Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Το Αντι Πάσχα...

Στα τσιμέντα της Αθήνας, οι δρόμοι αναπνέουν μόνο τέτοιες μέρες
Το Πάσχα το Ελληνικό "προστάζει" λουλούδια.
Αγρούς και χωριά.
Αγελάδες και βουκολικά.
Νησιά και θάλασσες.
Οικογένειες και γιαγιάδες.
Κατσίκια και αρνιά.
Ψητά.
Επιτάφιους και Αναστάσεις.
Σε ξωκλήσια μακρινά.
Εκδρομείς του Πάσχα.
Καράβια και τρένα.
ΙΧ και διόδια.
Τραπέζια και γλυκά.

Κομμάτι ουρανού στου Ψυρρή...
Το Αντι-Πάσχα το "προστάζω" εγώ.
Επειδή γουστάρω την πόλη άδεια χωρίς πολλούς, πολλούς.
Επειδή δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Επειδή δεν τρώμε όλοι κατσίκια και αρνιά.
Επειδή δε τη βρίσκουμε με μαζικές εξόδους.
Επειδή μου αρέσει τρελά να πηγαίνω εκεί που φεύγουν όλοι.
Επειδή το διάλειμμα μου δεν είναι μόνο η φύση.
Επειδή και η άσχημη πόλη έχει τις δικές της όμορφες γωνίες στο σώμα της.
Επειδή δεν έχουμε κάποιοι χωριά.
Επειδή γουστάρω τρελά να κάτσω στο σπίτι χωρίς να κάνω τίποτα.
Επειδή θα πάω ΙΚΕΑ και θα έχετε φύγει όλοι!
Επειδή υπάρχουν έρημες εκκλησίες που αν μπεις είσαι εσύ και η γιαγιά της πόλης.
Επειδή κάποιοι από εμάς πάλι δε θέλουν εκκλησίες και Αναστάσεις.

Ποδήλατο στην έρημη πόλη...
Επειδή λοιπόν τα αυτοκίνητα θα φύγουν και η Πανεπιστημίου θα είναι όλη δικιά μου.
Το πετάλι θα πάει σύννεφο.
Επειδή κάποιοι είμαστε και μας αρέσει μοναχικοί και δε μας νοιάζει και πολύ πολύ.
Επειδή κάποιοι δεν έχουν παιδιά και υποχρεώσεις.
Και το χαίρονται!
Επειδή κάποιοι θα πάνε bar crawling στα καλύτερα και πιο χαλαρά στέκια.
Επειδή κάποιοι πρέπει να δουλέψουν.
Επειδή άλλοι δεν έχουν πολλά χρήματα.
Επειδή κάποιοι δε γουστάρουν γενικώς.

Για όλους τους παραπάνω λόγους,
να περάσουν σούπερ οι εναπομείναντες στις πόλεις τους.

Για τους υπόλοιπους, τους εκδρομείς του Πάσχα, 
δε λέω τίποτα.
Δεν τους φοβάμαι.
Δοκιμασμένα πράματα.

Καλή σας Ανάσταση.
Προσωπική και ψυχική.

3 σχόλια:

mermyblue είπε...

Ακριβώς επειδή κ εγώ εμπίπτω σε περισσότερες από μία κατηγορίες από αυτές που περιγράφεις, κάπου εδώ θα περιδιαβαίνω τα ησυχα στενά της πόλης.
Καλό Πάσχα Πεταλάκη, να περάσεις τόσο τέλεια όσο περιγράφεις κ ακόμα περισσότερο!
Φιλιά

Margo είπε...

Είναι οι μέρες που θα ήθελα να είμαι εκεί, ευτυχώς είναι οι λιγότερες μέσα στο χρόνο:)
Μου θύμησες έναν δεκαπενταύγουστο στην Αθήνα που ξεκίνησα με το ποδήλατο από τη Νίκαια και γύρισα παραλιακή, κέντρο και τα αυτοκίνητα που συνάντησα τα μετρούσα στα δέκα μου δάκτυλα:)

Καλή Ανάσταση πεταλάκη μου και από ότι βλέπω θα είναι και αληθινή για σένα.. να είσαι καλά!

Μαίρη Τσορτέκη είπε...

To Aντι-Πάσχα σου...σούπερ...
αλλά "λίγο".Προτείνω Αντι-στάση διαρκείας...
Με εκφράζει απολύτως η θετική οπτική σου της μοναχικής προσέγγισης και η τάση φυγής από το σωρό χωρίς νιονιό...
Χριστός Ανέστη!!!!