Πάμε πορεία!! Πάμε 2η Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία 2009!!!

Χειμώνας 2007...

Θυμάμαι ακόμα εκείνη τη συνέλευση με τα παιδιά από τους Ποδηλάτες (www.podilates.gr), που σχεδόν για πλάκα αναρωτηθήκαμε, ότι αφού κάνουμε τόσες μα τόσες πορείες από τότε που ασχολούμαστε λίγο ή πολύ με αυτόν τον "έρωτα" που λέγεται ποδήλατο, δεν πάμε να το πούμε σε φίλους και γνωστούς από άλλες πόλεις, να κατέβουμε μια μέρα όλοι μαζί με τον "έρωτα", τσάρκα σε όλη την Ελλάδα; Κοιταχτήκαμε λίγο περίεργα μεταξύ μας και μετά τα ματιά στον κύκλο έλαμψαν, χαμόγελα άρχισαν να σκάνε και μετά από κάποια δευτερόλεπτα σιωπής, άρχισε ένας καταιγισμός ιδεών και απόψεων...

Και ήμασταν δεν ήμασταν 10 άτομα...

Στην αρχή λέγαμε, πως θα βρούμε ντόπιους ανθρώπους με όρεξη για δουλειά, οργάνωση και καημό για καλύτερες πόλεις, για το ποδήλατο και τον πεζό, που θα μας βοηθήσουν και θα δεσμευτούν για κάτι τέτοιο; Γιατί έχει δουλειά!

(Οι podilates.gr επί το έργο...)

Αρχίσαμε δειλά δειλά, να κάνουμε κάποιες επαφές... Με κάποια email που είχαμε, με τηλέφωνα σε διάφορους ποδηλάτες που ξέραμε... Τελικά, όλοι μας, κάποια επαφή είχαμε με κάποιο μέρος της Ελλάδας που πάντα θα παραμένει μικρή και έτσι το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται και η ιστορία να αρχίζει!

Και τελικά εκπλαγήκαμε!!!

Κάθε πόλη, κάθε μέρος είχε ήδη διάφορους φιλόδοξους και τρελαμένους εραστές του "έρωτα" που πέταξαν τη σκούφια τους από χαρά, στην κυριολεξία το κράνος τους, για κάτι τέτοιο... Είχε ανθρώπους με τη πίστη ότι κάτι πρέπει να γίνει επιτέλους, να ξεκουνηθεί η κοινωνία... τοπική και πανελλαδική... Που το προσπαθούσαν τοπικά. Ήταν καιρός να γίνει πανελλαδικά!

Στη Σπάρτη, βρήκαμε με πολύ χαρά π.χ. μια κυρία από την Ολλανδία, αξιαγάπητη, που ένιωθε την ανάγκη να κάνει ποδήλατο στην πόλη αυτή μαζί με τα παιδιά της και στην αρχή πολλοί την πείραζαν... Και όμως! Τελικά κινητοποίησε φορείς, Δήμο, μάζεψε κόσμο, σχολεία και τώρα πια η Σπάρτη συζητά για ένα ευρύτερο δίκτυο ποδηλατόδρομων... Στην αρχή ήταν τρελή... Ήταν μια Susan Boyle...

Στη Θεσσαλονίκη, βρήκα παλιούς συμμαθητές και φίλους, με σκοτούρες και παιδιά και οικογένειες και όμως έτρεξαν από το μηδέν και σε 3 εβδομάδες οργανώθηκαν...

Στα Γιάννενα, μια κοπέλα έστειλε ένα email, της μιλήσαμε, ενθουσιάστηκε τόσο, που κατάφερε, μάζεψε κόσμο, ενημέρωσε και οργάνωσε όσους ήξερε και συμμετείχαν και αυτοί...

Έτσι και στην Κομοτηνή, στην Κόρινθο, στη Μυτιλήνη από το μηδέν, τρεις-τέσσερις άνθρωποι έβγαλαν εκατοντάδες ποδήλατα στο δρόμο και τώρα ήδη η πόλη συζητά για το πρώτο σχέδιο για ποδηλατόδρομους και τη χρηματοδότηση του για υλοποίηση... Στέλναμε αφίσες και υλικό με ποδήλατα και μηχανάκια σε όλη την Αθήνα, και με το ΚΤΕΛ στις διάφορες πόλεις, μαζί με... ταπεράκια από φαγητά και δώρα για γονείς και άλλους!

Και γίναμε καμιά 100-150 άτομα πυρήνες σε όλη την Ελλάδα....

(Τα σημαιάκια πρέπει να στεγνώσουν...)

Πυρήνες, που κυρίως με το διαδίκτυο, blogs, αφίσες σε μαγαζιά και δρόμους, από στόμα σε στόμα προωθούσαν το σκοπό μας... Πυρήνες, που στις 6/4/2008, κατάφεραν και κινητοποίησαν πάνω από 23 πόλεις!! Μόνο στην Αθήνα, ένα πολύχρωμο ποτάμι από 3500 ποδήλατα ξεχύθηκε στους δρόμους και ακόμα και εμείς πάθαμε ΣΟΚ από τον κόσμο!

