Περί δήθεν "Συντονιστικού" καφε-μπαρ και τσιγάρο-μπουρδολογίας

Την παραπάνω αφίσα θα την έχετε ήδη προσέξει σε αρκετά μαγαζιά που υποτίθεται πρεσβεύουν την "ελευθερία" επιλογής μας στο ντουμάνι.  Στην Ελλάδα λοιπόν του 2010, μας προέκυψε και ένα καινούριο λόμπι, για τα του χώρου των μπαρ-καφέ, και με ένα ιστότοπο που στήθηκε ταχύτατα: www.scafebar.gr

Φυσικά και είναι καλό να δημιουργούνται "συντονιστικά" και γενικά οργανώσεις που ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα του εκάστοτε κλάδου.  Συμφέροντα προφανώς για κοινά προβλήματα, προτάσεις, ιδέες, λύσεις κτλ. Σκέφτηκα ως  ανοιχτός και πλήρης συγκαταβατικός άνθρωπος, να μπω λοιπόν στο συγκεκριμένο ιστότοπο, να ενημερωθώ περί τίνος πρόκειται, να διαβάσω γιατί δημιουργήθηκε, γιατί και πως και ασχολείται τόσο πολύ με το κάπνισμα.

Άρχισα να διαβάζω.  Γραμμή με γραμμή, σελίδα με σελίδα, η απογοήτευσή μου μεγάλωνε. Με λύπη μου διαπίστωσα, ότι τουλάχιστον για αυτή τη στιγμή το λεγόμενο αυτό "συντονιστικό" έχει ως κύριο και μοναδικό θέμα το τσιγάρο, το κάπνισμα, την υπεράσπιση της νικοτίνης.  

Δεν είδα πουθενά να μιλάνε για θέματα όπως για το ανασφάλιστο, σε αρκετές επιχειρήσεις του χώρου,  προσωπικού τους με μισθούς της πλάκας, για θέματα υγιεινής, για τις μπόμπες που μας σερβίρουν και τι θα μπορούσε να γίνει για αυτό, για την ηχορύπανση που προκαλούν και τι θα μπορούσε να γίνει και για αυτό... Για τις πανάκριβες τιμές τους και τους καφέδες τους. Τίποτα.

Η όλη τους πρόταση και φαγούρα είναι για το τσιγάρο.  

Τσιγάρο λοιπόν, το νέο πεδίο αντίστασης της Ελληνικής λούμπεν κουλτούρας και δήθεν προοδευτικής τάξης και του κάθε αντιστασιακού ιδιοκτήτη μπαρ.  Διαβάζω για το δικαίωμα της επιλογής στο καπνό που μου προκρίνουν ως αναφαίρετο δικαίωμα και κάθομαι και σκέφτομαι:

Ζω σε αυτή τη χώρα, χρόνια.  Δεν καπνίζω.  Πριν λίγα χρόνια, ίσως να έκανα το βράδυ κάνα τσιγάρο ή σε κάνα παρτάκι.  Η διαμονή μου χρόνια στο εξωτερικό και σε χώρες που είχαν αρχίσει να εφαρμόζουν το νόμο περί μη καπνίσματος, με βοήθησε καταρχάς να καταλάβω πόσο πιο "καθαρός" ατμοσφαιρικά είναι ο χώρος που βρίσκεσαι χωρίς καπνό για όλους ανεξαιρέτως, για το προσωπικό πάνω απ' όλα, για τους θαμώνες. για τη γεύση στον ουρανίσκο σε ένα εστιατόριο.  Επίσης με βοήθησε να μην καπνίζω, μάλλον γιατί απλά σκεφτόμουν ότι σιγά δεν τρέχει και τίποτα.  Θα μου πείτε, άρα χρειάζεσαι ένα κράτος-μπαμπούλα για να σε πείσει;  Δεν ξέρω. Ίσως για τις περιπτώσεις σαν και εμένα, που δεν ήμουν και τόσο εθισμένος, γιατί περί εθισμού σε ουσία μιλάμε, μου έκανε καλό.  Το παράτησα γιατί πάνω απ' όλα διάβασα, ενημερώθηκα, κατάλαβα και ήξερα πόσο με βλάπτει αυτή η συνήθεια και ότι ήταν απλά θέμα απόφασης και θέλησης.  Δεν άξιζε τον κόπο.  Δεν αξίζει να καταστρέφεις έτσι το σώμα σου.  Σε πολλές κουλτούρες και το σώμα εκτός από τη ψυχή, είναι ένας μικρός ναός.  Οφείλεις να το σέβεσαι.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, αναγκάστηκα να μη μιλώ, να αναπνέω καπνό σε κάθε χώρο που πήγαινα, γιατί ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΕΠΙΛΟΓΗ, να βγαίνω και να πρέπει όλοι μαζί να βρωμάμε μετά, να κόβω πια εξόδους από μαγαζιά, που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν ΚΑΙ για εμένα, τουλάχιστον να έχουν εξαερισμό σωστό, τουλάχιστον να δείχνουν ότι με σέβονται.  Έζησα σε μια κοινωνία που ο καπνιστής κάνει ότι θέλει, σχεδόν παντού, τα νέα παιδιά το πιάνουν από την αρχή, ως δείγμα μαγκιάς, τα κορίτσια ως τρόπο να δείξουν ότι κάτι είναι και αυτές, στο θεατρικό κόσμο και στην τέχνη σύννεφα στις πρόβες, ακριβώς εκεί που δε χρειάζεται, νέοι, γέροι όλοι με το τσιγάρο στο χέρι.  Κραουνάκηδες και Ζυράνες Ζατέλες, δήθεν τσιγαροκουλτούρα, δήθεν διανόηση, δήθεν αριστεριστές και σκεπτόμενοι που θέλουν σετάκι τη βρώμα, τα κίτρινα δόντια, το σπασμένο δέρμα, την κλειστή, βραχνά φωνή από το κάπνισμα.  Τα δήθεν σκληρά αγόρια με το τσιγάρο στο στόμα, με το τσιγάρο και το χεράκι έξω από το παράθυρο του ακριβοθώρητου αυτοκινήτου.

Μου μιλάτε κύριοι για επιλογή και μου βάζετε και το άρθρο του Συντάγματος από κάτω στο σαιτ σας, περί δικαιωμάτων.  Ανεκτικότητα, συνύπαρξη και τρίχες κατσαρές.  Σας επιστρέφω λοιπόν πίσω το επιχείρημά σας, λέγοντας εξηγήστε μου που ακριβώς και πως μπορώ να επιλέξω, αφού προφανώς δε με υπολογίζεται, με θεωρείται υγιεινιστή. Για ποια συνύπαρξη μου μιλάτε;  Και μάλλον δεν θα υπάρξει καμιά επιλογή σε κανένα χώρο για εμένα και λέτε ψέματα γιατί εσείς κάνετε κουμάντο.  Μου λέτε να πάω αλλού λοιπόν.  Όπως μου είπε και ένας φίλος καπνιστής στη μούρη να πάω στα Starbucks.  Μα εμένα δε μου αρέσουν τα Starbucks! Άρα σπίτι μου μόνο.

Στην Αμερική του Νότου και του ρατσισμού, στα μπαρ έγραφαν "Για Λευκούς μόνο".  Σας αλλάζω λοιπόν τις λέξεις στη μούρη και γράφω "Για Καπνιστές μόνο".  Θέλω μια απάντηση αν αυτό δεν είναι φασισμός από τη δική σας την πλευρά και εμένα μου απαγορεύετε ουσιαστικά την είσοδο.  Μου μιλάτε με μια δική σας θεωρία περί δημόσιων χώρων και ότι στα μαγαζιά σας είναι ο χώρος ιδιωτικός, άρα κάνουμε ότι θέλουμε.  Προαιρετικά λοιπόν  αλλά με τους δικούς σας όρους.  Άρα αν στο σπίτι του καθενός, ένας π.χ. βιάζει το παιδί του ή χτυπά τη γυναίκα του, μπορεί να κάνει ότι θέλει.  Εσείς, που πρώτοι από όλους δε σέβεστε το δημόσιο χώρο με τα τραπεζάκια σας έξω, με τις δήθεν αυθαίρετες σας κατασκευές.  (Βλέπε Υμηττού και κατάληψη όλου του πεζοδρομίου) μου παραδίδετε μαθήματα.

