Εκλογές 2009: Το κρατάω το σήμα! Το κρατάω...

Η Ελλάδα λοιπόν πέρασε, ξαφνικά είναι αλήθεια, και μετά από την ανάπαυλα του Αυγούστου, στο γνωστό προεκλογικό πανηγύρι που όλοι ξέρουμε και λατρεύουμε. Τα πολιτικά γραφεία γέμισαν ήδη με τους μπλε, πράσινους, κόκκινους κλπ εθελοντές και μη, οι φάκελοι τυπώθηκαν, τα ψηφοδέλτια άρχισαν να σταυρώνονται, η οργάνωση για τους ετεροδημότες να ετοιμάζεται... Από εδώ Θεσσαλονίκη, από εκεί Λευκάδα, από εκεί για τη Σουβάλα. Γραφεία με άσπρα χαρτάκια, τηλέφωνα και ονόματα νομών. Γραφείο ταξιδίων "Η Ωραία Ψήφος"...

Οι παρατρεχάμενοι και οι ορντινάτζες, που υπολογίζω πως πρέπει να είναι χιλιάδες, ξεκουνήθηκαν από τις θέσεις τους, ξεφύσηξαν και αναστατώθηκαν, γιατί ο "μπούλης" τους χάλασε το καθισιό. Ανεξαιρέτως κόμματος. Είχαν υπολογίσει και αλλιώς το Σεπτέμβρη, με βολτίτσες, σινεμαδάκια (βλ. νύχτες πρεμιέρας) χαλαρή παρουσία στα γραφεία και αν τους έφερνε ο δρόμος τους. Γενικά ωραία πράγματα.

Τώρα, ξαφνικά τρέξιμο!

Το Ελληνικό κράτος, αλλά και γραφειοκρατικό παρακράτος, δουλεύει αποκλειστικά και μόνο για τις εκλογές. Για τίποτα άλλο στα ενδιάμεσα χρόνια. Η ετοιμοπόλεμη κινητοποίηση σε κτίρια και γραφεία των κομματικών μηχανισμών, είναι μοναδική. Εντυπωσιακό είναι δε το γεγονός, ότι από τις πρώτες μέρες, στα Facebook και στο Διαδίκτυο, μου εμφανίστηκαν διάφοροι υποψήφιοι, με μια ανησυχητική τάση από ΛΑΟΣ μεριά, (φτου στο κόρφο μου, σε σημείο που είπα μήπως να κοιταχτώ μπας και μου συμβαίνει κάτι και δεν το καταλαβαίνω), να φιγουράρουν σαν εταιρείες καλλυντικών και άλλων προϊόντων, διάφορες περίεργες μουτσούνες, με γραβάτες, χωρίς γραβάτες, με μεγαλόσχημα λόγια και φωτογραφίες, άλλες άθλιες, άλλες υπερβολικά ρετουσαρισμένες. Όλοι γνώστες της τεχνολογίας, μοντέρνοι υποτίθεται. Είναι φίλοι bloggers και αυτοί και άλλα τέτοια συγκινητικά! Έτσι οδεύουμε για την Κυριακή, 4.10, που είναι γιορτή και σχόλη!

Εν τω μεταξύ, η καθημερινότητά μας, συνεχίζει να εμπλουτίζεται από περιστατικά που θα μπορούσαν να είναι επεισόδια από τις καλύτερες αμερικάνικες και όχι sitcom σειρές, για μια χώρα που λέγεται Yunanistan και αποτελεί the most famous Banana Republic on Earth! Εξηγούμαι:

1) Φέρελπις νέος, υπάλληλος σε μεγάλη, μα πολύ μεγάλη εταιρεία, από αυτές που πραγματικά στηρίζουν με τα πόδια τους και άλλα όργανα του σώματος, την Ελληνική οικονομία, εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών και βάλε, ΑΕ και βάλε, Βαλκάνια και βάλε, θέλει να αλλάξει απλά εργασιακό περιβάλλον. Γιατί πια δεν τον ενδιαφέρει εκεί που είναι, θέλει κάτι άλλο, θέλει να προσφέρει αλλού βρε αδερφέ!

