Μικρές Αναταράξεις Νο 2. Χαμένοι στην ομίχλη...

Photo Courtesy of: http://losgigantes.com/news/?p=90

Σκηνικό: Σχεδόν όλα τα μπαρ, καφέ κτλ της πόλης...

Πρωταγωνιστές: οι γνωστοί σε όλους φίλοι Έλληνες, Ελληνίδες (κυρίως)
και όχι μόνο, καπνιστές

Δεν έχουν περάσει, ούτε 4-5 μήνες από το "δήθεν" νόμο απαγόρευσης του καπνίσματος, του και πάλι "δήθεν" Μεσσιέ Αβραμό, και στην Ελλάδα του 2010, δεν μπορούμε ούτε αυτό το απλό μέτρο να εφαρμόσουμε. Στη διπλανή Τουρκία, που είναι εξίσου Ανατολίτες, και φίλοι του καπνού, τα μέτρα εφαρμόστηκαν μια χαρά, κανείς δεν κάθισε να το σκεφτεί και πολύ πολύ.

Υπάρχουν κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις, κυρίως σε εστιατόρια, που νομίζω είναι απόλυτα αναγκαίο, αφού ένα γεύμα σε ένα εστιατόριο η μια ταβέρνα, αυτή η απλή αλλά εξαίσια απόλαυση του φαγητού, της γεύσης στο ουρανίσκο και της όσφρησης του φαγητού, ήταν καταδικασμένη να χάνεται στην ομίχλη της τσιγαρίλας.

Θα εξηγηθώ μια και καλή.

Απαιτώ ως πολίτης που έχει επιλέξει μια συνήθεια ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΠΝΙΖΕΙ, όπως άλλοι πολίτες έχουν επιλέξει ΝΑ καπνίζουν, την ίση, τουλάχιστον μεταχείριση όπου πάω σε σχέση με τους τελευταίους. Από τότε που γεννήθηκα, σε αυτή τη χώρα, ζω με τη "δικτατορία" της πλειοψηφίας των καπνιστών, που απλά γουστάρουν να καπνίζουν παντού, να απαιτούν το δικαίωμά τους (δήθεν), τσαλακώνοντας το δικό μου δικαίωμα, να μην αποδέχονται τη διαφορετική άποψη. Κατανοώ και σέβομαι απόλυτα το δικό τους εθισμό (γιατί αυτό είναι) και την "ευχαρίστηση" που τους προσφέρει. Αλλά πως να το κάνουμε, βλάπτετε και εμένα. Αλλά θέλω και εγώ τον αέρα μου, τη δική μου καθαρή (όσο γίνεται σε μια πόλη βεβαρημένη) ατμόσφαιρα. Οι ίδιοι εδώ υπερασπιστές της άποψης, ότι εδώ είναι Ελλάδα, ότι το τσιγάρο, είναι μαγκιά, όταν ταξιδεύουν στην Ευρώπη και αλλού, γίνονται αρνάκια. Ας δοκιμάσουν στη διπλανή Τουρκία ή Αγγλία να ανάψουν τσιγαράκι σε κλειστό χώρο, αν θέλουν να κάνουν επανάσταση. Υπάρχει ένα πολύ καλό άρθρο του Χρήστου Μιχαηλίδη, στη LIFO για αυτή την ιστορία. Και επειδή ωραίες είναι οι συζητήσεις περί διαφορετικών εντελώς χώρων, αλλά ούτε και αυτό το σεβαστήκατε, ούτε εσείς, ούτε οι ιδιοκτήτες κανενός μαγαζιού, λυπάμαι αλλά μόνο με το βούρδουλα και την καθολική απαγόρευση μπορεί να γίνει (πια) κάτι.

Έχω ακούσει, τόσο καιρό, άπειρες μπούρδες, ότι η μόλυνση του αέρα είναι πιο σημαντική, άρα δεν βαριέσαι, ότι τι να κάνουμε, θέλουν να καπνίζουν και τα γκαρσόνια, ότι θα υποστούμε οικονομική καταστροφή, ότι θα ανοίξει ο τάφος του Τουταγχαμόν και θα έρθουν οι 700 πληγές του Φαραώ... Μονίμως δικαιολογίες, σε μια κοινωνία που δεν θέλει με τίποτα να μεγαλώσει, να κάνει η ίδια τις αλλαγές που πρέπει να κάνει. Ένα ανώριμο ανήλικο, κακομαθημένο σώμα.

