Ψηφίζοντας... ποδήλατο στη Θεσσαλονίκη

Το φθινόπωρο, φαίνεται στα λιγοστά παρτέρια της Θεσσαλονίκης.  Υπάρχουν ακόμα γωνιές στην πόλη που σου υπενθυμίζουν τις εποχές.  Οι συγκεκριμένες, λίγα μέτρα πιο κάτω από το πατρικό σπίτι, στο Κέντρο, με υποδέχονται στην πρωινή εξόρμηση, ημέρα Κυριακή, 7 Νοέμβρη, Κυριακή των εκλογών. Κίτρινα χρώματα, χρυσάνθεμα...  Ένα ραντεβού από τους podilates-thess για μια βόλτα με νόημα την ημέρα αυτή, έδωσε το σύνθημα για δράση στους δρόμους τις πόλης.  Τόπος συνάντησης, η Νέα Παραλία, στο όμορφα διαμορφωμένα κομμάτι της, εκεί στο Μέγαρο Μουσικής...

Στην οδό Κούσκουρα, ένα πρωτότυπο σημείο ενημέρωσης, ένα σχοινί με μανταλάκια, για όλους τους υποψήφιους.  Απόδειξη πως η πόλη, έχει ιδέες.

Ψηφοδέλτια και υποψήφιοι, οι μισοί γνωστοί από τα παλιά.  Η γενιά των 30 και κάτι που μακάρι να ελπίζει.

Το μεγάλο μέτωπο της Θεσσαλονίκης στη θάλασσα, είναι το ατού της.  Πάντα αυτό μου λείπει στην Αθήνα.  Η πόλη ατενίζει το Θερμαϊκό, ο οποίος δυστυχώς ήταν πιο βρώμικος από ποτέ, γεμάτος με πολλά σκουπίδια που κατέβασαν οι πολλές βροχές, αλλά τουλάχιστον διαθέτει μια  σημαντική έκταση που προσφέρεται για ατελείωτες περαντζάδες, ευκαιρίες άθλησης, ευκαιρίες βόλτας.

 

Η οικογένεια σε πλήρη ποδηλατική δράση.

Εικόνα που δεν αλλάζει χρόνια.  Το πρώτο ποδήλατο, οι ανησυχίες της γιαγιάς.

Με φόντο το Θερμαϊκό

Οι Ποδηλάτε(ισσ)ες Θεσσαλονίκης, έχουν 2 περίπου χρόνια ύπαρξης, ίσως και λίγο παραπάνω, αλλά είναι ήδη από τις πιο δραστήριες ομάδες στην περιφέρεια.  Με συμμετοχή στις Πανελλαδικές Ποδηλατοπορείες, με βόλτες, δράσεις, επιστολές και συναντήσεις με τους αρμόδιους, αποτελούν άξιοι εκπρόσωποι του ποδηλατικού  κινήματος.  Μια μέρα σαν και αυτή, αποφάσισαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, με μια μικρή σε κλίμακα παρέμβαση-βόλτα στην πόλη με σύνθημα "Ψήφος στο Ποδήλατο".  Στήσανε και 2 κάλπες για το Δήμο και την Περιφέρεια, τις οποίες και μετά παραδώσανε με επιτυχία στους αρμόδιους, ζητώντας την ενεργοποίησή τους στο θέμα Ποδήλατο-Μεταφορικό μέσο.  Σε μια πόλη, η οποία ειλικρινά τη βρήκα σε οριακό σημείο αντοχής όσο αφορά την παράνομη στάθμευση, την κίνηση των αυτοκινήτων, το θόρυβο, μια κατάσταση σχεδόν εκτός ελέγχου, η ανάγκη αλλαγής στρατηγικής είναι επιτακτική όσο ποτέ.

Ο Gareth T., είναι μια από τις πιο δραστήριες ψυχές του κινήματος στην πόλη, πάντα πρώτος με ιδέες και όνειρα, βοηθά όσο μπορεί για αυτό που βαθιά πιστεύει...  Οργανώνει και πολύ ωραίες εξορμήσεις εντός και εκτός της πόλης με το Cycle Rides & Tours

Ο δρόμος δεν είναι εύκολος, αφού πρώτα απ΄όλα ναι μεν η συμμετοχή είναι σχετικά καλή στις βόλτες και στα παρελκόμενα, αλλά στις συνελεύσεις είναι πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι λίγοι που τρέχουν για όλα.  Κάτι μου θυμίζει αυτό.  Ενδεικτικό, για τη διαδρομή που έχουν να διανύσουν ακόμα οι Έλληνες στην ανάγκη της πραγματικής συμμετοχής και όχι απλά στο να έχω τη συνείδησή μου ήσυχη.  

Η μικρή Ραλλού, αχώριστη παρέα της φίλης Μελ. είναι πάντα παρούσα και δεινή "ποδηλάτισσα".  

Η αυτοσχέδια ψηφοφορία...

Λίγο πριν το ξεκίνημα

Οι "κάλπες"...