Από τις 3 Φεβρουαρίου του 2009, έχει στείλει βιογραφικό στο τμήμα που ενδιαφέρεται, προσπαθεί να βρει τρόπο, να δει τον ανάλογο εργασιακό σύμβουλο στο τμήμα προσωπικού, που όμως γενικά λείπει... Δεν είναι εκεί, πως το λένε. Έχει άδεια, αγιασμό, θυμίαμα, σχολείο για το παιδί, πρώτη μέρα στο σχολείο για το άλλο παιδί, Jumbo ψώνια για σάκες και μπρατσάκια, διακοπές στη Λούτσα ή αλλού, κατασκήνωση παιδιού, ψυχολόγο, ψώνια, δουλίτσες στο εξωτερικό, συναντήσεις με άσχετους, τηλέφωνα κινητά και σταθερά, καφέδες...

Επίσης, να τονίσουμε εδώ, πως υπάρχει και ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ σύστημα, που πρέπει να μπει μέσα για τα καλά και να εξετάσει τα στοιχεία για τον υπάλληλο, να βρει τι κάνει τάδε χρόνια εκεί μέσα κτλ. Το οποίο όμως θέλει 2-3 μέρες, να σκεφτεί, να συσκεφθεί και να πατήσει το κουμπί για να βγει και μια χοντρή...

Ο δε Μάνατζερ του χώρου, που ο φέρελπις νέος θέλει να μεταβεί, δεν μπορεί καθόλου να τον δεχτεί, μήνες τώρα, όπως τον ενημερώνει συνεχώς μια βαριεστημένη γραμματεύς, γιατί έχει ταξίδια, γιατί έχει ΔΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ μέχρι τις 25 του μήνα κ.α., αφού φαίνεται τελικά, πως δεν εργάζεται μάλλον στην εταιρειούλα των Βαλκανίων που ο φέρελπις νέος γνωρίζει καλά, αλλά στη Wall Street και συγκεκριμένα στη JPMorgan... Περίεργο! Εν πάση περιπτώσει, υπάρχει μια ελπίδα να τον δει, επειδή μια κοπέλα, πολύ γλυκιά, τυχαίνει να γνωρίζει ένα παιδικό φίλο του Μάνατζερ, που δουλεύει σε άλλη μεγάλη εταιρεία και θα τον παρακαλέσει, να τον πάρει τηλέφωνο και ας κάνει μια χάρη, μια αγαθοεργία, να δει τον κακόμοιρο τον νεαρό! Ο νεαρός σκέφτεται πια βέβαια πολύ σοβαρά, γιατί ο χρόνος περνάει, να δει αλλού, να κάνει γιουρούσι με Καλάσνικοφ στο γραφείο του Μάνατζερ, να πάρει ψυχοφάρμακα, να τους κάνει μεγάλια χουνέρια, να γίνει ο τρελός της εταιρείας. (Ξέχασα να σημειώσω, ότι προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω, είναι να τον αφήσει να φύγει από το "μαντρί" ο τωρινός Μάνατζερ, γιατί κανείς δεν του φεύγει έτσι αυτουνού)...

2) Φίλη επίσης αγαπημένη, έχει άτυχη στιγμή και χάνει πορτοφόλι ταξιδεύοντας με το ΚΤΕΛ, κάπου εκεί στο Αγρίνιο... Τρέχει να ακυρώσει κάρτες, λογαριασμούς... Έρχεται και η σειρά της ταυτότητας... Εκεί λοιπόν συναντά, ένα τυπάκι, στα μπλε, όπως συνηθίζεται να ντύνονται στα Α.Τ. και με αξεσουάρ από τα "Αστυνομώ" Accessories σε σταυρούς και άλλα τέτοια φω μπιζού, περίπου 23 χρονών, που με μεγάλη βαριεστημάρα και ύφος Σερλοκ Χολμς του Ζωγράφου, Βύρωνα και των περιχώρων, λέει ένα βαρύ καλημέρα και τι θέλεις (γιατί άλλωστε ο ενικός μας φέρνει πιο κοντά!).

