Διαδρομές Ωκεανού και μια αργία στο... San Francisco

Η ώρα έδειξε 5:15 τα ξημερώματα.   Ακόμα μάλλον δεν έχω βρει τη βιολογική ισορροπία στα ωράρια της Δ. Ακτής, αν και μάλλον ευθύνεται ότι κοιμήθηκα νωρίς.  Από τις 22:00 το βράδυ, σαν τα μωρά.  Η καλύτερη γυμναστική και μάλλον ταυτόχρονα και κούραση, είναι αυτοί οι λόφοι της πόλης, που ανέβα-κατέβα σε έχουν κουρελιάσει σε λίγες ώρες. Σε αποζημιώνει η θέα.

Από χθες το απόγευμα ο καιρός γύρισε.  Από λιακάδα, περάσαμε σε βροχή, κρύο αέρα και ομίχλη (φυσικά).  Είναι πολύ εύκολο να την αρπάξεις στην πόλη αυτή. Ήδη 2 μέρες ήμουν με τα χαρτομάντηλα.  Τι να κάνει και αυτό το σώμα;  Ήρθε από τους 35, στους 15 βαθμούς.  Σαν να πέρασα στο Νοέμβριο της Αθήνας.  Ξαφνικά... Αλλά αξίζει!

The Great Pacific Drive...

 

Τις προηγούμενες μέρες η Β. Καλιφόρνια ξεδιπλώθηκε μπροστά μου σαν ένα πελώριο καρτ ποστάλ.  Ο αυτοκινητόδρομος "Pacifica" και ο "Highway Drive 1", σε οδηγούν από τη πελώρια παραλία του Ocean Drive, στις γειτονιές του Richmond και Sunset (δηλαδή από εκεί που δύει ο ήλιος), όπου ο ορισμός suburbia παίρνει σάρκα και οστά.  Εκατοντάδες σπίτια, απόλυτα ρυμοτομημένα, ανεβαίνουν από την παραλία στους πρώτους λόφους προς το εσωτερικό της πόλης.  Είναι από τις πιο ήσυχες, φθηνές (σχετικό αυτό στο πανάκριβο San Francisco), αλλά και κλιματικά δύσκολες συνοικίες στην πόλη, αφού οι ομίχλες και ο καιρός του Ειρηνικού, σκάνε απευθείας στις γειτονιές αυτές.  Είναι και από τις πιο μακρινές για το κέντρο άλλωστε, για αυτό αποτελούν και μια εύκολη λύση για φιλήσυχους μετανάστες και εργατική τάξη.

The ZIP CAR! Τα πράσινα ZIP CARS, αποτελούν τη λύση, για να έχεις αυτοκίνητο όσο θέλεις, όποτε το θέλεις.  Από λίγες ώρες, μέχρι ημέρες, με τη βενζίνη μέσα στη τιμή, γίνεσαι μέλος, τα βρίσκεις σε διάφορα σημεία της πόλης, είναι καθαρά, υβριδικά τα περισσότερα, καινούρια.  Κάνεις τη δουλειά σου, αφού τα κλείνεις μέσω διαδικτύου και τα γυρίζεις πίσω.  Θέλεις π.χ. να πας ΙΚΕΑ και δεν έχεις μέσο;  Πάρε ένα ZIP CAR!

Richmond: Η Ρώσικη εκκλησία, για τις ανάγκες της Ρωσικής κοινότητας που έχει ισχυρή παρουσία, κυρίως όμως από το Βλαδιβοστόκ και τις περιοχές του Ειρηνικού.

Χαρακτηριστικές πολυκατοικίες στο Richmond.  Όμορφες, λιτές, λειτουργικές.

Με θέα τον Ειρηνικό Ωκεανό.

To Cliff House, αποτελεί σημείο διασκέδασης, Κυριακάτικης εξόδου με την Αμερικανική και όχι μόνο οικογένεια με απεριόριστη θέα στον Ωκεανό.

Και η... παραλία του San Francisco στη συνοικία Sunser.  The all Californian way of going to the Beach.   Τα νερά όμως είναι κρύα και άγρια...  Εδώ είναι βορράς!

Αγαπημένη διαδρομή για τους ποδηλάτες, όλη η παραλιακή ζώνη.

The Ocean Beach!  Προστατευόμενη περιοχή, μέσα στην πόλη.

Και το μάτι χαζεύει...

Περνώντας και άλλα προάστια όπως το Dally, με τα σπίτια κουτάκια, ο Pacifica σε οδηγεί σε ανεπανάληπτες διαδρομές, μέσα από πελώριους κέδρους, σφένδαμους, βράχια και γκρεμούς στις εθνικές παραλίες του Gray Whale Cove Beach, όπου εμφανίζονται κατά καιρούς φάλαινες, στο Montara, στο Moss Beach και από εκεί στο θέρετρο Half Moon Bay.  Όλοι προορισμοί "παραθέρισης" θα έλεγα, αλλά με τη γνωστή Αμερικάνικη υπερβολή, αλλά και τάξη.  Με υπέροχα σπίτια να κρέμονται σε βράχους και να χάνονται μέσα στα δάση, με παραλίες που ελάχιστες είναι όμως φιλικές. Και αν είναι, το νερό είναι κρύο.  Το Αιγαίο επιβεβαιώνει τη φήμη του!  Είναι όμως όμορφα!

Η διαδρομή σε ορισμένα σημεία σου κόβει την ανάσα, και πραγματικά λυπάμαι την φίλη Ελένη που οδηγεί, αφού τα μάτια πρέπει να είναι στο δρόμο και όχι στη θέα, γιατί αλλιώς θα συναντήσουμε τον Άγιο Πέτρο! Με τις κατάλληλες world μουσικές, από τις επιλογές της καλής μου φίλης και γνωστής DJ στα μπαράκια του κέντρου της Αθήνας Miss Catalina, η αυτοκινητάδα έγινε όνειρο...  Από τα πιο ωραία πράγματα που θα κρατήσω στο ταξίδι αυτό.  Έφευγε το μάτι στον απόλυτο ορίζοντα, όταν ειδικά ξέρεις ότι στην άλλη άκρη, χιλιάδες μίλια μακριά είναι απλά η... Ιαπωνία και η Κίνα!

Συνάντησα πολλούς ποδηλάτες να ανεβοκατεβαίνουν τη διαδρομή και οφείλω να πω, πως αν έχει καλό καιρό, θα το έκανα και εγώ με το κατάλληλο εξοπλισμό.  Αλλά θέλει προσπάθεια παίδες!

Παραλίες... παραλίες... και άγρια θάλασσα.

Πάω να βραχώ από τον Ειρηνικό!

Πεντακάθαρη παραλία, με άμμο να τρέχεις, να τρέχεις και να μη χορταίνεις.  Μαζί με το αντιανεμικό βέβαια.  Οι ζεστές παραλίες, είναι χιλιόμετρα πιο κάτω.

Και φυσικά παντού προειδοποιητικές πινακίδες, γιατί εδώ τα κύματα δεν αστειεύονται.  Ακριβώς από κάτω διαβάσαμε σημείωμα της τοπικής εφημερίδας, πως μια μητέρα με τη μικρή κόρη της παρασύρθηκαν, απλά παίζοντας στη θάλασσα από τα ξαφνικά πελώρια κύματα πού ήρθαν και τις αρπάξανε.  Δεν βγήκαν ποτέ ξανά έξω...  Θλιβερό, αλλά η φύση δεν αστειεύεται εδώ.

OK!  Made it to the edge of the Pacific Ocean!

Το νερό κρύο, όχι υπερβολικά, αλλά σας λέω με φοβερή ορμή!  Όπου φύγει, φύγει!! Χα!

Οι Surfers όμως δεν το βάζουν κάτω!

Ε!! Και φυσικά οι αγαπημένες ΠΑΤΟΥΣΕΣ σήμα κατατεθέν αυτού του blog, εδώ πια στην άλλη άκρη του κόσμου, με θέα τον Ειρηνικό! Και είναι ακόμα μαυρισμένες!  Τα καταφέραμε!!!

Μα είναι αυτό φύκι;  Και όμως αυτό, είναι ένα απλό φύκι, σα σπερματοζωάριο θα έλεγα, του Ειρηνικού!  Λίγο αηδία, αλλά έχει πλάκα.  Να σας δω εδώ τσούπρες Ελληνίδες, που σκούζετε με τα δικά μας τα γρασίδια! Χα!

Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας...

