Περί Απόκρεω...

Πριν από λίγο καιρό, που σκάλιζα κάποια ντουλάπια, βρήκα ένα παλιό μου φωτογραφικό άλμπουμ, ένα από τα λίγα που μου έφερε σε μια επίσκεψη της η μάνα μου από τη Θεσσαλονίκη...  "Μου τα άφησες όλα πάνω και σκέφτηκα τώρα πια ότι είναι καλό να τα κρατήσεις εσύ.  Περνάνε τα χρόνια και μήπως χαθούνε.  Οι αναμνήσεις μας είναι..."  

Κοιτάζοντας τις λίγο πια ξεθωριασμένες φωτογραφίες στα γρήγορα, έπεσα σε μια που είμαι πιασμένος χέρι χέρι με 2 όμορφες κοπελιές αριστερά και δεξιά σε κύκλο.   Τα χέρια φυσικά σε πλήρη έκταση, αφού είμαι λιλιπούτειος.  Ένας λιλιπούτειος πιερότος, με μεγάλο φαρμπαλά στο λαιμό, χρωματιστά ευμεγέθη κουμπιά, ένα πελώριο χαμόγελο. Πρέπει να χορεύαμε, τρόπος του λέγειν δηλαδή, μάλλον παραπατούσα αρκουδιάρικα, υποθέτω. Είμαι δεν είμαι, 5 χρονών, αρχές του ΄80. Νομίζω ότι ήταν ένας αποκριάτικος χορός στη ΧΑΝΘ ή στο Λύκειο των Ελληνίδων, όπου η μητέρα μου συμμετείχε φανατικά σε όλες τις εκδηλώσεις.  Επειδή δεν είχε και που να με αφήσει η γυναίκα, με τρία παιδιά και καμία βοήθεια, με έπαιρνε απλά παντού μαζί της.  Μάλλον για αυτό έγινα και κοινωνικό παιδάκι!  Δεν είχα και άλλη επιλογή.  Ήμουν και γλυκούλης... και ο κόσμος πολύ ασχολιόταν μαζί μου, οπότε έτσι ησύχαζε λίγο και η μάνα!

Οι Αποκριές τελικά έχουν πλάκα.  Τα τελευταία χρόνια αλήθεια είναι δεν συμμετέχω τόσο.  Δεν ξέρω γιατί.  Μάλλον βαρέθηκα; Μεγάλωσα;  Αν και δεν σημαίνει τίποτα αυτό.  Από τα καλύτερα αποκριάτικα πάρτι και τα πιο... πονηρά, γίνονται από μεγάλους.   Πως να ξεχάσω κάτι καρναβάλια στην Πάτρα πριν πολλά χρόνια, άρτι αφιχθείς από Αγγλία, με φθηνές πτήσεις ευκαιρίες της τελευταίας στιγμής.  Μαυροδάφνη και ζαλούρα, τι ζαλούρα, χάλια, ξημερώματα  θολά στα σκαλιά της Γεροκωστοπούλου.  Από τότε δεν  άγγιξα τη Μαυροδάφνη. Ειλικρινά!  Τι κεφάλι Παναγία μου! Γλυκιά κούραση, τα πόδια δεν άντεχαν άλλο αλλά συνεχίζαμε.  Η μετά στη Θράκη στη Ξάνθη, στην Καστοριά, στη Νάουσα και στην Κοζάνη με τα χάλκινα και τις μπάντες της Βαλκανικής, σε ήχους που έρχονται από τα χρόνια που ο Διόνυσος λατρευόταν με γλέντια και οινοποσίες. 

Όλη η Ελλάδα, παραδόσεις, μουσικές, έθιμα.  Σύμφωνοι, λίγο ίσως και κάποιοι πολιτιστικοί, τρόπος του λέγειν, σύλλογοι το ξεχειλώνουν.  Και οι Βραζιλιάνες, μπορεί να είναι για κάποιους λάγνες, αλλά θα πουντιάσουνε και οι κοπέλες μέσα στο χειμώνα της Ελλάδας. Παράτερη η παρουσία τους...

Οργανωθείτε, διασκεδάστε, μασκαρευτείτε όσο μπορείτε... Τα λέω αυτά για να τα ακούω και εγώ να παίρνω φόρα.  Νομίζω φέτος, όσο ποτέ το χρειαζόμαστε όλοι.  Λίγο  να ξεφύγουμε. 

Ορίστε και λίγες προτάσεις. Αν έχετε όρεξη, πάτε στα Γρεβενά, που τα τελευταία χρόνια, τα Ανακατωσάρια έχουν την τιμητική τους.  Τα ίδια τα Γρεβενά, δεν λένε και πολλά σαν πόλη, αλλά τέτοιες μέρες είναι πολύ ωραία.  Και η φύση, αυτή η μοναδική φύση της Πίνδου είναι τόσο κοντά και τόσο προσβάσιμη.  Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε και τα περίφημα μανιτάρια της περιοχής, κάτι σαν το τοπικό φετιχ.  

Για όσους μείνουν στην Αθήνα και θέλουν τσάρκα με το ποδήλατο, αυτή την Παρασκευή, έχει και Ποδηλατικό Freeday μασκέ, αλλά και Alley Cat Race με καρναβαλική διάθεση.  Και σήμερα Δευτέρα και Καρναβαλικό Critical Mass στην Πλατεία Συντάγματος αλλά και στη Θεσσαλονίκη.  Παράπονο δεν έχετε, έτσι;  

Άντε καλό μήνα να έχουμε και μασκαρευτείτε!  Άλλωστε, οι μισοί εδώ στον τόπο μας τουλάχιστον είναι for the festivals και μασκαράδες!

 Photo Courtesy of Monumenta

STOP PRESS:  Και μέσα σε όλα αυτά, ενημερώθηκα από τα παιδιά του Monumenta, που πολύ εκτιμώ και έχουμε κοινή αγάπη για την πόλη που ζούμε, πως τα υπόλοιπα Νεοκλασικά  που περιβάλουν το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης τελικά δεν θα κατεδαφιστούν μετά από απόφαση του κ. Γερουλάνου.  Συγχαρητήρια στο Monumenta, γιατί δείχνουν το δρόμο, πως οι πολίτες όταν θέλουν μπορούν να κάνουν μικρά θαύματα!  Περισσότερα εδώ.