The preparation heat!

Η μέρα της αναχώρησης πλησιάζει...

Προχθές είπα να κάτσω να σκεφτώ μήπως μπορώ να πακετάρω το σπαστό ποδηλατάκι σε μια βαλίτσα τύπου μεγάλη συρόμενη Samsonite... 

Ψάχνωντας στο Internet βρήκα κάτι αλλά τελικά στην εφαρμογή δεν ήταν και τόσο εύκολο μιας και η βαλίτσα δεν ήταν και η ιδανική.  Άσε που έπρεπε να βγάλω και τα φτερά και τα πετάλια κτλ κτλ.  Πολύ φασαρία!

Τίποτα, απλά πάμε στο σχέδιο 2.  Δηλαδή θα το βάλω στο σάκο του που θα με δανείσει φίλος και θα σκάσω με αυτό στο αεροπόρτο, γεια σας ήρθα!  Δεν νομίζω να έχω πρόβλημα, άλλωστε έχω πληροφορηθεί από φίλους (που ήδη έχουν πετάξει με το σπαστό τους ότι δεν είχαν κανένα πρόβλημα).  Άλλωστε πείτε πως είναι ένα καρότσι για μωρό ή μια αναπηρική καρέκλα. Ισχυρό επιχείρημα. Σκέφτομαι μήπως τελικά να το πάρω μέχρι τη φυσούνα ή πύλη επιβίβασης και να το δώσω εκεί... Αλλά πάλι αν το χάσουν;  Αλλιώς θα το βάλω fragile tag και θα το πάω από εκεί που είναι τα πιο ειδικά αντικείμενα.

Χρειάζομαι σίγουρα το κρανάκι μου, φωτάκια, σαμπρελίτσες (2) και ένα πολυεργαλείο.  Επειδή μάλλον τη βρόχα την έχω σίγουρη, παρήγγειλα το super dooper poncho (ευχαριστώ πολύ μια θαυμάστρια εν'ονομάτι Σοφία για την επίδειξη που μου έγινε) που ήδη θά παραδοθεί στη διεύθυνση που θα μένω άρα είμαι οκ... Τώρα για τα κιλά δεν ξέρω, θα προσπαθήσω να μην πάρω και πάρα πολλά αλλά σίγουρα το όριο θα το φτάσω.  Απλά μετά λίγο "κλάμα" και ελπίζω να πιάσει...

Θα έχουμε να λέμε... Καλά σίγουρα θα πάρω το καλό μου πέταλο μαζί αν και σκοπό έχω να το κουβαλώ γενικά όσο μπορώ μαζί μου και δίπλα μου... Για αυτό σπάει άλλωστε!

Άγχος υπάρχει γενικά για τις κυκλοφοριακές συνθήκες και ότι θα πηγαίνω... αγγλικά στο δρόμο αλλά εδώ έχω επιβιώσει στη Αθηναϊκή ζούγκλα, λέτε να μην τα καταφέρω εκεί;  Θα το δούμε και αυτό.

Το σίγουρο είναι ότι θα έχουμε πολύ ζουμί να τα λέμε από εδώ...

Χα!  Έχω και ποδηλατικούς χάρτες για να κάνω το καθημερινό μου δρομολόγιο από Notting Hill προς το City και πάλι πίσω... Ενδιαφέρον πολύ... Πάρα πολύ!