Για το "Προσβάσιμο Χώρο" μας...

Πάρκαρα το ποδήλατο στην καρδιά της πόλης...

Στην Κοραή 4, κάτω από το Κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής, δίπλα στο Κινηματογράφο Άστυ, βρίσκεται ο χώρος Ιστορικής Μνήμης 1941 -1944. Ήταν προορισμένος, όταν κτίστηκε το κτίριο το 1934, για αντιαεροπορικό καταφύγιο αλλά κατέληξε στην Κατοχή χώρος υψίστης ασφαλείας, κρατητήριο, κολαστήριο ανθρώπων και ψυχών...

Σήμερα είναι επισκέψιμος κάποιες ώρες και μέρες της εβδομάδας...

Και κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 2115, σε αυτό το χώρο συντελείται κάτι εξαιρετικό...
Μια θεατρική ομάδα, η Πόλις, χρησιμοποιεί το χώρο αυτό για να αφηγηθεί λιτά, απλά, μια ιστορία για την ανθρώπινη ικανότητα των ονείρων, του έρωτα, της ελπίδας, της αλήθειας, του ανεξάρτητου πνεύματος και της φύσης μας, της μη ένταξης στα συνηθισμένα... Αλλά και τη σκοτεινή, ναι και αυτή "ανθρώπινη" δυστυχώς, πλευρά του εξευτελισμού, της ταπείνωσης του άλλου, της απολυταρχικής σκέψης, νόησης, ραδιουργίας, της ασφυκτικής εξουσίας, της καθαίρεσης της προσωπικότητας...

Στους τοίχους του χώρου αυτού, που όμως δεν είναι υγρός, αναπνέι, εκατοντάδες χέρια έχουν σκαλίσει σε λέξεις, σχήματα, ζωγραφιές, σε ανορθόγραφες και όχι προτάσεις, με τα κορδόνια από τα παπούτσια τους, με ότι μπορούσαν να βρουν, αυτά που δεν μπορούσαν να φωνάξουν, να ακουστούν... Στην "κόλαση" της Γκεστάπο, το ανθρώπινο είδος πάλεψε με απίστευτους τρόπους για να μείνει τουλάχιστον ζωντανή η σκέψη του...

Ανάμεσα σε αυτούς τους χαραγμένους τοίχους, μιλάνε τα σώματα και οι λέξεις για την κατάργηση του δημόσιου εαυτού μας, για τη μη πρόσβαση στα δεδομένα μας, στα δικαιώματα μας, για την εξύψωση του ιδιωτικού σε βάρος του κοινωνικού ατόμου. Την αφαίρεση της ταυτότητας μας, την χειραγώγηση από τα μίντια και το ναρκωτικό της τηλεόρασης... Οι λέξεις στους τοίχους, τα ονόματα, οι ημερομηνίες είναι οι σιωπηλοί πρωταγωνιστές αλλά και θεατές αυτής της θεατρικής έκφρασης... Σαν οι οικοδεσπότες από το παρελθόν, να ζωντανεύουν. Και ρωτάνε ακόμα... με απορία... Γιατί υπάρχουν ακόμα τέτοια κρατητήρια, και βασανιστήρια; Γιατί η καταστολή είναι ακόμα τόσο επίκαιρη; Γιατί ακόμα οι άνθρωποι θέλουν να επιφέρουν τόσο εξευτελιστικό και ανυπολόγιστο πόνο σε άλλους; Γιατί ακόμα τόση βία; Γιατί οι ζωές των περισσότερων από εμάς είναι τόσο ψεύτικες, καθυποταγμένες; Γίνεται ο έρωτας στην απολυταρχία να επιβιώσει; Πόσο εύκολα ένας άνθρωπος, "αποστειρώνεται" στα χέρια της εξουσίας, γίνεται μαριονέτα;

Ερωτήσεις, ερωτήσεις, ερωτήσεις που οι απαντήσεις προσπαθούν να υπάρξουν, εκεί στο υπόγειο της Κοραή. Χτυπάνε στις βαριές σιδερένιες πόρτες με γερμανικές επιγραφές... Της φέρνει ο αέρας, που άμα φυσάει πολύ, βουίζει όλο το κρατητήριο, με ένα υπόκωφο ήχο. "Φαντάσματα" που θέλουν να μας ξυπνήσουν από τη λήθη μας... Να μας αφυπνίσουν.

Μετά από σχεδόν 60 και βάλε χρόνια, οι συντελεστές κάνουν το χώρο αυτό ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟ...
Σε εμάς... τους μη προσβάσιμους ούτε καν στο καλημέρα μας.

"Ένας χώρος βασανιστηρίων να μην είναι εξωτικά μακρινός σήμερα", όπως γράφουν στο καταπληκτικό πρόγραμμα/ντοσιέ της παράστασης. Μια μοναδική και τόσο επίκαιρη παράσταση. Σε ένα συγκλονιστικό χώρο...

Δυο στιγμές, δύο ερεθίσματα:

Σε ένα τοίχο ένας έφηβος, ετών 14, (πόσο επίκαιρος με αυτό το Δεκέμβρη που ζήσαμε), έχει χαράξει μια καρδιά με 2 άλλες μικρές καρδούλες που έχουν μέσα τις λέξεις Α και η άλλη Χ. Στη μεγάλη καρδιά γράφει: "Ανδρέας Λιωτάκης, ΕΤΩΝ 14".... Ο Ανδρέας (Α) λοιπόν, αγαπά τη Χ... Την οποιαδήποτε Χ, την άγνωστη που μπορεί να έρθει, αλλά ακόμα και να μην έρθει, να ελπίζει να έρθει... Ελπίζει... (πρώτη, φωτό παραπάνω)

Η ηθοποιός μας πληροφορεί: "Στα γεγονότα του Δεκεμβρίου, κατέβηκαν εδώ ξαφνικά κάποιοι από τα όργανα της τάξης... ρώτησαν αν αυτός ο χώρος χρησιμοποιείται ακόμα (ανίδεοι και σαν τι να χρησιμοποιείτε δηλαδή;)... είπαμε όχι... κρίμα, απαντήσανε, είναι ότι πρέπει για καταστολή..."

Και για το τελείωμα...
Σήμερα στις 6 το πρωί, οι μπουλντόζες του Δημάρχου Αθηναίων Κακλαμάνη, που είναι πια ανεκδιήγητος, μπήκαν στη Κυψέλη, στο παρκάκι Πατησίων και Κύπρου, τα έκανα λίμπα, οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν, έστειλαν τα ΜΑΤ, φύλαγαν τα κομμένα, ο χώρος πρέπει, λένε τα συμφέροντα, να γίνει παρκινγκ... Για ποιά πρόσβαση μιλάμε;

Στην Ελλάδα του 2009, 30 χρόνια μετά τη χούντα και 60 και βάλε μετά τη Γκεστάπο...
Τι λόγια να γράψω ακόμα;

ΠΡΩΗΝ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΓΚΕΣΤΑΠΟ
Κοραή 4, Κέντρο (στο Μέγαρο της Εθνικής Ασφαλιστικής)
Βραδ: Δευτ., Τρ. 9.15 μ.μ. € 15, φοιτ.: € 10. Απαραίτητη η κράτηση θέσης στα 2103243581, 6974316537. Διάρκεια: 70'. Μέχρι Απρίλιο