Τουρλού, Τουρλού!

Με την ευκαιρία της Εθνικής Παλιγγενεσίας,

είπα να φτιάξω ένα Τουρλού!

Αυτό το έξοχο και από αρχαιοτάτων χρόνων
ελληνικής εμπνεύσεως και υλοποίησης φαγητό,
όπως δηλώνει και ο τίτλος άλλωστε,
αποτελεί γνήσιο δείγμα της ελληνικής μας κουλτούρας και

μπορεί να "μαγειρευτεί" και από ατάκτως ερριμμένες σκέψεις, εικόνες… Έχουμε και λέμε λοιπόν...

ΥΛΙΚΑ

2 μελιτζάνες και 4 κολοκυθάκια

(από τον Πειραιά)

2 πολίτες πηγαίνουν ανήμερα βόλτα στην Πειραϊκή στον Πειραιά για να περπατήσουν και να χαρούν τον ελληνικό ήλιο και τη θάλασσα σε μια ρομαντική βόλτα. Εκεί, όμως, διαπιστώνουν ότι οι Έλληνες την 25^η Μαρτίου, τη γιορτάζουν με πολύ αυτοκίνητο και μάσα μπούκα στη Ταβέρνα. Σε όλο το παραλιακό πεζοδρόμιο, δεν μπορούσες φυσικά ανίδεε, τιποτένιε, πεζοπόρε πολίτη να περπατήσεις, αφού είχε γίνει το απέραντο πάρκινγκ για 4, 14, 24, 104… αυτοκινητάκια και θηριωδέστατα τζιπάκια. Με πολύ δεξιοτεχνία, περπατούσαμε στο δρόμο, στα κάγκελα, πηδούσαμε εμπόδια και αυτοκίνητα, χαζεύαμε τη βρώμα της περιοχής και την εγκατάλειψη και γενικά κάναμε όχι περίπατο αλλά παρκούρ! Ο κύριος Φασούλας, μάλλον θα ήταν σε καμιά από αυτές, τις περισσότερες μέτριες και αδιάφορες ταβέρνες, γιατί προφανώς τέτοια μέρα να κοπούν κλήσεις; Τς, τς, τς… θα δυσαρεστηθούν οι ταβερνιάρηδες!

2 κόκκινες πιπεριές, 2 πορτοκαλί πιπεριές και 2 πράσινες πιπεριές

(από Ομόνοια μαχαλά)

2 αστυνόμοι, 2 «βαποράκια», 2 χρήστες… Στην Πατησίων, μέρα μεσημέρι, στέκομαι στο φανάρι... Στο ένα πεζοδρόμιο μια ομάδα 3 οργάνων της τάξης, είναι πολύ χαρούμενη, πολύ κεφάτη αφού με τα καινούρια μέτρα νιώθει άλλωστε μια σιγουριά! Ωραία που είναι να γελάς και να περπατάς, να χαίρεσαι τη βόλτα σου, μια ηλιόλουστη μέρα του Μάρτη, της άνοιξης! Πλάι μου, και απέναντι από τη χαμογελαστή στρουμφοομάδα, 2 βαποράκια πουλάνε με καλό παζάρι λίγη κόκα και ηρωίνη σε 2 ταλαίπωρους χρήστες… Τους κάνουν και έκπτωση γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι… Κατά τ ’άλλα ψάχνουν οι κλουζό σέχτες, κουκούλες, ληστές και άλλα καλόπαιδα. Τρα λα λα, με χαρά πάμε στα υπόλοιπα υλικά!

2 μεγάλα ξερά κρεμμύδια, και 1 ποτήρι ψιλοκομμένα τοματάκια

(από Μενάνδρου πλευρά)

Χθες λοιπόν, μετά και από ¨κρυφή συνεργασία¨ με τον Petalaki, βγήκε μια ιστορία στον τύπο, για τους Κλέφτες Ποδηλάτων, εκεί στο μεγάλο παζάρι της Μενάνδρου, που εκτός από κρεμμύδια και τοματάκια, ψωνίζεις (ΚΑΚΩΣ) και ποδηλατάκια. Έχει και συμβουλές, που έχω μαλλιάσει ο έρμος να λέω και να γράφω, γιατί αλλιώς η συνταγή δεν θα πιάσει και το τουρλού τουρλού θα σας κολλήσει στο ταψί και στο τέλος θα το φάει και η γάτα μπαμπέσικα.

2 φύλλα δάφνης, λίγη ρίγανη

(από Πλατεία Καρύτση μεριά)

Service made in Greece, European Union this is YES, YES

σ' ένα μαγαζί με ηλεκτρονικά...