Και εγώ λοιπόν δε θέλω να σας πληρώνω από εδώ και πέρα.  Θα έρθω προαιρετικά στο χώρο σας,  θα παραγγείλω στο μαγαζί σας ποτάκια, θα κάτσω, θα βρομίσω από την κάπνα, αφού έτσι επιλέγετε, επιλέγουμε, ως έθνος και μετά θα πω και εγώ δε θέλω να πληρώσω, γιατί δε συμφωνώ με το νόμο της πληρωμής για τα είδη στο χώρο σας.  Προαιρούμαι.  Δε συμφωνώ με την τιμή σας.  Βρίσκω υπερβολικά τα 5€ για μπύρα και κρασί. Και 10€ ή 8€ για ένα ποτάκι. Εκεί λοιπόν τι θα κάνετε;  Λέτε να καταφύγετε στη βία;  Μάλλον. Τα τασάκια σας μάραναν που δεν πατάει κόσμος στα μαγαζιά. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά.  Ξυπνήστε!!

Κουράστηκα. Ειλικρινά.  Για τη μη εφαρμογή κανενός νόμου που δε μας συμφέρει, μη σεβασμού στο διπλανό μας.  Για την κατάργηση ετσιθελικά ότι μας ξεβολεύει.  Παλιμπαιδισμοί μιας κοινωνίας ανώριμης, μικρού παιδιού που τσιρίζει και φωνάζει. Να μη δει την πραγματικότητα.  Παπαγαλίες περί συνθηκών για το τσιγάρο σε Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, ενώ τουλάχιστον το 90% από αυτούς που τα λένε, δεν έχει πάει ποτέ, και δεν ξέρει πραγματικά τι γίνεται, ούτε έχει κάτσει να διαβάσει για το πως εκεί οι κοινωνίες σέβονται το μη καπνίζοντα. Παπαγαλίες και μπουρδολογίες περί μη αποδεικτικών στοιχείων για το παθητικό κάπνισμα, ενώ ο καρκίνος θερίζει στον τόπο μας, σε σπίτια, σε οικογένειες, καταστρέφει ζωές,  σε συνδυασμό και με τις απαράδεκτες διατροφικές και ατμοσφαιρικές μας συνθήκες.  Αφίσες στους δρόμους από αναρχοαυτόνομα άτομα, περί φασιστικού αντικαπνιστικού νόμου.  Και ΟΛΟΙ οι παραπάνω, μπαρ, ξεμπαρ, καφέ, αναρχοαυτόνομοι, να προωθούν ΠΑΝΩ απ΄όλα τα συμφέροντα των Καπνοβιομηχανιών. Και δη (ουυυυ τρομάξτε κουλτουριάρηδες, το φετίχ σας!) των Αμερικανικών! Όπου μόλις πριν από λίγο καιρό γύρισα από εκεί και το τσιγάρο απλά δεν υπάρχει.  Όχι λόγω απαγόρευσης, απλά λόγω πια κουλτούρας, σωστής ενημέρωσης.  Δεν το συναντάς πια ούτε στο δρόμο.   Βρήκαν φυσικά οι βιομηχανίες τους τα ηλίθια στην Ελλάδα και στον τρίτο κόσμο.  Και να πω ότι καλλιεργούμε καπνά;  Πάνε και αυτά.  Χαθήκανε.  Πίσω στη χώρα τίποτα. Υποτίθεται φόροι.  (Υποκριτικό βέβαια και αυτό από το κράτος).  Και λεφτά, λεφτά, λεφτά.  Συνέχεια, ακατάπαυστα θέλουν τα λεφτά σας...  Θύματα εκμετάλλευσης δηλαδή. 

Σας καταλαβαίνω όμως. Και σας οικτίρω.  Είναι δύσκολο να μάχεσαι τον εθισμό.  Δύσκολο να σπάσεις αλυσίδες.  Δύσκολο να γκρεμίσεις μια εικόνα που επιμελώς έχεις πλάσει για τον εαυτό σου.  Το κουλ, το χαλαρό, το τυπάκι, το μορτάκι, το απόλυτα θηλυκό, το σλιμ τσιγαράκι.  Τη ψευδαίσθηση ότι κάτι είσαι.  Και σε αυτόν τον τόπο, όπως λέει και ένας φίλος, όλοι δρουν με το συναίσθημα.  Η απλή λογική, που ίσως ναι δε χρειάζεται για όλα, αλλά για τα βασικά δεν υπάρχει στο DNA. Για να τελειώνουμε.  

