Ποιός είναι ο AirFM και γιατί τον κλείνουν;

Την Αλεξία Αμβράζι, τη γνώρισα εντελώς τυχαία μέσα από το αυτό το blog, αλλά και από τις δραστηριότητες της ποδηλατικής κοινότητας, όπου πάντα έδειχνε ως δημοσιογράφος μεγάλο ενδιαφέρον για το ποδηλατικό κίνημα, την πόλη της Αθήνας και την προβολή αλλά και υπεράσπιση των αυτονόητων και νομίζω δίκαιων αιτημάτων μας. Η Αλεξία όμως, ελληνικής καταγωγής αλλά μεγαλωμένη εκτός Ελλάδας, δε δούλευε σε έναν οποιοδήποτε σταθμό.

Η Αλεξία δούλευε σε ένα σταθμό της Αθήνας, που δε μιλούσε Ελληνικά.   Μιλούσε όμως τουλάχιστον 16 γλώσσες, συνεργαζόταν άριστα με ξένα ειδησιογραφικά όπως το BBC World Service (Βρετανία), το Radio France Internationale (RFI) (Γαλλία), την DEUTSCHE WELLE (Γερμανία) και το China Radio International (CRI) (Κίνα), ήταν μια εναλλακτική φωνή της Αθήνας εδώ και σχεδόν 5 χρόνια. 

Ο Athens International Radio ή αλλιώς AirFM 104.4, είχε ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2004, τότε στις καλές μέρες της πόλης, όταν η Αθήνα υποδέχονταν τους αθλητές και επισκέπτες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.  Αρχικά η περίοδος ζωής του θα ήταν μόνο για 3 μήνες. Κάλυψε όμως ένα σημαντικό κενό, για όλες τις ομάδες αλλοδαπών που ζούνε στην Αθήνα, από τους Άγγλους και Αμερικανούς των πρεσβειών, επιχειρήσεων και σχολείων, τους Κινέζους της αγοράς, τους Πακιστανούς, τους Γάλλους, Ιταλούς αλλά και Αλβανούς και σε μια Αθήνα, που όλο και περισσότερο πασχίζει να κατανοήσει και συνάμα να απορροφήσει τη διαφορετικότητά της. Τελικά εκτελούσε ένα σημαντικό έργο. Έτσι και έμεινε στον αέρα.

Με ειδήσεις σε 16 γλώσσες, ο Athens International Radio καλύπτει επίσης πολιτιστικά, κοινωνικά και αθλητικά γεγονότα με συνεντεύξεις και εκπομπές. Δεν είναι πάλι λίγες οι φορές που ο AIR έχει βγάλει αποκλειστικά θέματα και συνεντεύξεις «στον αέρα». Σε αυτή την προσπάθεια, σημαντική είναι η στήριξη, αλλά και η ουσιαστική βοήθεια στις περισσότερες περιπτώσεις, των ξένων αντιπροσωπειών στην Ελλάδα. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρωινή εκπομπή της Αλεξίας, ενημερωτική και πάντα αισιόδοξη , που ξεχωρίζει με το ενδιαφέρον της για τα κοινά και για τις καθημερινές προτάσεις της στο Αγγλόφωνο κοινό της πόλης.  Σε αυτή την εκπομπή, είχαμε την ευκαιρία, να μιλήσουμε αρκετές φορές μαζί και πάντα στα Αγγλικά για τις εξελίξεις σε όλα τα ποδηλατικά θέματα στην Αθήνα και στην Ελλάδα, αλλά και όχι μόνο, αφού έχουμε συζητήσει για θέατρο, για τα κοινωνικά και πολιτιστικά γεγονότα της πόλης κ.α.  Η ευκαιρία ένας Έλληνας, που ίσως κατανοεί τα ελληνικά πράγματα λίγο παραπάνω, απλά επειδή τυχαίνει να ζει εδώ χρόνια και να προσπαθεί να βοηθήσει, έστω και λίγο, στην αλληλοκατανόηση του τοπικού πληθυσμού με τους αλλοδαπούς της πόλης εξηγώντας κάποια πράγματα, είναι μοναδική.  Ας σημειωθεί, πως το παράδειγμα αυτού του σταθμού έχει σχολιαστεί πολύ θετικά από αρκετές Τοπικές διοικήσεις πολλών πόλεων στο εξωτερικό, που μάλιστα ενδιαφέρονται για την Ελληνική εμπειρία στο στήσιμο ενός τέτοιου σταθμού.