Και γίναμε 6000 και βάλε...

Και ξαφνικά μας ανακάλυψαν εφημερίδες, κανάλια και δημοσιογράφοι, δήμαρχοι και μαϊντανοί... Ο κύριος Κακλαμάνης (που είναι και εδώ ανύπαρκτος), έκανε μέχρι και δήλωση συμπαράστασης (!), το ίδιο και ο τότε Υπουργός ο κ. Χατζηδάκης... Και βγήκαμε και τους είπαμε και πάλι λόγια, λόγια, λόγια αλλά θέλουμε έργα, έργα και έργα... Ένα χρόνο μετά την ΠΠ 2008 (πιπι όπως την λέμε χαϊδευτικά) και το ποδηλατικό κίνημα στην Ελλάδα, όλο και μεγαλώνει...

(Οι podilates-thess σε πυρετό συζήτησης και προετοιμασίας!)

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήμουν στη Θεσσαλονίκη, και πήγα να γνωρίσω στη συνέλευση τους, τα παιδιά από τους www.podilates-thess.gr. Μιλήσαμε, ίσως και να τους τα έπρηξα με συμβουλές, σαν κανένας χαζομπαμπάς... Κάποια στιγμή τους άφησα να συνεχίζουν, να μιλούν, να σχεδιάζουν, να σκέφτονται... Αποτραβήχτηκα λίγο, πήγα πιο μακρυά, να βγάλω κάποιες φωτογραφίες και τότε μου ήρθε...

(Οι Θεσσαλονικείς ποδηλατες, κατασκευάζουν τα σημαιάκια τους)

Ένα μικρό βούρκωμα, ένα σφίξιμο στο λαιμό. Για κάτι που ξεκίνησε από απλούς ποδηλάτες της πόλης, σα μια χαζή ιδέα, αλλά και γενικότερα για το ευρύτερο ποδηλατικό κίνημα, μακριά από κόμματα και σκοπιμότητες, που πριν κάποια χρόνια είχε δεν είχε 30 - 40 ψυχές στην Αθήνα και τώρα μεγαλώνει και μεγαλώνει... Σαν ένα παιδί που τώρα πια περπατά, μιλά και φωνάζει. Όλο το πακέτο!

Δεν γνωρίζω αν μπορώ να σας το μεταδώσω, αλλά ένιωσα τόσο καλά! Χαλάλι όλες οι ώρες που σπαταλήσαμε, οι μικρές και μεγάλες μας πορείες, το τρέξιμο, άλλος πιο πολύ, άλλος πιο λίγο, οι προσπάθειες, οι χιλιάδες λέξεις σε επιστολές και προτάσεις σε καρεκλοκένταυρος και άλλους, οι συναντήσεις... Αυτό που είχα εκεί μπροστά μου, που πάρτε το και πολλαπλασιάστε το επί 30 πόλεις και άλλες τόσες συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα και ο σπόρος έχει πέσει για τα καλά... Τους έβλεπα και τους χαιρόμουν, σαν τη θείτσα... Είχαν τον ενθουσιασμό, την κάψα της πρώτης τους μεγάλης προσπάθειας!

(Τα ποδήλατα αναπάυονται στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης)

Δεν με νοιάζει αν ακόμα πολλοί ιθύνοντες μας "γράφουν", ή πολλοί πολίτες μας κοιτάζουν ακόμα περίεργα... Ξέρω πως θα έρθει κάποτε η στιγμή που θα μας καταλάβουν... Με νοιάζει όμως, ότι μέσα από αυτό το απλό κίνημα, συναντήθηκαν, (συν)προγραμμάτισαν, συνέπραξαν τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι μαζί... Πως οι άνθρωποι μιλάνε μεταξύ τους και αποφασίζουν. Πως γεννήθηκε κάτι ωραίο σε τοπικό επίπεδο και όμορφο. Και στο τέλος, απ' όλα αυτά, κερδισμένες είναι οι ψυχές μας και η ευχαρίστηση ότι κάτι έκανες και εσύ για αυτο το σχήμα που λέγεται κοινωνία και τα παιδιά σου, τους φίλους σου, την ηλικιωμένη κυρία που προσπαθεί να περάσει ένα λαβωμένο πεζοδρόμιο...

Και θα γίνουμε πάνω από 10000!!!

Αυτήν την Κυριακή 10 Μαΐου
σε 33 Πόλεις της Ελλάδας (and rising!!)
το πετάλι έχει την τιμητική του.
Στις 12 το μεσημέρι!
Περισσότερα εδώ:

www.podilates.gr

PS: Και στο Facebook
http://www.facebook.com/event.php?eid=85755597834#/event.php?eid=85755597834

ΠΑΡΤΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΣΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΑΤΕ: Σφυρίχτρες, κλαπατσίμπαλα, τρομόνια και κλαρίνα, κουζινικά! Τα πάντα!!!