Ο νόμος δεν έγινε για εσάς και δικαίωμά σας φυσικά να θέλετε να καπνίζετε.  Θέλετε να συνεχίζεται να σκασίλα μας μεγάλη.  Έγινε για εμάς, τη μειονότητα... μειονότητα που μάλλον δε δίνετε δεκάρα... καιρός ήταν μπας και ωριμάζατε λιγάκι αλλά δεν το βλέπω. Α και συγγνώμη αλλά, σιγά την αντίσταση, θα σας σκιστεί το καλτσόν.  Στεναχώρια και αν κλείσατε μια μέρα τα μαγαζιά σας.  Εσείς χάνετε!

 

Τελειώνω, με την παράθεση της τελευταίας ανακοίνωσης του περιβόητου Συντονιστικού scafebar.gr για τα νέα μιας συνάντησης με  συνδικαλιστές.  (Σωθήκαμε!) 

Ανορθόγραφη, μαγκιόρικη, στάζει από θράσος και "έτσι τα θέλω εγώ."  δευτέρες με μικρά, άλωστε με ένα λ, λάθος σύνταξη, λάθος γραμματική...  Απολαύστε την...

"Κύριο θέμα της ο νόμος για την απαγόρευση του καπνίσματος στα καταστήματα εστίασης και αναψυχής. Επίσης εκτός των άλλων παραβρέθηκε και μίλησε εκπρόσωπος του συντονιστικού scafebar.gr, ο οποίος κατέθεσε την πρόταση για την μη εφαρμογή του νόμου και την επαναφορά καθολικά των σταχτοδοχείων στη θέση τους, κάτι αλώστε ,που ήδη τα μέλη του συντονιστικού το πράττουν. Η πρόταση υιοθετήθηκε από το προεδρείο,   μπράβο τους, και προτάθηκε για ψηφοφορία , όπου και έγινε δεκτή ομόφωνα . Την πρόταση αυτή θα κλιθεί να επικυρώσει και η ΓΣΕΒΕΕ έτσι ώστε δυο κορυφαία όργανα να προσφέρουν την πολιτική κάλυψη σε όλους τους συναδέλφους σε όλη τη Ελλάδα. Από την δευτέρα 18 Οκτώβρη  (εάν η κυβέρνηση δεν το αποσύρει έως την Κυριακή το βράδυ.)
Ζητήθηκε επίσης να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να πάρουν θέση όλοι οι υποψήφιοι για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές ώστε να γνωρίζουμε τι και ποιόν ψηφίζουμε .  Συνάδελφοι όλες οι προσπάθειες που μέχρι τώρα κάναμε και που συνεχίζονται αλώστε αποδίδουν . Κανένα κατασταλτικό μέτρο δεν μπορεί και δεν πρέπει να περνάει , είναι στο χέρι μας. Σύσσωμος και ενωμένος ο κλάδος μας, καταργεί στην πράξη το νόμο , συγχαρητήρια σε όλους μας ανεξαιρέτως. Η κυβέρνηση θα πάρει το μήνυμα έτσι ώστε την επόμενη που θα θελήσει να θεσμοθετήσει για εμάς χωρίς εμάς , ότι αυτό δεν γίνετε ."

ΥΓ:  Την ώρα αυτή που μιλάμε, ετοιμάζεται συνάντηση με τον Υπουργό Υγείας και το  συντονιστικό, γιατί και καλά έχει πέσει ο τζίρος 30%, και θα συζητήσουν να καταργηθεί ο νόμος...  Το πιο λυπηρό είναι ότι οι κύριοι συνασπίστηκαν, δεν έχει σημασία γιατί, αλλά στήσανε μηχανισμό προπαγάνδας, ενώ οι απλοί άνθρωποι που ήθελαν κάτι να αλλάξει από την άλλη πλευρά δεν έπραξαν τίποτα.  Ακίνητοι και αμέτοχοι. Ούτε μια κίνηση.  Κάπως έτσι ανέβηκε και ο Χίτλερ στη Γερμανία...