Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο τρόπο,
για να ξεκινήσω τις ποδηλατικές μου εμπειρίες στο Παρίσι!
για να ξεκινήσω τις ποδηλατικές μου εμπειρίες στο Παρίσι!
H Cite Universitaire, η περιοχή που με φιλοξενεί (αναλυτικό ρεπορτάζ πολύ σύντομα), βρίσκεται στα Νότια του Παρισιού, λίγο πριν τον περιφερειακό, που ορίζει σαν ένας μεγάλος κύκλος, το "κεντρικό" Παρίσι. Δεν είναι και μακριά, αλλά όχι και κοντά στον πυρήνα της πόλης. Δεν ήμουν σίγουρος πως θα τα καταφέρω να βρω το δρόμο ακριβώς για το κέντρο, αλλά είπα δε βαριέσαι, ρωτώντας πας στην Πόλη!
Ξεχύθηκα λοιπόν με το ποδηλατάκι, στους δρόμους και οι πρώτες εικόνες της πόλης με κυρίευσαν. Τα κτίρια, οι Boulevard, τα bistro και τα cafe, με τους σερβιτόρους, άψογα ντυμένους, να σερβίρουν τους πρωινούς Παριζιάνους και όχι μόνο.Δεν πολύ-κατάλαβα πως, αλλά σύντομα βρέθηκα στη λεωφόρο που οδηγεί στο Jardin De Luxemburg. Εκεί λοιπόν πήρα το δρόμο για το Pantheon και εκεί που έβγαζα τις πρώτες φωτογραφίες...
Pantheon...Ξαφνικά πετάχτηκαν μπροστά μου καμιά 60αρια και βάλε ποδηλάτες...
Μια μαζική βόλτα!
Τρέχω σαν μουρλός να τους προλάβωκαι μιλάω αμέσως στους τελευταίους
που φορούσαν τα χαρακτηριστικά πορτοκαλί γιλεκάκια...
Έμοιαζαν τόσο πολύ να κάνουν μια από τις βόλτες, που γίνονται τώρα πια και στην Ελλάδα! Μόνο που εδώ είναι λίγο πιο οργανωμένοι, με όλα τα αξεσουάρ!
Ενώθηκα με την ομάδα και...
Ενθουσιάστηκα!
Ελάτε λοιπόν!!!
Ανεβείτε στο ποδήλατό μου...
Πάμε ποδηλατική βόλτα στο Παρίσι!
Ταξιδέψτε μέσα από τις φωτογραφίες...
Ήταν υπέροχα...!
Με αφορμή αυτό το φοβερό ποδήλατο, γνώρισα τον παραπάνω κύριο, τον Guy, που έγινε ο ανεπίσημος ξεναγός μου για τα επόμενα 24 χλμ που διανύσαμε σε όλο το Παρίσι!
Ούτε παραγγελία να το είχα ζητήσει!
Μέχρι το τέλος της ημέρας γίναμε και φίλοι! Από πίσω του, βλέπετε επίσης τον πολύ συμπαθητικό, ευγενικό και πραγματικά καταπληκτικό οργανωτή,
τον Patrick, που μαζί με πολλούς άλλους,
συντηρούν και σχεδιάζουν τις συγκεκριμένες βόλτες.
Έχουν και ένα site, το
www.parisrandovelo.com
και κάθε Παρασκευή, καιρού επιτρέποντος και κόσμου που θέλει να βοηθήσει,
μαζεύονται στις 21:30 το βράδυ στο Hotel De Ville,
και βολτάρουν στο βραδυνό Παρίσι.
Μάλλον ξέρετε που θα είμαι αυτήν την Παρασκευή που έρχεται!
Έπαθα πλάκα και με το site όπου μετά τη βόλτα, έχει και στατιστικά!! Δείτε τα εδώ: http://www.parisrandovelo.com/index.php?page=parcours.php
Με τον Patrick, γνωριστήκαμε, του μίλησα για τους Ποδηλάτες στην Αθήνα,
για τα critical mass, για τις βόλτες που οργανώνονται σε όλη την Ελλάδα !
Ποδηλατική αλληλεγγύη εν την ενώσει!
Συνεχίσαμε λοιπόν, στις Παριζιάνικες γειτονιές του St Germain De Pres!
Ξαφνικά βγήκαμε στο Σηκουάνα και μπροστά μας το Λούβρο!
Το διάλειμμα, έγινε μπροστά από το Palais De Justice, στο Ille De La Cite!
Γνωριστήκαμε πιο καλά μεταξύ μας,
με τους φίλους και τη συμπαθέστατη σύζυγο του Guy!
Εδώ έγινε και το απαραίτητο τσιμπολόγημα
με διάφορα γαλλικά μπισκοτάκια,
που απλόχερα όλοι προσέφεραν στον Έλληνα από την Αθήνα!
Τα καλά της φιλοξενίας...
Δεν υπάρχει αυτό το ποδήλατο! Τέλειο!
Η βόλτα συνεχίζει στις όχθες του Σηκουάνα και στα νησάκια του.
Και από εκεί στο πιο σύγχρονο κομμάτι της πόλης, προς την Εθνική Βιβλιοθήκη που φέρει το όνομα του Φρανσουά Μιτεράν και που ακόμα οι Γάλλοι, όπως μου είπε ο Guy, δεν έχουν αποφασίσει αν τους αρέσει ή όχι, αυτό το μοντέρνο κτίσμα!
Γυρίζοντας πίσω, η βόλτα κατέληξε και πάλι στο Hotel De Ville...
Έπεσε πρόταση από τους φίλους ποδηλάτες για γεύμα σε Τουρκικό-Ελληνικό εστιατόρο, που ξέρουν καλά στο Pompidou και πήραμε το δρόμο μας για εκεί!
Στην παρέα και ο Jean-Pierre, με το Brompton του, όπως και η γυναίκα του Guy, και 2 ακόμα monocyclistes (δηλαδή ποδηλάτες με μια ρόδα μόνο)!
Στο εστιατόριο! Ποιος το ήξερε πως πρώτη μέρα, πάλι στο Ελλάντα γύρισα... γευστικά!
Αλλά ήταν πολύ καλό φαγητό ομολογώ!
Όλη η παρέα (σπαστά, μονοπέταλα, και αντίκες)
έξω από τον πολύ φιλικό αλλά ντροπαλό Τούρκο!
Με καλοσύνη, οι Γάλλοι "συνάδελφοι", με ξενάγησαν και στο υπέροχο Marais, που λάτρεψα και είχα ξεχάσει τόσο χρόνια που πέρασαν! Εκεί χωριστήκαμε, δώσαμε ραντεβού για την Παρασκευή, ανταλλάξαμε στοιχεία και μάλιστα κανονίσαμε να πάμε πριν τη βόλτα και για ένα μικρό δείπνο σε ένα Γαλλικό bistro!
Κλείδωσα το ποδήλατο και συνέχισα λίγο με τα πόδια στα στενάκια...
Πάμε ποδηλατική βόλτα στο Παρίσι!
Ταξιδέψτε μέσα από τις φωτογραφίες...
Ήταν υπέροχα...!
Με αφορμή αυτό το φοβερό ποδήλατο, γνώρισα τον παραπάνω κύριο, τον Guy, που έγινε ο ανεπίσημος ξεναγός μου για τα επόμενα 24 χλμ που διανύσαμε σε όλο το Παρίσι! Ούτε παραγγελία να το είχα ζητήσει!
Μέχρι το τέλος της ημέρας γίναμε και φίλοι! Από πίσω του, βλέπετε επίσης τον πολύ συμπαθητικό, ευγενικό και πραγματικά καταπληκτικό οργανωτή,
τον Patrick, που μαζί με πολλούς άλλους,
συντηρούν και σχεδιάζουν τις συγκεκριμένες βόλτες.
Έχουν και ένα site, το
www.parisrandovelo.com
και κάθε Παρασκευή, καιρού επιτρέποντος και κόσμου που θέλει να βοηθήσει,
μαζεύονται στις 21:30 το βράδυ στο Hotel De Ville,
και βολτάρουν στο βραδυνό Παρίσι.
Μάλλον ξέρετε που θα είμαι αυτήν την Παρασκευή που έρχεται!
Έπαθα πλάκα και με το site όπου μετά τη βόλτα, έχει και στατιστικά!! Δείτε τα εδώ: http://www.parisrandovelo.com/index.php?page=parcours.php
Με τον Patrick, γνωριστήκαμε, του μίλησα για τους Ποδηλάτες στην Αθήνα,
για τα critical mass, για τις βόλτες που οργανώνονται σε όλη την Ελλάδα !
Ποδηλατική αλληλεγγύη εν την ενώσει!
Συνεχίσαμε λοιπόν, στις Παριζιάνικες γειτονιές του St Germain De Pres!
Ξαφνικά βγήκαμε στο Σηκουάνα και μπροστά μας το Λούβρο!
