Παιδικά Χρόνια!!

Λοιπόν κυρίες και κύριοι!!

Με χαρά σας ανακοινώνω ότι ο Spastos Petalakis (αυτός στη μέση!!! ο Λιλιπούτειος) έχει πολύ μεγάλη ιστορία στο σπαστό ποδήλατο... !!

Τι νομίζετε τώρα που είναι μόδα;

Κάποιος αγαπημένος ξέθαψε αυτή τη φώτο και την έστειλε!!!

Καλοκαίρι, μάλλον εκεί γύρω στο 1980, στην Καλλικράτεια της Χαλκιδικής τότε που όλα ήταν τόσο απλά και τα παιδιά, ΟΛΑ, παίζαμε στις αλάνες, χτυπούσαμε αλλά σιγά, κάναμε ποδήλατο τόσο πολύ που σκάγαμε!!!

Είτε στην πόλη είτε στην εξοχή, τότε που δεν μας ένοιαζε τίποτα!! Ανεμελιά...

Ξέρετε ε;

Τότε που το καλοκαίρι ήταν το απίθανο Ελληνικό ζεστό (αλλά ωραίο καλοκαίρι) και πίναμε στη βεράντα με το μωσαϊκό, λεμονάδα φρέσκια και πολύ παγωμένη και τρωγαμε Μαστίχα υποβρύχιο!!

Προσέξτε την τεχνολογία αιχμής των ποδηλάτων και πόσο μικρές ρόδες είχα!! Το τέλειο commuting ποδήλατο!

Μάλλον από μικρός φαινόταν πως αυτό το ρημάδι το είχα βρε παιδί μου!!

Αυτή η φώτο είναι ένα παράθυρο στο χρόνο, μια υπενθύμιση για τους γονείς του τώρα που υπήρξαν όμως και τότε αλλά ξεχνούν και δεν μπαίνουν στο κόπο γιατί "δεν έχουν χρόνο", να μάθουν στο παιδί τους ποδήλατο, ισσοροπία...

Να ξοδέψουν λίγο από την "πολυάσχολη" ζωή τους για να πλάσουν το πιο ισχυρό δέσιμο με τα παιδιά τους, να τους δώσουν τη γλυκιά χαρά της προσπάθειας, της αλληλοβοήθειας, της αλληλεγγύης όταν ο μπαμπάς ή η μαμά κρατάνε το παιδί στο ποδηλατάκι του να μην πέσει...

Με λύπη βλέπω μια νεά γενιά παιδιών που και τώρα έχουν μεγαλώσει και δεν ξέρουν ποδήλατο... Το πιο απλό.

Αλλά μην το βάζετε κάτω... Ποτέ δεν είναι αργά!!

Ξεκινήστε τώρα!