Τα πολλά ναυάγια, στα άγρια αυτά νερά, τουλάχιστον 50, ειδικά στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, έκαναν τις αρχές να χτίσουν φάρους, που όλοι τους έφεραν μια καινούρια ζωή και επάγγελμα στα παράλια...  Με τον ηλεκτρισμό βέβαια, αυτά χάθηκαν, αλλά συνεχίζουν αγέρωχοι να δείχνουν το δρόμο στη ναυσιπλοΐα.

Προορισμός της εκδρομής το Santa Cruz και η Capitola, αγαπημένο μέρος της Β. Καλιφόρνιας για διακοπές, μπάνιο σε λίγο πιο ζεστές θάλασσες αλλά και... παραθέριση, αν μπορούμε να το πούμε αυτό, στο απρόβλεπτο καλοκαίρι της περιοχής αυτής.  Τέτοιο μποτιλιάρισμα, είχα καιρό να φάω, αφού το ΣΚ αυτό, ήταν και τριήμερο για τους περισσότερους λόγω Labor Day. Μπικίνι, μαγαζιά για surfers και όχι μόνο, φεστιβάλ της Μπιγκόνιας στη Capitola και μια γνωριμία με τη κυρία  Christine Thorne, Ελληνίδα 2ης γενιάς,  η οποία μαζί με λίγους ακόμα εναπομείναντες Έλληνες, διοργανώνουν με μεγάλη επιτυχία κάθε Σεπτέμβρη το Greek Festival στο Santa Cruz.  Που όπως μάθαμε, είναι και voted best για χρόνια από τις τοπικές εφημερίδες.  This is America! Greek - America!

"Φθηνή" αγορά κατοικίας στην Capitola, με θέα το απέραντο ορίζοντα!

Στο ξύλινο deck της παραλίας, τα ποδήλατα cruiser, δίνουν και παίρνουν.

Στα κανάλια της Capitola, διαδρομές με βαρκούλες και άρματα από... μπιγκόνιες!

Santa Cruz Ocean Drive... Truly California!

Μα είναι δυνατόν να μη βγάλω φωτογραφία του συγκεκριμένου μαγαζιού με είδη μπάνιου και ονομασία... "LAVROMA"?

Διακοπές στην Capitola...

Κάτι σαν τον Αστέρα, χωρίς το εισιτήριο αλλά και τη θάλασσα... χμμμ...

Τα χρωματιστά σπιτάκια, είναι όλα ενοικιαζόμενα, υποθέτω ακριβούτσικα, για μια θέση στον ήλιο και στην παραλία!

Πήραμε το δρόμο της επιστροφής και σταθήκαμε για λίγο σε ένα μικρό χωριό, με ιστορία σχετικά παλιά για τις ΗΠΑ, δηλαδή 1860 και βάλε, όπου εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι έποικοι από την ενδοχώρα αλλά και Γιαπωνέζοι ψαράδες (!).  Η πλευρά αυτή της Αμερικής είχε πάντα σχέσεις με την Ασία.  Απέναντι άλλωστε είναι! Ένα μικρό, σχεδόν κουκλίστικο μέρος, που μάλλον προσωπικά δεν θα άντεχα για 1 μέρα και κάτι παραπάνω, αλλά παρόλο αυτά, ήρεμο και απλά... Αμερικάνικο! Με μικρά μαγαζάκια, με φθηνές αντίκες από τις ΗΠΑ, υπέροχες, και το πιο παλιό Saloon, της περιοχής από το 1881, παρακαλώ, που ακόμα σερβίρει ωραία ουίσκι και καλά φαγητά!

Η πιο παλιά εκκλησία της γειτονιάς... και φυσικά ορτανσίες!

Αντίκες, απλά υπέροχες!

Και επειδή είμαστε και στις ακτές του Ειρηνικού, όλη η περιοχή, ευάλωτη στα Tsunami, είναι οργανωμένη για να εκκενωθεί σε χρόνο ρεκόρ... από ειδικές ασφαλείς διαδρομές προς το εσωτερικό της Καλιφόρνια.  Ένας κίνδυνος υπαρκτός, όχι μόνο εδώ, αλλά και στο San Francisco, που αντιμετωπίζεται με μηνιαίες ασκήσεις, δοκιμές με σειρήνες κάθε Τρίτη κτλ.