Διάλογος σ΄ έναν ανελκυστήρα

Πελάτης (τρέχει να προλάβει την πόρτα που ο υπάλληλος κοπανάει στη μούρη του):

Τι ώρα κλείνει το σέρβις;

Service man:

4… 8 με 4, όπως άλλωστε όλα τα σέρβις…

Άρα έχεις (ενικός) 5 λεπτάκια φίλε! (χαμόγελο πονηρό - μα δεν είναι φίλος μου, μήπως τον έχω ξεχάσει;)

Πελάτης:

Ναι, αν δουλεύεις όμως κάπου μακριά και είσαι μόνος, και δεν έχεις κάποιον να στείλεις (π.χ. συνταξιούχος, μαμά, μπαμπά, πεθερά) τι κάνεις; Σάββατο; Απόγευμα, κάτι;

Service man:

Και τι να κάνουμε ρε φίλε; ‘Άλλαξε δουλειά!

(Εξυπνακίστικο κλείσιμο ματιού!)

Και φυσικά στήλη άλατος ο Πελάτης, άρα πάμε στο λαδάκι και στα μπαχάρια…

½ ποτήρι ελαιόλαδο
αλάτι-φρεσκοτριμμένο πιπέρι

(απ’ όλη την Ελλάδα)

(ανθισμένη μπουκαμβίλλια από το μπαλκόνι)

Που αν και έχει σπεσιαλιτέ το Τουρλού Τουρλού λοιπόν,

οι ελιές που δίνουν το ελαιόλαδο, μαζί και όλα τα οπωροφόρα της,

τα περιβόλια της, τα λιβάδια της, τα δάση της, η φύση της,

τα μπαλκόνια της, οι μπουκαμβίλιες της, τα γεράνια της, τα αγριολούλουδα,

οι ακάλυπτοι, τα παρτέρια, τα άγονα νησιά που πρασινίζουν,

οι θάλασσες και οι λίμνες της, η ελληνική φύση που ετοιμάζεται να δεχτεί σιγά σιγά,

την Άνοιξη, το Πάσχα και την Ανάσταση (;)…

Το αλάτι, που νοστιμίζει τη ζωή, την κάνει τόσο ενδιαφέρουσα,

όταν αυτή καμιά φορά επιμένει να είναι άγευστη και άνοστη

και που μας θυμίζει ότι είναι πολύτιμη και απλά θέλει λίγη προσπάθεια,

λίγη επιμονή υπομονή, ελπίδα, γεύση, χρώμα…

Το πιπέρι, που θα δώσει την κάψα, το πάθος,

που μπορεί να ταιριάζει παντού σε ότι και αν πράττουμε, εκεί που θέλουμε εμείς να ταιριάξει,

εκεί που μπορεί , σαν έναν ξαφνικό μαύρο κόκκο στο στόμα,

να μας κάψει και να μας ξαφνιάσει,

όπως ένας έρωτας Ανοιξιάτικος!

Και για να μην μείνετε και παραπονεμένοι, ορίστε και η συνταγή,

τώρα που θα έρθει και το Καλοκαίρι να τη χαίρεστε…

Κρύο και με γιαούρτι με λίγη πάπρικα γλυκιά ή καυτερή, ή και τζατζίκι είναι φοβερό…

Έτσι τουλάχιστον το τρώμε στην Πόλη, στη Θράκη και στη Μακεδονία!

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Πλένουμε καλά όλα τα λαχανικά. Κόβουμε τις μελιτζάνες, τα κολοκυθάκια και τις πιπεριές σε μικρούς κύβους. Καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε τα δυο κρεμμύδια. Ζεσταίνουμε καλά μια μεγάλη κατσαρόλα και ρίχνουμε το ελαιόλαδο. Σοτάρουμε τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια και τις πιπεριές για 3 λεπτά και προσθέτουμε τα υπόλοιπα λαχανικά. Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε το ψιλοκομμένο τοματάκι, τα φύλλα δάφνης, λίγη ρίγανη, αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Ρίξτε και μια κουταλιά του γλυκού και λίγο παραπάνω ζάχαρη. Πάντα με την τομάτα πάει, ειδικά με τις φρέσκιες, να φύγει και η πικρίλα που λέει και η μάνα η Θρακιώτισσα! Μαγειρεύουμε το τουρλού λαχανικών για 40 λεπτά σε μέτρια φωτιά, ώσπου το φαγητό να απορροφήσει τα υγρά του και τα λαχανικά να έχουν ψηθεί. Το σερβίρουμε σε ατομικά πιάτα μαζί με τη σάλτσα που έχει δημιουργηθεί και συμπληρώνουμε, αν χρειαστεί,

αλάτι και πιπέρι.

*Πρέπει να ξέρετε: Όσο πιο μικρούς κύβους κόψουμε τα λαχανικά,

τόσο πιο γρήγορα θα μαγειρευτούν. Αν δεν έχουμε ψιλοκομμένο

τοματάκι, μπορούμε να το αντικαταστήσουμε με 2 φρέσκες

ψιλοκομμένες τομάτες.

( η συνταγή είναι μίξη από εμένα και το παρακάτω ιστότοπο)