Η διαδρομή χαράχτηκε με σκοπό να περάσει από αρκετά  εκλογικά τμήματα, και φυσικά με τις απαραίτητες στάσεις στην (πρώην) πια Νομαρχία, μάλλον πια Περιφέρεια, και στο Δημαρχιακό Μέγαρο, ώστε να παραδώσει τις "κάλπες" με τα αποτελέσματα της άτυπης ψηφοφορίας, που φυσικά έβγαλε παμψηφεί νικητή το ποδήλατο. Μέσα από στενά και πλατείες, κύλησε στην πόλη, περνώντας από μέρη με τη δικιά τους ιστορία και αυτό το μοναδικό "άρωμα" της πόλης του Βορρά  Δίπλα από παλιές βυζαντινές εκκλησίες και εγκαταλειμμένα κτίρια του 1900, δίπλα από νέες πολυκατοικίες, από μικρά μαγαζάκια, από τζαμιά και βιτρίνες και φυσικά την υπέροχη Λ. Νίκης στην παλιά παραλία. Διαδρομές σε μια πόλη που 2500 χρόνια τώρα συνεχίζει την πορεία της ακάθεκτη... Αλλά δεν ξέρω που πάει πια. 

Ειρηνική "εισβολή" στη παλιά Νομαρχία

Η μικρή Ραλλού πρωταγωνίστρια!

Η "κάλπη" παραδόθηκε επιτυχώς!

Στο Δημαρχείο, που ακόμα η πόλη τελικά δεν έχει αποφασίσει αν της αρέσει ή όχι!

Στην Τσιμισκή και με πολύ μποτιλιάρισμα...

Η παλιά παραλία είναι πάντα όμορφη!

Από μικρό στα βάσανα!

Και φυσικά όλα τελειώνουν με ένα καλό γεύμα αναπλήρωσης δυνάμεων και μια ωραία κουβέντα, με ανοιχτές καρδιές με τη Μελ...

Αυτό το μικρό, ίσως λίγο βιαστικό ποστ, γράφτηκε τα μεσάνυχτα μιας εκλογικής μέρας, που τελικά μας πάει μάλλον σε μια ακόμα εκλογική μέρα.  Περπατώντας σε μια σχεδόν υποτονική πόλη, χωρίς ακόμα νικητές και νικημένους, τα μηνύματα της μεγάλης αποχής άρχισαν να μου τριγυρίζουν στο κεφάλι.  Είναι κρίμα όμως, στα πλαίσια της απάρνησης και αηδίας που νιώθετε πολλοί εκεί έξω, να παραχωρείτε πεδίο δόξης λαμπρό σε αυτούς τους στρατευμένους που πάντα θα πηγαίνουν να ψηφίζουν και πάντα τίποτα δεν θα αλλάζει.  Κάπως έτσι σήμερα το πρωί οι γιαγιάδες και οι παππούδες και οι κάθε προσκολλημένοι, ήταν στις επάλξεις για να βγάλουν τον κάθε Κακλαμάνη και Ψωμιάδη, και ένα ας πούμε 20%, να αποφασίσει για εσάς για άλλα 5 χρόνια.  Έχουν σκοτωθεί άνθρωποι για το δικαίωμα στη ψήφο.  Μη το πετάτε έτσι.  Ναι, τίποτα δεν είναι ειδυλλιακό, το σύστημα είναι σάπιο, αλλά και το σύστημα τρώγεται από μέσα... Έχετε ακόμα μια ευκαιρία...  Για σκεφτείτε το λίγο ακόμα!

ΥΓ: Πρωί Δευτέρας και αξίζει να μιλήσουμε για 2 θεματάκια:  

1) Η αποχή στην Αθήνα άγκιξε το 58% και στη  Θεσσαλονίκη καμιά 45%...  Κατανοητή η απογοήτευση, αλλά έτσι πήρε η Χρυσή Αυγή σε τμήματα του Αγ. Παντελεήμονα διψήφια ποσοστά, έτσι μπαίνει και στο Δ. συμβούλιο για πρώτη φορά, υποψήφιος της...  Γιατί οι άλλοι δε μιλήσατε. 

2) Έτσι λοιπόν, θα εκλεγεί Δήμαρχος, ούτε από το 20% της εκλογικής μάζας και αν είναι ο Νικητάκος, τότε μην σας ακούσω να γκρινιάζετε και πάλι!  Ξυπνήστε! Υπάρχουν ελπίδες για την επόμενη Κυριακή.
Και ένα τελευταίο.  Καλή έκπληξη και ο Γ. Αμυράς, με 7,5% κάτι είναι στη μαυρίλα!

ΥΓ: Και μουσική "Hit them Up" από τους Carolina Chocolate Drops, ένα πολύ ενδιαφέρον συγκρότημα από το Αμερικάνικο Νότο που συνδυάζει τοπικούς ήχους με soul και jazz αποχρώσεις.  Χτυπήστε τους λοιπόν!