Δυστυχώς όμως, πριν από λίγο καιρό και λίγο πριν την πρώτη εκλογική αναμέτρηση, όπου αρκετοί μετανάστες θα έχουν δικαίωμα ψήφου, το γνωστό για τις μπαρούφες του ΕΡΣ, αποφάσισε με εισαγγελικη παρέμβαση, να θυμηθεί το δήθεν νόμο για τις ραδιοσυχνότητες, ενώ εκεί στα ραδιοκύματα εξακολουθεί να γίνεται το έλα να δεις, και να κατάσχει το πομπό του σταθμού.  Φυσικά, ευθύνες, και ας φέρεται ως οσία Παρθένα που δεν ήξερε τίποτα, φέρει και ο νύν-απαράδεκτος σε όλα και σε αυτό, "Δήμαρχος" Νικήτας Κακλαμάνης, αφού αν υποθέσουμε ότι ο σταθμός τόσο καιρό, Δημοτικός γαρ, δεν είχε φροντίσει για μια άδεια ή τέλος πάντων για τα νομικά απαιτούμενα, ώστε να διασφαλίσει τη λειτουργία του, τι ακριβώς έκανε;  Λεφτά, ξοδεύτηκαν σε αυτο το Δήμο δεξιά και αριστερά για ένα σωρό φιέστες και αηδίες και εκεί που έπρεπε να γίνει σωστή οικομομική διαχείριση ή έστω επαφές για τη νομιμοποίηση, ο Δήμος σφύριζε αδιάφορα.  Τώρα δήθεν υπογράφει και ψηφίσματα συμπαράστασης...

Με την ευκαιρία αυτή, και περίπου για ένα μήνα πριν από τις εκλογές, αυτό το blog θα σας περιγράφει τι ΔΕΝ έγινε και τι πήγε τόσο στραβά στη χειρότερη μετά την μεταπολίτευση Δημαρχιακή Θητεία του κ. Κακλαμάνη, που πέρασε ως λαίλαπα αυτή η πόλη. Και αυτό με απλά λογάκια, χωρίς φανατισμούς, απλά λίγα γεγονότα, περιγραφές από εμάς που ζούμε εδώ και βιώνουμε την παρακμή της πόλης.  Στόχος, μήπως και ευαισθητοποιήσουμε κάποιους από εσάς, ειδικά π.χ. τους γονείς σας, που μένουν λέω εγώ στα Βριλήσσια, δεν έχουν ιδέα από Αθήνα και έρχονται κάθε 4 χρόνια εδώ να ψηφίσουν το κόμμα, χωρίς να υπολογίζουν τις ζωές μας και εμάς.  Χωρίς κανένα κακό σκοπό, απλά για να μαθαίνει ο κόσμος.

Ο  Air FM, λοιπόν, συγκαταλέγεται ως ένα από τα πολλά θύματα αυτής της 4ετίας.  Είναι κρίμα.  Και δεν πρόκειται μόνο για τους ανθρώπους που μπορεί να χάσουν τις δουλειές τους, άσχετα, εν αντιθέσει, αν ο Αθήνα 9,84 είναι υπερπλήρης από βύσματα (που αυτό είναι άλλο ποστ), αλλά γιατί είναι κρίμα πραγματικά ένα μικρό κομμάτι αισιοδοξίας και κοινωνικού έργου, ξαφνικά να σβηστεί από το ακουστικό χάρτη της πόλης.

Σε αυτο το site, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα και να υπογράψετε και το ανάλογο ψήφισμα διαμαρτυρίας.  Και φίλη μου Αλεξία, μη στεναχωριέσαι.  Εμείς ότι και να γίνει τις φωνές μας θα τις ενώσουμε και πάλι.  Υπομονή.  Σε ευχαριστούμε για όλα!