Το δε κράτος, φταίει πάνω απ 'όλα, γιατί τελικά πλήρωσε 1-2 διαφημιστικές, οι οποίες τα τσέπωσαν μια χαρά για την καμπάνια γιαλαντζί, δεν έστησε κανένα σωστό ελεγκτικό μηχανισμό, οι Δήμοι δεν έχουν χαμπάρι για άδειες, και το γαϊτανάκι της ανεπάρκειας συνεχίζεται. Πέταξε και την ανόητη ρύθμιση, για καπνίζοντες χώρους κάτω από 70 τ.μ., δηλαδή έβαλε δερβέναγα τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, που όπως π.χ. ένας γνωστός μου που έχει μπαρ στο Κέντρο και το απαγόρευσε, κοίταξε αριστερά και δεξιά τον ανταγωνισμό και σάστισε. ΟΛΟΙ ακόμα και τα 200 τ.μ., συνέχιζαν να μην εφαρμόζουν τίποτα και ο άνθρωπος αφού είδε και απόειδε, σκέφτηκε γιατί να κρατάει τον σταυρό του οσίου και είπε... "Δε βαριέσαι... Καπνίστε". Όλη η Ελλάδα, δε βαριέσαι λοιπόν.

Δε βαριέσαι που ο καρκίνος θερίζει, που οι εγχειρήσεις καρδιάς αυξάνονται και πληθαίνουν, όλες οι ασθένειες που έχουν να κάνουν με το κάπνισμα είναι στα high τους... Βάλτε μέσα και το εκρηκτικό μείγμα, απαράδεκτης διατροφής, τεμπελιάς και μη άσκησης για το 70% του πληθυσμού, τις πόλεις μας που έχουν άρρωστα πνευμόνια, λίγο και το Τσερνομπίλ που φάγαμε στην κεφάλα και έδεσε ο κόμπος. Το σύστημα υγείας, με όλες τις άλλες ανεπάρκειες του, ξεχειλώνεται, λειτουργεί στα όρια. Βλέπω έφηβους και νέα παιδιά και κυρίως κορίτσια, γυναίκες, συνέχεια, πάφα πούφα, το παίζουν θηλυκές, φαμ φαταλ! Πολύ φαταλ όμως έτσι;

Άνθρωποι χάνονται μωρέ, άνθρωποι, μητέρες, πατεράδες, αδέρφια, ηλικίες 40, 50, δημιουργικοί άνθρωποι, χρήσιμα μέλη της κοινωνίας, δεν καταλαβαίνει κανείς;

Κάντε ένα καλό για τον εαυτό σας βρε παιδιά. Κάντε την επανάσταση σας, για το ιερό σας σώμα και ψυχή, για την τσέπη σας, για να μην πλουτίζετε τις καπνοβιομηχανίες, για να πηγαίνετε κάνα ταξιδάκι παραπάνω και όχι μόνο κάθε χρόνο, να μην πλουτίζετε τους γιατρούς. Φυσικά και ποτέ δεν ξέρεις, όλοι μας μπορούμε να πάθουμε κάτι, αλλά τόσο πολύ πια θέλετε να παίζετε στη ρουλέτα της ζωής σας; Και όχι μόνο αυτό, αλλά να την παραφορτώνετε και άνισα στα ρίσκα.

Πάρτε τώρα και αυτό...

Σας τα λέει όλα αυτά και ένας τύπος, που έκανε και κάνα τσιγαράκι στα νυχτερινά του περπατήματα και όχι μόνο... Ώσπου κατάλαβε ότι ήταν έρμαιο μιας απλής συνήθειας. Και ένα πρωινό, του Αγ. Πνεύματος πριν χρόνια (επιφοίτηση), σηκώθηκε από το κρεβάτι με μια αηδία στο στόμα και είπε ΟΧΙ ΠΙΑ. Και από τότε τελείωσε η ιστορία.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία...
Από όλα αυτά που μας εξουσιάζουν, ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό.

ΥΓ: Μαριλίζα δώστα όλα.
ΤΕΡΜΑ! ΦΤΑΝΕΙ!
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟ ΑΚΑΠΝΟ...
και τον Κινέζο βελονιστή...

ΥΓ: Σκοπίμως δεν λέω λέξη για τη σημερινή μέρα, της επετείου του Πολυτεχνείου, γιατί είμαι πολύ θυμωμένος με τη γενιά αυτή που γέμισε κοιλαράδες, με τζιπ, βίλες, ωχ αδερφισμό, διαφθορά, βόλεμα. Η επανάσταση πνίγηκε από τα παιδιά της...