Το διάλειμμα, έγινε μπροστά από το Palais De Justice, στο Ille De La Cite!
Γνωριστήκαμε πιο καλά μεταξύ μας,με τους φίλους και τη συμπαθέστατη σύζυγο του Guy!
Εδώ έγινε και το απαραίτητο τσιμπολόγημα
με διάφορα γαλλικά μπισκοτάκια,
που απλόχερα όλοι προσέφεραν στον Έλληνα από την Αθήνα!
Τα καλά της φιλοξενίας...
Δεν υπάρχει αυτό το ποδήλατο! Τέλειο!
Η βόλτα συνεχίζει στις όχθες του Σηκουάνα και στα νησάκια του.
Και από εκεί στο πιο σύγχρονο κομμάτι της πόλης, προς την Εθνική Βιβλιοθήκη που φέρει το όνομα του Φρανσουά Μιτεράν και που ακόμα οι Γάλλοι, όπως μου είπε ο Guy, δεν έχουν αποφασίσει αν τους αρέσει ή όχι, αυτό το μοντέρνο κτίσμα! Γυρίζοντας πίσω, η βόλτα κατέληξε και πάλι στο Hotel De Ville...
Έπεσε πρόταση από τους φίλους ποδηλάτες για γεύμα σε Τουρκικό-Ελληνικό εστιατόρο, που ξέρουν καλά στο Pompidou και πήραμε το δρόμο μας για εκεί!
Στην παρέα και ο Jean-Pierre, με το Brompton του, όπως και η γυναίκα του Guy, και 2 ακόμα monocyclistes (δηλαδή ποδηλάτες με μια ρόδα μόνο)!
Στο εστιατόριο! Ποιος το ήξερε πως πρώτη μέρα, πάλι στο Ελλάντα γύρισα... γευστικά!Αλλά ήταν πολύ καλό φαγητό ομολογώ!
Όλη η παρέα (σπαστά, μονοπέταλα, και αντίκες)έξω από τον πολύ φιλικό αλλά ντροπαλό Τούρκο!
Με καλοσύνη, οι Γάλλοι "συνάδελφοι", με ξενάγησαν και στο υπέροχο Marais, που λάτρεψα και είχα ξεχάσει τόσο χρόνια που πέρασαν! Εκεί χωριστήκαμε, δώσαμε ραντεβού για την Παρασκευή, ανταλλάξαμε στοιχεία και μάλιστα κανονίσαμε να πάμε πριν τη βόλτα και για ένα μικρό δείπνο σε ένα Γαλλικό bistro! Κλείδωσα το ποδήλατο και συνέχισα λίγο με τα πόδια στα στενάκια...
Επισκέφτηκα και την ιστορική εκκλησία του St Paul, πάνω στη Rue De Rivoli
Πετάχτηκα μέχρι το Ille De La Cite, για να πάρω χάρτες από το Τουριστικό Γραφείο
και το πολύ χρήσιμο Paris a Velo, που δείχνει τα 314 χλμ του ποδηλατόδρομου στο Παρίσι!
και το πολύ χρήσιμο Paris a Velo, που δείχνει τα 314 χλμ του ποδηλατόδρομου στο Παρίσι!
Το Velib, είναι πραγματικά εντυπωσιακό, πως έχει δέσει με τη ζωή της πόλης και έχει καταφέρει να την αλλάξει. Φορτηγά, φροντίζουν για το σωστό ανεφοδιασμό
σε σταθμούς που μπορεί να υπάρχει πολύ ζήτηση.
Συνέχισα δίπλα στο Σηκουάνα, όπου κάθε Κυριακή όπως και σε πολλά άλλα μέρη του Παρισιού, ο Δήμος κλείνει πια το δρόμο και οι ποδηλάτες, οι πεζοί, τα παιδιά και οι rollerbladers είναι ελεύθεροι να χαρούν μια υπέροχη πόλη!
Η Pont Alexandre III και από πίσω το Grand PalaisΠροορισμός το Trocadero και o Tour Eiffel!
VOILA!
Τα παιδία παίζει...
Κουρασμένος, αλλά τόσο γεμάτος, πήρα το δρόμο της επιστροφής για την άλλη άκρη της πόλης...
Και ακόμα δεν ξεκίνησα!
15 σχόλια:
..mais mon cheri vous avez vu tous le Paris dans une journee seulement!
Metafrash: ma olo to Paris to eides agaphte Petalakh mes se mia hmera. Ta ofelh tou Podhlatou! 5 fores xreiasthke na paei h London Doc sto PAris gia na kanei osa ekanes esy se mia hmera.
Sygxarhthria loipon.
A Demain-
LONDON DOC
Καλημέρα Πεταλάκη μου!
Τίποτα λιγότερο δεν περίμενα από σένα! Έδεσες κατευθείαν με τους ποδηλατοσυντρόφους του Παρισιού! Μεγάλη τύχη και υπέροχη βόλτα!! Το ποδήλατο του Guy πολύ όμορφο! Πως είναι στη βόλτα?
Καλημέρα! :*
Σπαστέ τέλεια η εικόνα που περιέγραψες! Πάρε τηλ και τη Vuluvu να κάνετε βόλτα. Έχει και αυτή ποδήλατο στο Paris!
Να περάσεις και εκεί τέλεια!
mel
kala den yparxei!!!!!!!!!!!!!!!!!
to post auto einai apo allou
re pou na h9era oti meta apo auto pou sou egrapsa 8a ginotan auto!!!
fanific
g.
for WC mpliax
καλα πως σκαρφάλωσες εκει πάνω;;;;
xxx
Σοφία
@London Doc
Είδατε, τι καλά που είναι να έχεις το ποδήλατό σου;
@KayaDesigner και Σοφία
Το ποδήλατο είναι μια χαρά στη βόλτα, απλά περίεργο και θέλει πόδια στην ανηφόρα όπως και σχετικά καλή ισορροπία. Έχει στο πίσω μέρος, ένα μικρό ματσούκι, που με ένα συγκεκριμένο τρόπο το χρησιμοποιείς για να ανέβεις (θέλει λίγο ταχύτητα για να ανέβεις) και μετά με μια άλλη κίνηση κατεβαίνεις!
@Mel
Ναι, της έχω ήδη μιλήσει. Θα της πως να έρθει στη βόλτα της Παρασκευής
@G
Όντως ούτε παραγγελιά να το είχες!
Δεν έχω λόγια,μέσα σε μία μέρα έκανες φιλίες, είδες ολόκληρο το Παρίσι,γεύτικες γαλλικές και ελληνικές λιχουδιές, δοκίμασες νέες ποδηλατικές εμπειρίες και κατέγραψες όλα αυτά σε αυτό το υπέροχο report.Σε χαίρομαι και σε ζηλεύω που βιώνεις τέτοιες εμπειρίες. Εγώ το μόνο που κατάφερα ήταν να κάνω τη διαδρομή Βριλήσσια - Κατσαρώνι πάνω στο dahonακι μου εξ ολοκλήρου και τελικά απεδείχθη ότι εκτός από ποδήλατο πόλης τα βγάζει πέρα και σε μικρές εξορμήσεις εκτός Αθήνας.
Φιλιά, περιμένω καινούργια συναρπαστικά νέα από την πόλη του φωτός.
@Panayotis
Καλά συγγνώμη με τέτοια ζέστη, δεν έσκασες? Και την ανηφόρα για το Κατσαρώνι πως την κατάφερες βρε θηρίο? Σου αξίζει βραβείο! Εγώ μάλλον δεν θα το τολμούσα! Μια χαρά που είναι το Κατσαρωνάκι!
Very artistic! Ενδιαφέρουσα η εμπειρία σας αν και δεν μπορώ να πω ότι ζήλεψα γιατί η φυσική μου κατάσταση δεν θα μου επέτρεπε να επιβιώσω για να κάνω και γνωριμίες.
Μου αρκεί που διαβάζω περιγραφές, με πρωταγωνιστές... άλλους!
Καλή συνέχεια!
Πω πω σε μία μέρα όλα αυτά!!!!
Τέλεια βόλτα, ενθουσιαστήκα και εγώ μαζί σου με τα ποδήλατα, με τους νέους φίλους σου, με το Παρίσι, με εσένα:))
Περιμένω με ενθουσιασμό μικρού παιδιού τη συνέχεια!
Υ.Γ. Αλήθεια οργανώνονται και στην Αθήνα ποδηλατοβόλτες;;;
@Maximus
Μην απογοητεύεστε! Το ποδήλατο είναι πολύ καλό, για κάθε φυσική κατάσταση! Μια ιδέα είναι και το πολύ σε μια εβδομάδα το συνηθίζει αμέσως ο οργανισμός!
@Margo
Βέβαια και οργανώνονται, συνέχεια. Μια ματιά στα λινκς στους www.podilates.gr και θα δείτε! Αλλά και στην πλαϊνή αριστερή στήλη μας.
