Νάουσα...Πόλη χτισμένη στην άκρη του εύφορου κάμπου της Κ. Μακεδονίας, στους πρόποδες του Βέρμιου Όρους, πνιγμένου από πλατάνια, οξιές, κερασιές, καστανιές, η φύση σε οργασμό. Ευλογημένος τόπος. Ποδηλατικές διαδρομές, πολλές, στο βουνό και σκι το χειμώνα στα 3 -5 Πηγάδια (αν θέλετε δείτε εδώ...) Χιόνι και φιγούρες ανάμεσα στα τεράστια δέντρα! Η αλλαγή κλίματος δυστυχώς επηρεάζει και το Βέρμιο. Το χιόνι δεν έρχεται πια τόσο συχνά. Έχουν βάλει όμως και τεχνητή χιόνωση. Και τα νερά στα ποτάμια λιγοστεύουν πια...
Αγ. Νικόλαος έξω από τη Νάουσα (φωτό). Πανηγύρι της φύσης, νερά και οξυγόνο. Τα πρώτα φύλλα έχουν κιτρινίσει. Η φύση καταλαβαίνει ότι η εποχή αλλάζει. Εδώ το φθινόπωρο έρχεται πιο γρήγορα!
Αμπέλια στη Στράντζα, στο Γιαννακοχώρι, στους γύρω λόφους, βγάζουν εξαιρετικό κρασί από την αρχαιότητα. ΟΠΑΠ στην πλειοψηφία του. Οινοποιεία και οικογένειες που αγαπούν αυτό που κάνουν... Σέβονται το κρασί, το αμπέλι, τη δουλειά τους.
Πόλη με 30000 κατοίκους που αγαπούν πολύ την παράδοση, τα έθιμα του τόπου. Καλοί άνθρωποι, νοικοκύρηδες όπως όλοι οι Μακεδόνες, όλη η Β. Ελλάδα. Να σε βοηθήσουν, να σε φιλέψουν, να σε κεράσουν σε κάθε ταβέρνα, σε κάθε μαγαζί. Στην Αθήνα πάντα αυτό, εμένα ένα Θεσσαλονικιό, μ' ενοχλούσε... Κέρασε κάτι βρε άνθρωπε! Σιγά το κόστος!
6-7 χορευτικούς συλλόγους έχει η όμορφη πόλη με μεγάλη συμμετοχή της νεολαίας που και θα ακούσει τις ροκιές της αλλά θα στροβιλιστεί και στους χορούς των "Χάλκινων", της μουσικής αυτής που διατρέχει σύνορα και λαούς των Βαλκανίων! Της αγαπημένης μας μουσικής είτε είσαι στη Σαλονίκη, είτε στην Καβάλα, είτε στην Καστοριά. Διονυσιακά πράγματα. Τις απόκριες, οι "Γενίτσαροι" και οι "Μπούλες", γεμίζουν τους δρόμους, χαμός από τα βακχικά τύμπανα, ο θεός ¨πλημμυρίζει" με το νέκταρ του, το κόκκινο κρασί του, τους δρόμους και τα στενά.... Γλυκιά μέθη...
Πρόφαση ένας γάμος μιας καλής φίλης... Γλέντι μέχρι πρωί στα αμπέλια, στο καταπληκτικό οινοποιείο του Κείμη Χρυσοχόου... Οικογένεια φίλων και αρχοντάνθρωποι.... Τα κρασιά του εξαιρετικά!
Κοιτάζω τα αστέρια που λάμπουν, τόσο φωτεινά στο μαύρο πέπλο του νυχτερινού ουρανού, αψεγάδιαστου από τα φώτα της πόλης... Τα αμπέλια γύρω μου φορτωμένα με το κόκκινο σταφύλι, έτοιμα για να δώσουν το δώρο τους. Μυρωδιά κρασιού από το κελάρι.... Ζαλισμένος από τη μουσική, εισπνέω βαθιά, γεύομαι τη στιγμή...
Σ' ευχαριστώ Θεέ μου που είμαι ακόμα εδώ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου