Η πρώτη... "αγγλική" εμπειρία!

Εννοώ με το ποδήλατο στους δρόμους!  Μα αμέσως στο πονηρό το μυαλό σας.  

Είπα ΑΠΛΑ να πάω να βρω τη διαδρομή για τη σχολή που θα πηγαίνω από αύριο και τελικά κατέληξα:

1) Να ανακαλύψω ότι με την αερομεταφορά ο μπροστινός τροχός είχε πάρει λοξό δρόμο = βρίζω =ακτινολόγηση = Κυριακάτικα που επισκευή; Αλλά..

2) Ο καλός ποδηλατης ξέρει και άλλα μονοπάτια.  Επιστράτευσα την κοινωνικότητα και τη διεθνή ποδηλατική αλληλεγγύη, ρώτησα καλό σαμαρείτη Αγγλο ποδηλάτη, που, πως αν σήμερα και πήγαμε παρεούλα μιας και ο δρόμος του πήγαινε προς τα εκεί σε μαγαζί ανοιχτο at Kensington High Street (tres chic). Εκεί επίσης με το καλό μου χαμόγελο και με μια παρουσίαση τύπου είμαι ένας povero Έλληνας, δες  τι μου έτυχε τον καψερό, αντί για ραντεβού ο μηχανικός ήρθε στο δρόμο τσουκου, τσουκου το έφτιαξε σχεδόν άψογα και χωρίς τίποτα την γλύτωσα! Χε χε. Μέχρι και τα φρένα του είπα να δει (ο αθεόβος) αλλά εκεί τα μάζεψα γιατι τσίνισε (Ναι οκ έχει δίκιο αλλά είπα όμως).  Τα έκανα μόνος. Χε χε εις διπλούν!!

3)Να κάνω τουλάχιστον 30 χλμ

4) Να πάρω μέρος σε bikeathon (μαραθώνιος με ποδήλατο) για τη λευχαιμία.

5) Να βρω γνωστή και φίλη στους volunteers που ήταν στημένοι στο δρόμο και να γίνει τρελό reunion (ακου τώρα... βρήκα φίλη στο Λονδρέζικό δρόμο, Χα σιγά μην δεν έβρησκα)

6) Να επισκεφτώ 2 καταστήματα (ανοιχτά τις Kυριακές) με ποδηλατικά καλούδια που είναι παιδιά ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ... Είπα μήπως βρω σχαρούλα αλλά δεν είχαν, pity pity!

Συνολικά: Να πω την αλήθεια είχα φανταστεί περισσότερες  ποδηλατικές υποδομές στο δρόμο αν και δεν μπορώ να πω , γίνονται αρκετά.  Ουσιαστικά παίζει πολύ η χάραξη πάνω στο δρόμο, αν και σε πολλά φανάρια και διασταυρώσεις έχει ξεχωριστό δρομάκι για τα ποδήλατα, υπάρχουν τα λεγόμενα cycle boxes, για να σταματάνε μπροστά από τα αυτοκίνητα τα ποδήλατα και να έχουν προτεραιότητα κτλ κτλ.  

Οι οδηγοί είναι κατά 80% πολύ εξοικειωμένοι, σε περιμένουν μέχρι και που ένας οδηγός λεωφορείου με χαιρέτησε ένθερμα που του έδωσα σε ένα ξεκίνημα προτεραιότητα! Όπως Ελλάντα!!

Στο Hyde Park τώρα δεν επιτρέπεται παντού και το λένε ξεκάθαρα αλλά σε ένα κομμάτι που είναι οριοθετημένο... Αλήθεια είναι ότι σήμερα Κυριακή είχε πλήθος οπότε στα μονοπατάκια δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.  Αλλά οκ too controlled το σκηνικό για μένα.  Αλλά εκεί που επιτρέπεται είναι... μαγικά!  Δέντρα, μυρωδιές, γρασίδια... Η χαρά του αλλεργικού δηλαδή!  Τέλος σε πολλά σημεία της πόλης έχει ταμπέλες που λένε για τα ποδήλατα χιλιόμετρα και που να πας.  Με βοήθησαν.  Πάντως είναι αρκετά επίπεδα, ο καιρός ήταν δροσερός και ωραίος... Είναι μαγεία και απόλαυση το ποδήλατο! Παντού!

Μετά το Soho και προς το City που είναι η πιο παλιά περιοχή τα πράγματα με τους δρόμους γίνονται δύσκολα, αλλά το κεφαλίσιο μου GPS, ο ποδηλατικός χάρτης και η μνήμη μου από τότε που έμενα εδώ με βοήθησαν πολύ

Αύριο είναι το αληθινό  challenge με το rush hour...Πρέπει να δω και πόση ώρα θα κάνω, γιατί σήμερα δεν ήταν δοκιμαστική... ήταν το tour of London in two wheels!