Αυτό που μας αρέσει πολύ εδώ, στη μικρή μας γειτονιά, που ονομάζεται Μετς, είναι ότι ακόμα όλα είναι σε ανθρώπινη κλίμακα. Τα σπίτια, οι δρόμοι, τα στέκια μας. Που υπάρχει ακόμα η γειτονιά με την έννοια της γειτονιάς, που οι άνθρωποι μιλάμε μεταξύ μας, γνωριζόμαστε, συναντιόμαστε στα πεζοδρόμια και μαθαίνουμε τι κάνει ο ένας και ο άλλος.
Που επίσης, μαζεύει κάπως παράξενα, ένα ετερόκλητο πλήθος, από καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, δικηγόρους, μηχανικούς, αρχιτέκτονες και γενικά κάθε καρυδιάς καρύδι, που κουβαλάει μια τρέλα μέσα του/της. Δεν εξηγείται αλλιώς, πως κάθε φορά που θα καθίσεις σε ένα από τα μαγαζιά της γειτονιάς, όλο και κάποιον θα γνωρίσεις, που είναι και έτοιμος/η να κουβεντιάσει και έχει να σου πει και πολύ ενδιαφέροντα πράγματα!
Από τα πιο αγαπημένα και φυσικά τιμώμενα μέρη, είναι το "Colibri". Αυτό το μαγαζί, ταχυφαγείο αλλά Ιταλικά, που το έστησε ο sui generis Βαγγέλης το 2005, μας έχει καλομάθει με τη χαλαρότητα του, τα απίστευτα φαγητά του, από πιτσούλες με πολύ καλά υλικά, λεπτή καλή ζύμη, και ευφάνταστες γκουρμέ συνταγές μέχρι τα απίστευτα burger που έχουν κάνει να παραμιλά η μισή Αθήνα που ξέρει από καλό φαγητό και τις σαλάτες που τρως και χορταίνεις. Οι τιμές είναι χαμηλές, άξιες της ποιότητας και των καλών υλικών. Τα παιδιά που δουλεύουν εκεί, που είναι πια φίλοι, είναι όλοι τρελοκομεία όποτε κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Το σωστό μέρος, στη σωστή γειτονιά!
Κάπως έτσι, έχει γίνει το δεύτερο σπίτι μας. Ενίοτε δε βοηθάμε κιόλας, όταν γίνεται χαμός από παραγγελίες... Καλή καρδιά! Τον τελευταίο καιρό, δε, το μαγαζί έγινε ακόμα και πιο καλλιτεχνικό. Κάθε εβδομάδα, θα έχει ένα αφιέρωμα σε κάποιον συγγραφέα, με αναγνώσεις ποιημάτων και βιβλίων, από φίλους ηθοποιούς, ανάμεσά τους και η αφεντιά μου. Ή θα ταξιδεύουμε σε ωραίες μουσικές με κιθάρες και μπουζουκάκι, ή τσέλο και βραδιές jazz, εκεί στο πεζοδρόμιο πάνω, στα λιγοστά τραπεζάκια που στριμώχνουν τέτοιες καλοκαιρινές νύχτες, όλα τα καλά παιδιά της γειτονιάς! Περνάμε καλά, ενίοτε καταφθάνει και η αστυνομία κατά τις 2 και το γλέντι καλά κρατά.
Είναι ωραία στη γειτονιά. Είναι ωραία να έχεις μέρη, που θα πεις μια κουβέντα, που θα μαζευτούν και κάποιοι άνθρωποι μόνοι, να περάσουν καλά, να συζητήσουν να ξεδώσουν. Σε μια Αθήνα που αποξενώνει, τα συνοικιακά στέκια, όπως το "Colbri" (όνομα παρμένο από το γνωστό τροπικό πτηνό που φτερουγίζει γοργά και σε όπισθεν), μας θυμίζουν βασικές αξίες, μας θυμίζουν κάτι από τα αστικά κέντρα της παλιάς εποχής, τα καφενεία του χωριού, τις μαζώξεις φίλων.
Απόδειξη τα βιντεάκια, σε μια βραδιά πριν 2 εβδομάδες, αφιέρωμα στο μπουζουκάκι και στο Βαμβακάρη! Απολαύστε!
To videaki λόγω ένστασης μιας φίλης και επειδή σέβομαι την επιθυμία της, το αποθηκεύσαμε για ιδία χρήση, οπότε όσοι προλάβατε, προλάβατε!
Καλή καρδιά!
ΥΓ: Colibri, Αναπαύσεως 9, Μετς, τηλεφωνάκι για παραγγελίες στα κοντινά 210 9214277. Επίσης για τους πρωταγωνιστές στο βίντεο, ουδεμία ευθύνη φέρουμε... ίσως, κάνα ποτηράκι κερασμένο παραπάνω!
To videaki λόγω ένστασης μιας φίλης και επειδή σέβομαι την επιθυμία της, το αποθηκεύσαμε για ιδία χρήση, οπότε όσοι προλάβατε, προλάβατε!
Καλή καρδιά!
ΥΓ: Colibri, Αναπαύσεως 9, Μετς, τηλεφωνάκι για παραγγελίες στα κοντινά 210 9214277. Επίσης για τους πρωταγωνιστές στο βίντεο, ουδεμία ευθύνη φέρουμε... ίσως, κάνα ποτηράκι κερασμένο παραπάνω!
2 σχόλια:
με αυτά και εκείνα μας άνοιξες την όρεξη "σπαστέ" αχ να'χα μια πίτσα τώρα με προσούτο και ρόκα!!!
na giati parameneis stin athina k den epistrefeis sto londino... :)
ilias/gl
xx
Δημοσίευση σχολίου