Στους περισσότερους δρόμους, υπάρχει φυσικά και αυτό!

Labor Day in San Francisco

Δευτέρα λοιπόν, και όλο το Bay Area, λούστηκε από ένα λαμπρό ήλιο.  Σπάνιο αυτό για όλες τις ώρες της ημέρας εδώ, άρα ευκαιρία για όλη την πόλη να βγει στους δρόμους.  Μια πόλη που έχει πάρκα, παραλίες, διαδρομές για τρέξιμο, περπάτημα, ποδήλατο, καθαρό αέρα και ένα ωκεανό να χαζεύεις, δεν μπορεί παρά να είναι υπέροχη.  Μαζί λοιπόν με τους φίλους μου τους Αμερικανούς, ξεκίνησα για τη μεγαλύτερη περαντζάδα της πόλης, το Cliff Field και το Golden Gate Bridge, προστατευόμενες περιοχές, που αλλού, μέσα στην πόλη φυσικά!  Κατεβαίνοντας με τα πόδια από τους λόφους του Pacific Heights, ξεδιπλώθηκε όλη η ομορφιά αυτής τη γωνιάς του κόσμου και μικρές εκπλήξεις με περίμεναν σε κάθε γειτονιά.  

Η αλήθεια είναι, πως έχω μια μικρή ένσταση για κάποιες περιοχές, αφού λόγω της πανάκριβης κατοικίας, υπάρχει αποστείρωση και φυσικά αποκλεισμός σε αυτό που λέμε "ζωντανή" γειτονιά.  Δημιουργείται λοιπόν, η λεγόμενη boutique πόλη, όπου όλα, όπως π.χ. στη Union Street, είναι τακτοποιημένα, καθαρά, αστικά και φυσικά "λευκά".  Δηλαδή για τους white-bred people...  Λείπει λίγο, η ζωντάνια.  Όχι παντού, αλλά σε κάποια σημεία.  Αυτό έχει αρχίσει να μου λείπει...  

Φυσικά, η πόλη είναι πελώρια και φυσικά υπάρχουν γειτονιές που δεν υπάρχει αυτό, αλλά και πάλι ανοίγουμε άλλη κουβέντα....  Τα πάρκα και οι παραλίες όμως, γίνονται το καλύτερο melting pot για τον πληθυσμό που εκεί δεν αποκλείεται με τίποτα.

Στις γειτονιές του Chestnut Street και της Union Street, μικρά μαγαζάκια, προσφέρουν καλό, βιολογικό φαγητό στη... white bred κοινωνία...

Κατεβαίνοντας από το Pacific Heights για την Marina District

Στο τσακ ήμουν να μπω να πάρω ποδήλατο...

Στη Union Street τα καφέ γεμίζουν από νωρίς για brunch και bagels!

Στη Marina District, τα σπίτια προσπαθούν μάλλον να έχουν Ισπανική, Μεξικάνικη (?), κανείς δεν ξέρει αρχιτεκτονική.  Αλλά είναι τουλάχιστον όμορφα να τα χαζεύεις!

Καρεκλάκια, ανα.. πλάτη και πάμε παραλία!

Η μπουκαμβίλια, πανταχού παρούσα... Άλλωστε πολλές περιοχές στην Καλιφόρνια, έχουν Μεσογειακό κλίμα.

Στην πόλη όπου οι νόμοι λειτουργούν και όλα συζητιούνται, ο κύριος ιδιοκτήτης θέλει να κάνει επέκταση στην πίσω αυλή, το πόστερ μας ενημερώνει ότι αυτό στη συγκεκριμένη περιοχή απαγορεύεται, και ότι στις 22/9 θα υπάρξει δημόσια συζήτηση στο τάδε δημοτικό κτίριο, για να ακούσουν όλοι τα επιχειρήματα της μιας και της άλλης μεριάς και να αποφασίσουν!

Στα πάρκα με θέα τη Golden Gate Bridge

Ρώσοι 2ης γενιάς κάνουν μπάρμπεκιου στο πάρκο...

Η Μαρίνα...

Αστική γυμναστική σε... υπαίθριο γυμναστήριο, με κάθε λογής όργανα για τα... αγόρια και κορίτσια της πόλης που θέλουν να είναι fit.  Και εδώ, η αλήθεια είναι πως είναι!

Και ένα από τα λιγοστά Brompton που συνάντησα.  Το σπαστό ποδήλατο δεν έχει πολύ πέραση εδώ, μάλλον λόγω του κόστους και των λόφων που θέλουν αρκετές ταχύτητες στο dιrailleur!

Κάν' το όπως στο στρατό!  Υπαίθριες ξύλινες κατασκευές, για καλή "στρατιωτική" άσκηση!

Ντάρι, ντάρι, ντάρι, ντάρι... στο Αμερικάνικο γιαλό πετούν και εδώ γλάροι!

Πάρκα, πάρκα, πάρκα...  Προστατευόμενα φυσικά!  Θεωρούνται Εθνικοί Δρυμοί και φυλάσσονται.

Η πόλη, είναι απεριόριστα φιλική στο γονιό, στο παιδί, στον ποδηλάτη,   Όλα τα λεωφορεία διαθέτουν ειδικές σχάρες μπροστά, όπου βάζεις το ποδήλατο και σε ανεβάζει στην ανηφόρα.  Στην κατηφόρα, το χαίρεσαι!

Ηλιοθεραπεία και γέφυρα!  Και πορτοκαλί καρεκλάκι!

Στη διαδρομή, διαβάζεις και τον άμεσο κίνδυνο που όλες αυτές οι περιοχές, οι κάτω περιοχές της πόλης, αντιμετωπίζουν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Όχι δεν είναι παιδιά.  Είναι άνθρωποι "νάνοι", που σε μια κοινωνία που είναι ανεκτική μπορούν ν' ανθίζουν, να κάνουν ποδήλατο άνετα, να ζουν όπως όλοι... Υπέροχο!

Σχεδόν, όλοι έχουν κατοικίδια.  Που δεν εξοστρακίζονται από πουθενά, σπίτια, λεωφορεία, ανθρώπους, πάρκα.  Εδώ ακόμα και για να πιει νερό το σκυλί, υπάρχει πρόβλεψη, όπως φαίνεται ξεκάθαρα στη φωτό!

Το Fort Point, υπήρξε το πρώτο οχυρό της περιοχής και πύλη εισόδου στον κόλπο του San Francisco.  Δύσκολη ζωή, σε ένα σημείο που ο καιρός, είναι απρόβλεπτος.  Εδώ με ήλιο και ξύλιασα ο χριστιανός!

Και επειδή είμαστε στην Αμερική, όλα γίνονται μουσείο.  Στη φωτό, ο κοιτώνας του γιατρού!

Ο Φάρος...

Στην πόλη που τα δικαιώματα του καθενός, είναι σεβαστά, ένα αγόρι, μπορεί άνετα να κρατήσει ένα άλλο αγόρι.  Και ακόμα καλύτερα, ένα λευκό αγόρι, ένα έγχρωμο αγόρι...

Η περιοχή αποτελεί και βασικό βιότοπο για πολλά μεταναστευτικά πουλιά

"Ταπεινά" σπίτια στις γειτονιές της Μαρίνας

Και το "παραδοσιακό" American Burger Diner!!

Σας κούρασα;

Και τι να κάνεις σε μια πόλη, που έχει τόσες εικόνες. Δεν μπορείς.  Παρά να στέκεσαι και να αποθανατίζεις.  Σήμερα όμως χάλασε και λίγο η φωτογραφική.  Λέω λίγο, γιατί ξαφνικά άρχισε και πάλι να δουλεύει.  Μάλλον είναι στα τελευταία της.  

Αναγκάστηκα να πάω και σε ένα μαγαζί, στις όχι και τόσο τουριστικές γειτονιές, όπου από 180$, έπεσα με παζάρια για μια Canon στα 120$... Να πάρω, να μην πάρω;  Θα δείξει...

Όχι δε θα σας αφήσω έτσι...

Συνεχίζουμε...

Σήμερα πρέπει να ντυθώ.  Έχει Σεπτεμβριανό ψόφο.

Φιλιά στο Ελληνικό καλοκαιράκι-φθινόπωρο! 

ΥΓ: Οι μουσικές επιλογές της Miss Catalina, και συγκεκριμένα του Django Reinhard, σας συνόδευσαν στο ταξιδιάρικο αυτό ποστ... Ζήστε λίγο από τη διαδρομή στον Ειρηνικό!  Φιλιά!