλά στολίδια και θέλει θυσίες, που οι κάτοικοι προσφέρουν σε χρήμα, με πολλές, πολλές δόσεις που τους τα δανείζουν κάτι μεγάλα ιδρύματα, που έχουν μεγάλα θησαυροφυλάκια και καπεταναίους, που όλοι φορούν μια στολή που είναι η ίδια... Γραβάτα, μπλε κοστούμι, πούρο, γυαλιά, και πολύ, πολύ μεγάλο ύφος... Λίγο σκοτεινιασμένοι είναι, μάθαμε τον τελευταίο καιρό, μιας και έχουν ακούσει, πως σε μέρη όχι και τόσο μακρινά, έχει ξεσπάσει μεγάλη θύελλα και κάτι φίλοι τους, τους έγραψαν ότι έχουν σακατευτεί τα καράβια τους...

Τα στολίδια λοιπόν αυτά είναι πολύ φαντεζί, γυαλιστερά αυτοκίνητα, σπίτια (για αυτό χτίζουν συνέχεια), κινητά και υπολογιστές, ωραία μαλλιά και ρούχα, αμέτρητα καλούδια... Στη χώρα αυτή, τη μοντέρνα, αυτά είναι πάρα πολύ σπουδαία...  Οι κάτοικοι αυτοί, λοιπόν, έχουν και το δικαίωμα, άλλες φορές πιο συχνά και άλλες φορές όχι τόσο, να ρίχνουν σε κάποια κουτιά κάτι χαρτάκια και να βγάζουν κάτι προύχοντες.

Αυτοί, ειδικά οι προύχοντες των πόλεων, είναι οι χειρότεροι από όλους.  Από αυτούς, τελευταία, ο χειρότερος είναι ένας κυριούλης, με μεγάλο εγωισμό και περίεργα γυαλιά, που έχει την έδρα του σε μια πόλη, μεγάλη πόλη.  Αλλά τεράστια!!  Του αρέσει πάρα πολύ, να διασκεδάζει τους κατοίκους με πολλές γιορτές που έχουν θεματολογία.  Να, π.χ. τα Χριστούγεννα, φτιάχνει μαγεμένα δάση και πόλεις με νάνους και άλλα μαγευτικά... Τα λεφτά για όλα αυτά φτάνουν βέβαια και περισσεύουν... Στην τεράστια πόλη αυτή, υπάρχουν δυστυχώς πολλά, πάρα πολλά χοντρά και κακομούτσουνα καλικαντζαροειδή, που δεν τους νοιάζει τίποτα και έχουν κάτι τεράστια κάρα με κίνηση σε 4 τροχούς αλλά και πιο μικρά καλικαντζαράκια που βλέπουν πολύ τηλεόραση και μαϊμουδίζουν τα πάντα και έχουν και αυτά πιο μικρά κάρα... Τα αφήνουν παντού, δεν τους νοιάζει τίποτα, βρωμίζουν με τα πολλά άλογα που τα σέρνουν, αλλά ο κυριούλης όλα αυτά δεν τα βλέπει. Βασικά, κοιμάται σ' ένα κίτρινο κτίριο τετράγωνο, σε μια πλατεία που έχει πολύ τσιμέντο και καθόλου πράσινο.... Γιατί, εκεί θέλει να κάνει και γιορτές... Και κοιμάται, γιατί όλο λέει πως δεν του έδωσαν κάτι άλλα πιο μεγάλα από αυτόν χοντρο-καλικαντζαροειδή, αρμοδιότητα... Αλλά στα χαρτάκια, τα μαγικά, το έβαλε το όνομά του... Περίεργος είναι και ο γιατρός έχει πει να του λέμε ναι... Να π.χ. σε μια εκπομπή, μια φορά στην τηλεόραση, ένα κουτί που εκπέμπει εικόνες, θύμωσε πολύ, γιατί ένας κύριος τον ρωτούσε διάφορα που δεν ήξερε τι να πει και κοκκίνισε και πήγε να σκάσει... και όλο έλεγε για αρμοδιότητες και τέτοια δυσθεώρητα! 

Ξαφνικά, αποφάσισε να βρει νέο θέμα για μια γιορτή, γιατί είδε όνειρο, ότι η γιορτή μετατράπηκε σ' εκείνα τα μαγικά χαρτάκια που μπαίνουν στα κουτάκια... Φαντασιώθηκε δηλαδή. Ναι, ναι, αυτά που είπαμε πιο πάνω. 

Λέγεται Ποδηλατικός Γύρος!!!!

Γιατί υπάρχει στο παραμύθι μας και ένα πολύ ήσυχο και όμορφο εργαλείο, που λέγεται ποδήλατο και συνήθως στην πόλη αυτή, το οδηγούν κάτι ξωτικά... Τα ξωτικά αυτά είναι πολύ καλά, πετάνε πάνω από την πόλη, τους αρέσει πολύ το περιβάλλον που ζούνε, και ας το έχουν χαλάσει πολύ οι κακοί της ιστορίας, προσπαθούν να μην το πληγώνουν και συνήθως είναι πολύ χαρούμενα με όλα τον κόσμο.  Ο κυριούλης λοιπόν, αντί να κάνει πολλά, πολλά έργα για να βοηθήσει τα ξωτικά, σκέφτηκε με τη μουτσούνα του που ξίνισε λίγο, έξυσε και τη μεγάλη μύτη του, ότι κάτι πρέπει να κάνει για να πει ότι βοήθησε τα ξωτικά και να τα πάρει με το μέρος του... Στήνει λοιπόν τη γιορτή αυτή, μια μέρα κάθε χρόνο, λίγο ενοχλεί τα ξαδέλφια του τα χοντρο-καλικάντζαρα και τα άλλα τα πιο μικρά, αλλά μετά ξανακοιμάται γιατί κουράζεται. Κουράζεται γιατί η βιτρίνα θέλει κάποια ενέργεια... Θέλει να πας στη γιορτή, να βάλεις φανταχτερά φουλάρια και πουκάμισα και να δώσει βραβεία όχι στα ξωτικά, αλλά σε κάτι ξανθά αλλά και δήθεν τρολάκια που εκπροσωπούν μεγάλες εταιρείες που κατασκευάζουν "αγαθά" για πολλούς καλικάντζαρους.

Και τα ξωτικά πάλι τα ξεχνάει.... Μια μέρα το χρόνο λίγο αφιερώνει και νομίζει πώς θα τα ξεγελάσει... Αλλά αυτά, πετάνε, κάθε μέρα γλιστράνε και ξέρουν... Ξέρουν.... 

ΚΑΙ ΤΡΙΒΟΥΝ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΧΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΟΝΤΡΟ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΑΙΩΝ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ... 

ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ...

ΥΓ: Ποδηλατικός "φιεστο" γύρος.... Κυριακή, 12/10, Καλλιμάρμαρο.