Βλέπω με καθυστέρηση αυτό το απίστευτο post! Καλό ενθουσιασμό στο υπέροχο Παρίσι...
(Πού τον θυμήθηκες τον Joe Dassin?) :-)
@Prokopis Doukas
Δεν ξέρω πως τον θυμήθηκα, αλλά έχει πλάκα! Πολύ Γαλλικό!
Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και keep visiting, στη... ξενάγηση!
Θα τολμήσω να απομυθοποιήσω ολίγον την πόλη του φωτός ή να ενισχύσω την άποψη μου γι αυτήν, που προ εικοσαετίας επισκέφτηκα για πρώτη φορά και προ εικοσαημέρου για δεύτερη.
Αν εξαιρέσω την εκπληκτική εικόνα του φωταγωγημένου πύργου του Άιφελ με την ωραία θέα και τα εκπληκτικά κέρινα ομοιώματα των Άιφελ και Έντισον στην κορυφή του,αν ξεχωρίσω το Λούβρο και κάποια ακόμη αξιόλογα μουσεία καθώς και τα φανταστικά καφέ μπιστρό σε ορισμένες περιοχές της πόλης,τολμώ να πω ότι η φοβερή ζέστη που είχε εκείνες τις μέρες σε συνδυασμό με τα μυγάκια που έρχονταν από τον Σηκουάνα γύρω από την Παναγία των Παρισίων,το Καρτιέ Λατέν και σε άλλα σημεία κατά μήκος του ποταμού μαζί με την μπόλικη βρωμιά σε όλες σχεδόν τις περιοχές του Παρισιού που έτυχε να επισκεφτώ,κάθε άλλο παρά σε φωτεινή και αρχοντική πόλη με έκαναν να νιώσω ότι βρίσκομαι.
Επίσης θέλω να εκφράσω και την απογοήτευσή μου για το βουνό των μαρτύρων,την περίφημη Μονμάρτη,που,κυριολεκτικά,λαχταρούσα να ξαναεπισκεφτώ για πολλούς λόγους,ένας από τους οποίους ήταν οι πλανόδιοι ζωγράφοι που φτιάχνανε πορτραίτα.Κι αυτή τη φορά αξιοποίησα μεν,προσωπικά, το ταλέντο ενός εξαιρετικού καλλιτέχνη αλλά τολμώ να πω ότι σιχάθηκα το ανέβασμά μου από τα σκαλιά της εκκλησίας με την υπέροχη θέα, ανάμεσα στα ανθρώπινα σχεδόν πτώματα που σέρνονταν εκεί.
Οσο για το μετρό....,τι να πω,για την γραμμή που έτυχε να χρησιμοποιήσω...Ω!μετρό της Αθήνας μας!!!Ω!!!Αντιασφυξιογόνες μάσκες απαραίτητες!!!!Δεν παραγνωρίζω ,βεβαίως,το πότε έγινε και τη χρήση έχουν υποστεί τα βαγόνια εκεί σε σχέση με μας αλλά βρε αδερφέ άλλο παλιός άλλο βρώμικος...
Ίσως να μεγάλωσα,ίσως ότι την πρώτη φορά να ήμουν ελεύθερη να κινηθώ κατά βούλησιν,ίσως η ανέλπιστη καιρική συνθήκη αλλά εντελώς ειλικρινά από τα 4.000 χιλιόμετρα που έκαμα στη διπλανή Ευρώπη πριν λίγες μέρες,μάλλον από τις χαμηλότερες βαθμολογίες θα δινα στην πόλη του φωτός.
Και φυσικά αν και είχα μια συνολικά πολύ θετική εμπειρία από τη διπλανή μας Ευρώπη, για δεύτερη φορά,τολμώ να ταυτίσω το καλοκαίρι με την Ελλάδα μας,με τις Κυκλάδες μας,με τις αμέτρητες ξερολιθιές,τα πεντακάθαρα νερά,τους δροσερούς αέρηδες και την πανέμορφη χώρα της Φολεγάνδρου,με τον ήλιο και τη θάλασσά μας,με το γαλάζιο μας....
οι φωτογραφίες σου πάντως είναι εκπληκτικές!!!!!!Καθαρές,αντιπροσωπευτικές της καλής όψης της πόλης,σκάλες ανώτερες από τις δικές μου (Θα χεις φαίνεται καλό εργαλείο...)....Κι,ευτυχώς,δεν μυρίζουν....
Δημοσίευση σχολίου