by Spastos Petalakis... Ποδηλατώ σημαίνει ότι ζω! Ζω την κάθε στιγμή. Μέρες και ιστορίες ενός αστικού Ποδηλάτη, στους δρόμους, στη ζωή της Αθήνας και όχι μόνο! This blog is now a little piece of the Internet History... Till we meet again... I thank you all...
Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008
Τι είναι τα λουτρά "Πόζαρ";
Οδηγούμε προς την Αριδαία, στο νομό Πέλλης, όπου κάτω από τη σκιά του όρους Βόρας (Καϊμακτσαλάν, που σημαίνει στα Τούρκικα "η κορυφή άσπρη σαν καϊμάκι"...ναι μπρε γιαβρούμ...!!!) βρίσκονται τα Λουτρά του "Πόζαρ", με το ζεστό, ιαματικό νερό τους... Πληροφορίες εδώ!
Το καλοκαίρι είναι γεμάτο παππούδια αλλά δεν μας πτοεί το γεγονός, αφού είναι συμπαθέστατα με τα μπουρνουζάκια τους και τα ωραία μαγιουδάκια τους!
Μπαίνουμε στη φυσική πισίνα που σχηματίζεται από τα θερμά νερά και κάνουμε φυσικό spa με πραγματικό καταρράχτη!! Το τέλειο είναι, ότι αν θέλεις, περνάς μετά στο διπλανό ρεύμα και μπαίνεις κάτω από το κρύο νερό του άλλου καταράκτη που είναι τόσο αναζωογονητικό. Κρύο, στην αρχή σοκ, αλλά ΤΕΛΕΙΟ! Έχει και 2 Υδροθεραπευτήρια το "Απολλώνιο" και (τι άλλο) το "Αλεξάνδρειο" που είναι καινούριο και μπορείς να νοικιάσεις και prive πισινούλα για να το χαρείς... Αλλά είχε κόσμο και βαρεθήκαμε να περιμένουμε. Άλλωστε πιο ωραία είναι στη φύση!
Πιο πάνω ο Δήμος, που ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα απο το επίπεδο για τα δεδομένα Δημοτικής Επιχείρησης, έχει φτιάξει πισίνα με τα ζεστά νερά των πηγών, ανοιχτή, μέσα στη φύση! Πλατάνια παντού γύρω σου, μοναδική θέα του φαραγγιού των Λουτρών. Σκέφτομαι ότι εδώ το χειμώνα θα είναι φανταστικά με το χιόνι τριγύρω και το νερό να βγάζει ατμούς... Πας για σκι και μετά έρχεσαι και μια μέρα εδώ και την πέφτεις στα νερά! Απόλυτο relax...
Καλά η Ελλαδίτσα είναι φοβερή βρε παιδιά! Όλα τα έχει! Μακάρι να μην μην είχε και τη μιζέρια μας....
Τελειώνουμε τη βόλτα με διαδρομή στο Παλιό Αγ. Αθανάσιο, που βρίσκεται και πάλι σε πέτρινο, οικοδομικό οργασμό πριν από τη χειμερινή σεζόν... Φαγάκι με 16 ευρουλάκια το άτομο, και να τα πιάτα και τα μπυρόνια!!! Αθηναίοι μαγαζάτορες μας κλέβετε βρεεεε!!!!
Χα... Διαδρομή πίσω στη Νάουσα... Βουνά και λίμνες, ροδακινιές...Όλα τα ροδάκινα σχεδόν που ψωνίζετε, από εδώ έρχονται... Και μήλααααα... Πολλά μήλα...
Τι ωραίος τόπος... ο τόπος μου! Αυτή τη ξεραΐλα των νησιών, ποτέ δεν την άντεχα... Καλή είναι βρε παιδί μου, αλλά εδώ χαίρεται το μάτι...
Απογευματινός ύπνος... το τέλειο κλείσιμο της ημέρας...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου