Το Marketing της λύπησης....

Φανταστείτε ένα κατάστημα που δεν έχει ταμπέλα έξω. Και όμως ο κόσμος περιμένει ουρά να μπει μέσα, τα ταξί αφήνουν συνέχεια κόσμο, κοριτσόπουλα τσιρίζουν από χαρά μόλις το εντοπίσουν γιατί κατάφεραν να το εντοπίσουν.

Φανταστείτε ένα μαγαζί, που στην είσοδο έχει ημίγυμνο νέο αγόρι, με σούπερ κοιλιακούς και τζιν, προσωπικό που τον βγάζει συνέχεια φωτογραφίες με μια Polaroid κάμερα παρέα με όλα τα αλλαλάζοντα κοριτσάκια αλλά και αγοράκια και μαμάδες, κοιλαράδες νεόπλουτους, θείτσες κτλ. Στην πόρτα περιμένουν σούπερ όμορφοι, ξανθοί Κέλτες γεροδεμένοι πωλητές αλλά και άλλες φυλές.... "Hi, hello, welcome..." Προφορά Βρετανική και λίγο σνομπ.

Φανταστείτε ένα κατάστημα σκοτεινό με προβολείς μόνο πάνω στα ρούχα, εκκωφαντική μουσική, μοντέλα πωλητές και πωλήτριες, πλήθη, ζάλη, παροξυσμός, ουρές για να δοκιμάσεις, ουρές για να πληρώσεις... Σαν το πρόβατο. Τιμές, τα πιο φθηνά από 30 λίρες δηλαδή περίπου 43 με 45 ευρώ και όλα φυσικά made in Vietnam, India, China... Αμερικανοί κάνουν business εκεί που πέφτανε τα ναπάλμ και τσουρουφλίζανε... Τελικά τα καταφέρανε οι γιάνκηδες στο Βιετνάμ... Τιμές που ο τοπικός πληθυσμός εκεί σίγουρα δεν θα παίρνει πίσω από αυτές σχεδόν τίποτα. Μόνο ένα κομμάτι ψωμί.

Αυτό το δημιούργημα, μάλλον το ψευτοδημιούργημα ανθρώπινης ματαιοδοξίας και φαντασίωσης λέγεται Abercrombie & Fitch...
Είναι το talk of the town σε Ελλάδα και σε Ευρώπη...
Μια αμερικάνικη εταιρεία ρούχων που δεν την ήξερε η μάνα της και στις ΗΠΑ σίγουρα ήταν και είναι για τα πανέρια, με γελοίες τιμές και τώρα με ένα απίστευτο Marketing και κατασκευή εικόνας, έχει καταφέρει να γίνει η χαρά του ψώνιου Αμερικανού, Άγγλου, Ρώσου και φυσικά Έλληνα και όχι μόνο.

Πως;

Πόνταρε στη διαφήμιση με σεξιστικό κυρίως χαρακτήρα. Ανδρικό, κατά κύριο λόγο, γυμνό κορμί, όμορφες φάτσες και γαλάζια μάτια, ξανθές μπούκλες και παιδιά καρτ ποστάλ βγαλμένα από τα ακριβά Αμερικάνικα Κολέγια. Γεμάτα ζωή ή μήπως όχι;

Υποτίθεται! Γιατί ουσιαστικά η εταιρεία εκμεταλλεύτηκε με τρόπο που δεν έχει ξαναγίνει, αυτή την ανάγκη του ανθρώπου για να πιστέψει πως όταν αγοράζει ένα τέτοιο ρούχο γίνεται και αυτός/αυτή κομμάτι αυτής της ιλουστρασιόν παρέας, της σφριγηλή νιότης.
Μα φυσικά αν δεν είσαι όμορφος και ιδιαίτερα γυμνασμένος δεν μπορείς να δουλέψεις εδώ, δεν μπορείς να κάνεις καν αίτηση. Θα μου πεις ότι ο επιχειρηματίας θέλει ωραία παρουσία... Ναι αλλά εδώ δεν πειράζει, ας είσαι και βούρλο αρκεί να χαμογελάς και να είσαι φέτες..

Αν όλα αυτά σας φαίνονται ηλίθια και λέτε μα γιατί ωραία είναι να βλέπω ωραίο κόσμο και να ακούω μουσική όταν ψωνίζω.... Δικαίωμά σας. Περάστε και από εκεί βόλτα αν βρεθείτε ποτέ στο Λονδίνο. 11 Burlingon Gardens, Mayfair. Να καταλάβετε τι εννοώ...

Στο Marketing philosophy της Abercrombie, ο άνθρωπος ο ίδιος, γίνεται (ως συνήθως) το εργαλείο ενός πραγματικά πονηρού και διαστρεβλωμένου μυαλού που τον αντιμετωπίζει όχι ως σκεπτόμενο πελάτη, αλλά ως υποχείριο μιας κατασκευασμένης εικόνας. Το γυμνό που είναι μοναδικό, όχι όμως ως αντικείμενο ομορφιάς και έρωτα, όπως το εξυμνούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες με τους Κούρους τους π.χ., ούτε ενός έρωτα της καθεμίας ξεχωριστής προσωπικότητας αλλά μιας πλαστής εικονικής πραγματικότητας.
Ένας virtual man σε ένα virtual lifestyle που ο καημένος δεν θα φτάσει ποτέ. Ειδικά αν έχει λίγα κιλά παραπάνω ή έχει ένα σπυράκι ή μια ρυτίδα. Θα του κάνουν τη χάρη αν ΑΓΟΡΑΣΕΙ το μπλουζάκι, το φουτερ, τη βερμούδα.... Που δεν είναι τίποτα άλλο από βαμβάκι Αιγύπτου, μεταμορφωμένου σε κλωστές, με παιδικά μάλλον χέρια στην Ασία... Και με μεγάλα γράμματα ραμμένα Aber & Fit και μια τρίχα κατσαρή...
Όμως όλοι ψωνίζουν. Όλοι τα θέλουν. Πρέπει να τα έχουν.

Ο καταναλωτισμός δεν έχει πιάσει πάτο ακόμα... Είναι αηδιαστικά ακόμα στη μέση.