Μετά από την εξαντλητική ανάκριση των 5 λεπτών, καταχωρείται στο προηγμένο σύστημα, το ΣΗΜΑ! ΤΟ ΣΗΜΑ είναι ΤΟ ΣΗΜΑ, γιατί έχει σημαντικά στοιχεία της απώλειας κτλ, κτλ. Η φίλη παραλαμβάνει ένα χαρτάκι, πως ήταν τα ραβασάκια που στέλναμε αυτά τα κομμένα σε μικρά χαζόχαρτα από τα τετράδια "Διεθνές", στις κοπελίτσες στο Δημοτικό, Γυμνάσιο με τα πονηρά, τέτοιο. Με αριθμό πρωτοκόλλου και λοιπά με μια ΜΕΓΑΛΗ σφραγίδα του Yunanistan Polis και υπογραφές... ΤΟ ΣΗΜΑ όμως κάνει μια μέρα και κάτι παραπάνω να πάει στα κεντρικά συστήματα, γιατί από του Ζωγράφου, Βύρωνα έχει κίνηση, δεν έχει Μετρό και η Αλεξάνδρας όλο μπλοκάρει η άτιμη... Τρόλευ δεν βολεύει, επειδή πρέπει να πάρεις 2 τουλάχιστον, άρα πάει με περιστέρι... Για καλή της τύχη όμως η φίλη, δέχεται ένα τηλεφώνημα, από μια πραγματικά εξαιρετική κοπέλα, υπάλληλος σε αυτά τα στοπ της ΕΟ, που βρίσκει το πορτοφόλι με την ταυτότητα μέσα κτλ... Εδώ λοιπόν, έρχεται αυτή η σοφία, αυτή η μοναδική μέθοδος που εφαρμοζεται με ISO9001 στην Ελλάδα, στην ΕΛΑΣ και λέγεται "Slowly, Slowly ©" ή "Wait and See ©". Επειδή το σύστημα στέλνει Slowly, Slowly το σήμα, έτσι έχεις δυνατότητα επικοινωνίας με τον άνθρωπο που ξέρεις και εμπιστεύεσαι στο Α.Τ. της γειτονιάς σου και μπορείς να το ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ, αν τυχόν σου συμβεί και βρεις την ταυτότητα. Αυτό λέγεται εξαιρετική προνοητικότητα από πλευράς κράτους και δη Ελληνικού!

Ναι! Έτσι λοιπόν, παίρνει τηλέφωνο...Το φεύγα τυπάκι, ενημερώνει τη φίλη ότι πρέπει να δει ΤΟ ΣΗΜΑ, αν έχει προχωρήσει στο υπερπέραν των οπτικών ινών και θα δει τι μπορεί να κάνει... Τελικά, με βαθιά συγκίνηση μας ενημερώνει μετά από λίγο ότι "Είναι ΟΚ! Το κράτησα ΤΟ ΣΗΜΑ!" Αλλά αύριο να πάει από εκεί και πάλι, να κάνει άλλη δήλωση για ακυρωτικό ΣΗΜΑ!

Πάμε Όλοι Μαζί Λοιπόν

για τα ΣΗΜΑΤΑ

που τα τρώμε στην μάπα

κάθε μέρα και εμείς ξέρουμε πως ζούμε

στο Yunanistan!

Ας κάνουν εκλογές λοιπόν!

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί

Μέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες

Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει

Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο ʼλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές

Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία

Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί

Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου

Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει

Mα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία

Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς

Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας