Απροσδόκητα στη... Ψάθα!

Έλα... Ομολογήστε το!  

Σας τσάκωσα λίγο με τον τίτλο ε;

Και όμως! Αντί να κλαιγόμαστε που είμαστε γενικώς και δια παντός στη ψάθα, εμείς πήγαμε και βρήκαμε για μια ακόμα φορά τη... Ψάθα.  

Ψάθα: βλ. οικισμός, παραθαλάσσιος με μεγάλη παραλία, που ανήκει στο Δήμο Βιλλίων, στην Δυτική Αττική, δίπλα από το Αλεποχώρι.  Διαβάζω στην ιστοσελίδα της Νομ. Αυτοδίοικησης της Δ. Αττικής:

Είναι χτισμένη στους πρόποδες του όρους Πατέρας, σύμφωνα με την λαογράφο Γιόνα Μικέ Παιδούση έλαβε την ονομασία της από ένα είδος τύφης (ψαθιού) το οποίο φυτρώνει άφθονο εκεί. Εκτός από την εκτεταμένη ωραία παραλία στην Ψάθα υπάρχουν εστιατόρια και ψαροταβέρνες όπου κάποιος μπορεί να συνδυάσει μπάνιο, φαγητό και ξεκούραση. Κατά την αρχαιότητα ο κόλπος της Ψάθας χρησίμευε ως λιμάνι και ονομαζόταν Πάνορμος. Ιδιαίτερη ομορφιά έχει η διαδρομή από Βίλια μέσα από το πυκνό πευκοδάσος του όρους Πατέρα και η πανοραμική άποψη της Ψάθας από ψηλά. 

Επίσης, πρόσβαση από τα Μέγαρα, από Ε.Ο. Αθηνών-Κορίνθου.  Μου προέκυψε εντελώς απροσδόκητα, αφού για αλλού βασικά πήγαινα και λόγω ενός αναπάντεχου γεγονότος, τελός πάντων, κατέληξα εκεί. Μη ρωτάτε περισσότερα, κωμωδία.

Πρώτη φορά μη νομίσετε πως είναι!  Όχι!  Πολλά συναπτά έτη, επισκέπτομαι την περιοχή με τη θάλασσα που είναι κρύα, ειδικά όσο πιο πολύ περπατάς δεξιά προς την παραλία.  Και αυτά τα κρύα και πολύ δροσερά νερά, γιατί τα ζεστά δεν μου αρέσουν, προέρχονται από πηγές και ποταμάκια με γλυκό νερό που κατεβαίνουν από τα καταπράσινα βουνά πίσω. 

Αυτό συνέβη πολλά χρόνια πριν, τότε, αν θυμάμαι καλά, με τους μεγάλους σεισμούς στις Αλκυονίδες νήσους, που τάραξαν αρκετά τη "γεωλογική" ηρεμία της περιοχής και έφεραν τα κρύα νερά να αναβλύζουν στη μέση της θάλασσας, αλλά και ένα μικρό νησάκι, το έκαναν στεριανό πια.  Ω, της φύσης δύναμη λοιπόν!

Γιατί μου αρέσει:

1. Γιατί η διαδρομή έχει το εσάνς της παραθεριστικής περιοχής, με όλο φυσικά το Ελληνικό πακέτο, δηλαδή, κατοικίες ότι να' ναι, τροχοβίλες, βίλες κανονικές στο άσχετο, γιαγιάδες και παππούδες, ψαράδες, ομπρελάδες, ξαπλωστράδες, φούρνους και ταβερνάκια, beach bar, super-market με μπρατσάκια, Coppertone και στρωματάκια, καντίνες με ευφάνταστα ονόματα, οικόπεδα φορ σαιλς και γενικά αυτόν τον καλοκαιρινό αχταρμά που ναι, θα μου πείτε, τι καλό βρίσκεις, αλλά έχει βρε πλάκα!
2. Τη διαδρομή επίσης και όλη τη θέα που πλαισιώνει την παραλία, με τα πυκνά πευκοδάση, με μυρωδιές ωραίες, που βοήθα Παναγιά μου, να μην καούν.
3. Την κρύα θάλασσα, που πραγματικά σε δροσίζει (αν και σήμερα δεν ήταν κρύα και εκνευρίστηκα... Μήπως να γίνει έτσι ένας μικρός σεισμούλης να γίνουν διορθώσεις;).  Αν είστε κρυουλιάρηδες, να πάρετε τα κουβαδάκια σας και να πάτε στα αριστερά της παραλίας, έτσι όπως έρχεστε από Αλεποχώρι, γιατί εκεί αποδεδειγμένα είναι καλύτερα.
4. Γιατί έχει ακόμα θείες με ταπερ και κεφτεδάκι, αλλά μετά τις 12:00.  Πρίν, είναι όνειρο. 
5. Η θάλασσα είναι διαυγής και καθαρή.
6. Τα "Παραδοσιακά Ταβερνάκια", όπως μας πληροφορεί και η ταμπέλα για την προσωρινή πρόσβαση, που έχει τοποθετήσει ο Δήμος, είναι σχεδόν όλα καλά.  Έκατσα στου Σακελλάρη, τέρμα, τέρμα η τελευταία που είναι και η πιο γραφική και περιποιημένη. Θα τη ξεχωρίσετε, γιατί δεν πάει ο δρόμος άλλο και γιατί είναι όλο μπλε, με βασιλικούς στα τραπέζια. Τσίμπησα χωριάτικη, που πρώτη φορά είχε μέσα τουρσί φύλλα κάππαρης και ωραία φέτα, γαύρο, ουζάκι, νεράκι... Με κέρασαν και καρπούζι, έσκασα λιγάκι... ΑΛΛΑ, νομίζω οι τιμούλες, καλό θα ήταν να τις προσαρμόσουμε λιγάκι κύριέ μου έ;  €22, λογαριασμός, μεταξύ άλλων σημειώνω, €7 για ουζάκι συν €8 για γαύρο;  Ε, κόψε κάτι!
7. Οι πάπιες και οι γλάροι που είναι πολύ φιλικοί, τρώνε ότι τους ρίξεις (ένας τσιμπούσε λεμόνι).  Οι δε πάπιες, νομίζουν προφανώς πως είναι στο ποταμάκι τους, με τόσο κρύο νερό και κουνάνε πολύ σπιρτόζικα την ουρά τους.
8. Το ότι ΣΚ, ίσως γίνεται λίγο του Κουτρούλη ο γάμος, αλλά ακόμα και τότε, η παραλία είναι τόσο μεγάλη που χίλιοι καλοί χωράνε.
9. Είναι child friendly.  ΠΟΥ επίσης για εμένα θα πάει και σε αυτά που με χαλάνε.  Γιατί τσιρίζουν... Συνέχειααααααα!!! 
10. Έχει ωραία αρμυρίκια για τρελή καβάντζα και ύπνο! Αν πάτε νωρίς τα προλαβαίνετε.
11. Μπορείς να γράφεις, ότι θέλεις με την ησυχία σου, κάτω από τη σκιά.

  Γιατί χαλιέμαι:

Σιγά μην δεν έβαζα μια με πατούσες!

1. Τρελό σκουπιδιαρό παντού.  Νομίζω ο Δ. Βιλλίων πρέπει να πάρει τον τίτλο του βρωμιάρη, αλλά και όλοι οι μόνιμοι κάτοικοι εκεί.  Ναι, ναι είμαι αυστηρός, δικαιολογία δεν υπάρχει!  Σε όλη τη διαδρομή, ειδικά στο κατέβασμα, μέσα από το πυκνό πευκοδάσος, από τα Μέγαρα, το τι μπάζο, στρώματα, σκουπίδια, σακκούλες ολόκληρες, σχεδόν σε κάθε ξέφωτο δίπλα στο δρόμο.
2. Στην παραλία δε, καταλαβαίνω τα βγάζει το κύμα.  Βάλτε λοιπόν, 6-7 ανθρώπους να τη σαρώσουν και να τα μαζέψουν ή οργανωθείτε βρε Αρβανίτες εκεί φίλοι μου.  Αμάν!
3. Το ίδιο και σε όλα τα ξέφωτα πίσω από την παραλία.  Το πλαστικό απομεινάρι πάει σύννεφο.
4. Και μη χτίζετε και τόσο "όμορφα" καινούρια σπίτια. Αφήστε το καλύτερα. Όπως και beach bar,  με προσθήκες μεταλλικά στοιχεία για στέγαστρα και φυλλοβόλα δέντρα για σκιά, που απλά δεν υπάρχουν στην περιοχή.
5. Ο δρόμος και τα έργα, που θέλει τάμα να μη τσακιστείς πουθενά.  Προς το παρόν, μόνο ταμπέλες, ότι κάτι έργα γίνονται είδα εγώ και κάτι ταλαίπωρους εργάτες στο λιοπύρι να προσπαθούν να μαζέψουν τα βράχια.
6. Είναι child friendly... (Σας είπα θα το γράψω)

Δικό μου.  Ευχαριστώ...

Τελικά, είμαστε, καταλήγω τυχερούληδες που έχουμε όμως και αυτή τη Ψάθα στη ζωή μας καμιά 60 χλμ, έξω από την Αθήνα!  Άλλες πόλεις δεν έχουν, τέτοια μέρη και ας προσπαθούμε να τα χαλάσουμε, με τα δυνατά μας μάλιστα.

Άντε καλές βουτιές και καλή ανακάλυψη.  Σας έχω στα ώπα, ώπα πια.  

Τι Δονούσες, τι Αμοργούς, τι Ψάθες για κοντινά....  

ΑΑΑ παράπονο δεν έχει!